Japońskie psy

Prawie wszystkie japońskie psy są klasycznewidok północny: głowa w kształcie klina, owinięty ogon, uszy stojące. Oczy zwykle głęboko osadzone, w kształcie migdałów ("trójkątne"). Mają doskonałą samokontrolę i stabilną psychikę.

Niesamowita umiejętność poruszania sięogólna sytuacja jest godna podziwu: będąc z natury spokojnym i uważnym, japońskie psy bezbłędnie czują moment, w którym właściciel potrzebuje ochrony. Wtedy odwaga objawia się w całej okazałości. To są prawdziwi samuraje pies.

W rzeczywistości, japońska rasa psów jest dokładnie tym, czym jest inna. Ci, którzy bliżej zapoznają się z tymi przystojnymi mężczyznami, wydaje się, że kultura Japonii

i dosłownie przesiąknięte plemieniem psów. Nie będziemy się dziś czepiać na zewnątrz tych psów. Porozmawiajmy o nich, godnych podziwu, cech.

Japońskie psy są powiązane z ich regionami (lub obszarami): kai-inu, sikoku inu, kishiu inu, hokkaido-inu i, oczywiście, - akita inu.

Ten ostatni zyskał popularność poopublikowana w prasie wzruszająca historia wiernego Hatiko, który czekał na swojego mistrza całe życie aż do ostatniego tchnienia. Ten duży japoński pies udowodnił ludzkości, że w jej świecie jest miłość i oddanie.

Za każdym razem, gdy Khatiko czekał na powrót właścicielapracować i spotkać go na stacji. Ale któregoś dnia nie przyszedł - zawał całkowicie przerwał życie profesora. Potem pies miał tylko półtora roku. I każdego wieczoru Khatiko niezmiennie przychodził do pociągu, na którym zawsze przychodził właściciel, a późną nocą wracał na ganek domu, w którym wcześniej mieszkał. Pies próbował przywiązać krewnych profesora, ale zawsze uciekał i zawsze wracał na stację po przybyciu pociągu. Każdego dnia. Z roku na rok. Przy każdej pogodzie.

To trwało przez dziewięć długich lat. Khatiko zmarł w 1935 r., W marcu.

Ueno, były uczeń, który studiował u profesora, byłzszokowany takim oddaniem i opublikował artykuł poświęcony temu psu. Materiał spowodował szeroki rezonans. Dzień śmierci Khatiko stał się dniem żałoby dla całej Japonii, a na cześć psa postawiono pomnik.

To prawda, że ​​pomnik został zdemontowany podczas Drugiegoświat (cały metal trafił na potrzeby przemysłu militarnego), ale po wojnie pomnik został przywrócony. Teraz jest na tej samej stacji, gdzie spędził tyle lat w oczekiwaniu na swojego profesora Khatiko.

To miejsce stało się miejscem spotkań zakochanych, iWizerunek psa jest przykładem lojalności i bezinteresownej szczerej miłości. Wyjście ze stacji nosiło nazwę "Wyjście Khatiko". Ten pies jest tak skażony przez Japończyków w duszy, że rodzice zaczęli przedstawiać go jako przykład dla dzieci. Wiele lat później został nakręcony słynny na całym świecie film "Hatiko" (1987), aw 2009 r. Został nakręcony remake, nie gorszy pod względem siły i głębi niż w pierwszym filmie. Muszę powiedzieć, że tylko bezduszna osoba oglądająca te filmy mogła powstrzymać łzy - reżyserom udało się tak głęboko opowiedzieć tę historię.

W innych miastach wzniesiono kolejne 15 pomników na cześć psów, których ewakuacja zawiodła podczas jednej z wypraw.

Ogromna popularność zyskała historiępies przewodnik, który uratował ślepego mistrza przed zniszczeniem. Pies dosłownie wyciągnął go spod samochodu, poświęcając własną łapę. Zdając sobie sprawę z całego niebezpieczeństwa, pies bezinteresownie rzucił się, by uratować właściciela. Wtedy cały świat podziwiał akt samuraja, a rozgłos historii pomógł zebrać imponującą kwotę datków na pomoc niewidomym.

Japońskie psy nadal zadziwiają i nasczas. Pewnego dnia zaniedbany pies przybył do ratowników i zaczął prosić wszystkich, by poszli za nią. Zaskoczeni ludzie zobaczyli wkrótce kolejnego psa, poważnie rannego, z wieloma kontuzjami. Tutaj może być wzajemna pomoc psa, wierność i współczucie ...

</ p>