Proces produkcyjny

1. Procesy produkcyjne.
Zbiór działań prowadzących do stworzenia produktu nazywa się procesem produkcyjnym.
Zestaw działań prowadzących do tworzenia prostych części nazywany jest prostym procesem.
Zbiór działań prowadzących do stworzenia gotowego produktu nazywa się złożonym.

Proces produkcji dzieli się na: serwis, pomocniczy i podstawowy.
Wszystko, co zapewnia możliwość wykonywania procesów pomocniczych i podstawowych, jest określane jako wyświetlanie.
Wszystko, co zostało stworzone w celu zapewnienia lub ułatwienia realizacji głównego procesu, jest określane jako pomocnicze.
Wszystkie procesy, w tym technologiczne i naturalne, w wyniku których powstaje produkt końcowy, są uważane za najważniejsze.

Proces produkcyjny przedsiębiorstwa jest skomplikowany, poeta dzieli go na mniejsze, które można zlokalizować w pewnym stopniu kompletności.
Ponadto są podzielone na operacje technologiczne, które charakteryzują się miejscem wykonania w jednym miejscu pracy, z jednym narzędziem.
Operacje technologiczne również mają własną klasyfikację.
W zależności od różnorodności operacji technologicznych i ich złożoności proces produkcji dzieli się na prosty i złożony.
2. Modelowanie.
Każda produkcja to złożony i drogi system, który jest budowany przez długi czas.
Przed rozpoczęciem tworzenia produkcji należy zawsze spędzać modelowanie procesów tego systemu Możliwe błędy lub błędne obliczenia będą bardzo kosztowne, aż do całkowitego zamknięcia produkcji.

Modelowanie procesów produkcyjnych obejmuje:
- definicja, opis i dokumentacja procesów
- krytyczna analiza procesów pod kątem optymalności
- określenie środków służących optymalizacji procesów

Cel symulacji:
- poprawa jakości produktu
- obniżenie kosztów produkcji
- kontrola i prognozowanie

Powiększony symulacja składa się z trzech etapów:
- analiza faktów
- diagnostyka i wnioski
- Rozwiązania
3. Organizacja produkcji.
Metody organizacji procesu produkcyjnego są podstawą, na podstawie której zależy skuteczność wykorzystania zasobów dostępnych dla przedsiębiorstwa przy maksymalnej korzyści.

Istnieją trzy metody:

Metoda 1: In-stream.
Jest stosowany, gdy konieczne lub celowe jest wykorzystanie produkcji przenośnika.
Najważniejsze funkcje: spójna realizacja różnych operacji; minutowe badanie interakcji wszystkich punktów pracy w jednym punkcie czasowym; pełna spójność załadunku i wysyłki surowców, materiałów i gotowych produktów; stały stan roboczy wszystkich narzędzi i mechanizmów przenośnika.
Główne wady: mała elastyczność produkcji; monotonia pracy pracowników.

Metoda 2: Częściowa.
Jest używany, gdy konieczne lub celowe jest utworzenie produkcji seryjnej.
Główne cechy: równoległe wykonywanie różnych operacji na różnych partiach produktu; ukończenie gotowego produktu z węzłów różnych partii.
Główne wady: regularna wymiana sprzętu.

Metoda 3: Pojedyncza.
Jest stosowany, gdy konieczne lub celowe jest wytwarzanie produktu końcowego w małych, pojedynczych ilościach lub wytwarzanie unikalnego produktu.
Główne cechy: wyjątkowość lub uniwersalność technologii i wyposażenia; personel o wysokich i szerokich kwalifikacjach, ich wymienność; kompleksowa dostawa produkcji.
Główne wady: wysoki koszt gotowego produktu.

W warunkach ostrej konkurencji efektywność produkcji zapewniają wszechstronne, programowe metody.