STIK "Shtil": opis techniczny i porównanie z analogami

Nowoczesna broń domowa w formie SAM"Spokój" to wielokanałowy program uruchamiający, który koncentruje się na statkach, jest wyposażony w pionowy start. System został zaprojektowany do realizacji okrężnej obrony okrętu, a także do odparcia ataku powietrznego wroga, w tym masowych ataków rakietowych. Używana broń również do okrężnej obrony i ataku odwetowego na masowe ataki rakietowe wroga. W przyszłości kompleks powinien zastąpić istniejące analogi, takie jak "Jeż" i "Huragan". System został opracowany przez projektantów Instytutu Badawczego Altair i został zaprezentowany w 2004 roku na wystawie EuroNaval. Ponadto trwają prace nad ulepszonymi naziemnymi analogami, rozważymy ich cechy i cechy.

Ogólny opis

STIK "Shtil" ma oryginał i oryginałbudowa. Głównym elementem jest moduł pionowy z wyrzutnią typu 3C-90E. Jeśli to konieczne, statek może być zamontowany kilka modułów, z których każdy zawiera dwanaście pojemników z rakietami. Wymiary - 7,15 / 1,75 / 9,5 m, umożliwia ustawienie go na statkach o minimalnej objętości wewnętrznej 7,4 M kompleks obudowy składa się z sześciu jednostek w dwóch rzędach .. Takie rozwiązanie pozwala pomieścić dużą ilość amunicji na stosunkowo małej przestrzeni.

System obrony powietrznej "Shtil-1" ma wymiary, które pozwalająW celu zastąpienia krajowych niszczycieli rakietowy kompleks "Hurricane". W tym samym czasie siła i zasób broni prawie się podwaja. Oszczędność miejsca i zwiększenie ilości amunicji osiąga się z powodu braku dodatkowych mechanizmów, takich jak wyrzutnia wiązek i mocowanie jej części.

Funkcje

STIL-1 ma inny charakterystycznyfunkcja analogowego "Hurricane". Pociski nich pionowo, przy czym wprowadza skomplikowane pociskami w odstępie krótszym niż dwie sekundy. Kolejna salwa jest wykonany po raz pierwszy pocisk opuszcza miejsca startu do kilkudziesięciu metrów. System z wiązki instalacji przygotowania i uruchomienia zajmuje znacznie więcej czasu.

System obrony powietrznej "Shtil" wykorzystuje pocisk kierowanytyp 9-M317-ME. Jest to zmodernizowany system amunicji "Buk". Jest to jednostopniowa rakieta z paliwem stałym, która ma następujące wymiary:

• Długość wynosi 5180 mm.
• Średnica korpusu wynosi 360 mm.
• Masa początkowa to 580 kg.

Część ogonowa pocisku jest wyposażona w stery zw przedziale 82 centymetrów. Fragmentacja waży 62 kilogramy. Pocisk przyspiesza z prędkością około 1500 metrów na sekundę. Główna różnica od poprzednika to sposób na rozpoczęcie. W związku z tym zastosowano kilka konstruktywnych dodatków. Zdejmuje się powłokę po polecenia operatora do wysokości około dziesięciu metrów nad pokładem statku, a następnie jest dostosowanie amunicji w kierunku tarczy pod wpływem sterów gazu. Następnie włącza się system zasilania marszu i system prowadzenia.

STIK "Shtil-1": opis techniczny

Omawiany kompleks obejmuje uruchamianiestacje z pociskami i dodatkowymi urządzeniami. Nie ma własnych systemów wykrywania, ale istnieje opcja nawigacji za pomocą okrętowych sekcji radarowych. Sprzęt elektroniczny składa się z jednostki obliczeniowej, panelu kontrolnego, kilku przekaźników i głównej atrakcji. Jednocześnie można zaatakować do dwunastu celów. Kompleks może być montowany na dowolnych okrętach wojennych, nie wymaga specjalnej transformacji lub zmiany konstrukcji.

STIK "Shtil" jest instalowany na statkach,przemieszczenie którego wynosi nie mniej niż 1500 ton. Konstrukcja instalacji umożliwia oparcie kompleksu na środkach pływackich różnych projektów. Ponadto urządzenia mogą zastąpić przestarzałe analogi. Takie cechy zapowiadają przyszłość SAM.

Funkcje

System pocisków rakietowych "Shtil-1" jest wyposażony w pociski,który może trafić cele w odległości do pięćdziesięciu kilometrów. Jednocześnie maksymalna prędkość proponowanego celu może osiągnąć ponad 800 metrów na sekundę. Jeśli porównać ten system z „Buck”, należy zauważyć obecność podstawowego sprzętu, wraz z ulepszonym systemem sterowania kierunkiem i bazowania, jak ważną rolę odgrywa oświetlenie obiektu, na którym planuje się uderzyć.

Opracowano kilka wariantówGłowa bojowa, w zależności od rodzaju celu i zasięgu jego lokalizacji. Na przykład system obrony powietrznej "Shtil-M" może uderzyć w samoloty na wysokości około 15 tysięcy metrów. W przypadku pocisków samosterujących wskaźnik zmniejsza się 2-3 razy. Ponadto, promień działania eliminujący latające cele na małej wysokości jest zmniejszony o połowę w stosunku do maksymalnego możliwego parametru.

System obrony powietrznej "Shtil-2"

Opis techniczny tego kompleksu bojowego podano poniżej:

• Długość / średnica rakiety wynosi 18,3 / 1,9 metra.
• Ładowność wynosi 1,87 cu. m.
• Masa początkowa - 39,9 tony.
• Rodzaj amunicji - R-29RM.
• Typ uruchomienia - ziemia lub powierzchnia.

System obrony powietrznej "Shtil-2" składa się zowiewka aerodynamiczna, przestrzeń ładunkowa, adapter, jednostka sterująca i nawigacyjna, szkielet. Aerodynamiczna owiewka wykonana jest z uszczelnionej obudowy, wyposażonej w włazy do montażu urządzeń radiowych.

System startowy kompleksu obejmujerozruch i schemat techniczny, który ma urządzenia pomocnicze i główne uruchomienie rakiety. Jednostka sterująca składa się z zautomatyzowanego węzła, w którym zapisane są informacje dotyczące zadania lotu, odległości do celu, innych informacji telemetrycznych, aż do pomiaru parametrów początkowych.

Testowanie

System obrony powietrznej "Shtil-1" i jego naziemny analog w testach testowych wykazały następujące wyniki:

1. Możliwość uruchomienia z jednego zestawu - co najmniej 10 razy w roku.
2. Uruchomienie pojazdów kosmicznych z minimalną przerwą 15 dni.
3. Gwarantowana komunikacja w trybie gotowości z wysoką dostępnością do uruchomienia.

Lot z wersji naziemnej zapewniatworzenie orbit w ograniczonej przestrzeni, około 60-77 stopni. Rozpoczynając od łodzi podwodnej, zasięg szerokości geograficznej waha się od 0 do 77 gr. Nachylenie rakiety zależy od współrzędnych punktu startu, a możliwość wykorzystania łodzi podwodnej do zamierzonego celu pozostaje.

System rakiet przeciwlotniczych "Polimen-Redut"

Trwa opracowywanie najnowszego systemu dla rosyjskiej flotyNGO Almaz-Antey. Jako pociski przeciwlotnicze 9-M96 i 9-M100 są używane. Rozważany rozwój SAM jest prowadzony od 2011 r., Jednak ze względu na różne okoliczności harmonogram dostaw został opóźniony.

Było to spowodowane brakiem wystarczającej liczbyinżynierowie i projektanci, z których większość była zaangażowana w rozwój analogów terenowych kompleksu. W związku z tym opóźniono również budowę projektu fregat 22350, który przewidywał instalację nowych rodzajów broni. Znaczne trudności powstały podczas tworzenia radaru "Poliment" z fazowaną anteną tablicową. W połączeniu z pociskiem do startu na morzu 9-M96, kompleks jest pełnoprawną wersją Polimen-Redut SAM.

Testowanie

Latem 2014 roku salwa z Redutanaśladuje się imitację pocisku samosterującego. Start został przeprowadzony od strony korwety "Sobrazitelny". Był to pierwszy pomyślny test przeprowadzony na Morzu Bałtyckim. Następnie udało się zdziwić cele symulujące flotę konwencjonalnego wroga.

Jesienią tego samego roku przeprowadzono testyKompleks do niszczenia celów powietrznych i powierzchniowych rzekomego wroga. Wszystkie cele zostały wyeliminowane. W 2015 r. Załoga korwety "Sobrazitelny" skutecznie zademonstrowała zadanie zniszczenia pocisków samosterujących. W tym samym czasie salwa została wykonana w warunkach trudnej sytuacji radarowej.

Wysokie możliwości bojowe systemów Redut i SAM"Spokój" - pod wieloma względami zasługa projektantów firmy "Almaz-Antey". Spełnili rozkaz Ministerstwa Obrony pomimo wszystkich trudności. W lipcu 2015 r. Kierownictwo koncernu oficjalnie stwierdziło, że testy badanych systemów przeciwlotniczych zostały pomyślnie zakończone.

Modyfikacje i TTX

W serii "Polimen-Redut" są dwawariant kompleksów. Pierwszy z tych projektów nastawionych na fregat 22350 (K96-2), a druga wersja ma być zainstalowana na korwet typu 20380 (wyposażona w system „Furke-2”).

Poniżej znajdują się parametry planu taktycznego i technicznego:

• Zakres uszkodzeń celu aerodynamicznego wynosi od 1,5 do 60 km.
• Wysokość strzału to 0,01-30 km.
• Strefa eliminacji celów balistycznych wynosi od 1,5 do 30 km w zasięgu, 2-25 km wysokości.
• Użyta amunicja to pocisk kierowany przeciwlotnie 9-M-96E2.

Opłata ma masę początkową około 420 kilogramów,średnia prędkość lotu wynosi 950 metrów na sekundę. Typ prowadzenia rakiet jest bezwładny dzięki systemowi korekcji radiowej. Użyta głowica bojowa jest radarowa, aktywna. Klęska jest wysoce wybuchowym typem rozdrobnienia o masie głównej części 24 kg.

Interesujące fakty

Na Morzu Bałtyckim w 2015 r. DwaUdane wystrzelenie pocisków 9-M96E z boku korwety "Sobystvitelny". Następnie system Redut został zainstalowany na fregacie Admirał Gorshkov. Ten statek jest teraz w Flocie Północnej, przygotowuje się do wspólnych testów, w tym pokonania celów lotu. Modernizacja statku w stoczni w Petersburgu pozwoliła na wyposażenie statku w dodatkowy sprzęt radarowy

W ramach pokazów lotniczych Max-2013oficjalna odprawa, gdzie dyrektor generalny grupy „Almaz-Antey”, powiedział, że test nowego kompleksu rakietowego przeciwlotniczej zawieszono w 2012 r. Głównym powodem - pożar na korwety „zrozumiały”. W tym samym roku, po naprawie statku, test SAM wznowione. W 2014 roku rozpoczęła testowanie amunicji, zamontowane na „Admiral Gorshkov”. Przetestowane trzech typów pocisków: 9 M96D 9-M100 9 M96D.

Podsumowując

Systemy obrony powietrznej Shtil-2 i Polimen-Redut są podobneparametry. Ich główną przewagą nad ich poprzednikami jest to, że mogą być wystrzeliwane z obiektów naziemnych i naziemnych. Ponadto cechy konstrukcyjne pozwalają na wykorzystanie mniejszej przestrzeni z jednoczesnym zwiększeniem liczby amunicji. Wszystkie pociski zostały pomyślnie przetestowane, pomimo pewnych opóźnień związanych z czasem uwalniania kompleksów. Planowane nowoczesne uzbrojenie planuje się stosować na fregatach i innych statkach, a także na bazach lądowych i łodziach podwodnych. Taka funkcjonalność wiąże się z powszechnością kompleksów i ich szerokimi możliwościami, w tym ochroną przed statkami powietrznymi i wrogimi.