Chlamydia u kotów: objawy i leczenie

Okazuje się, że Chlamydia, jeden z najbardziejpowszechne do tej pory infekcje bakteryjne, nie tylko ludzie, ale także zwierzęta są podatne. Na przykład u kotów ta infekcja, charakteryzująca się uszkodzeniem oczu, dróg oddechowych i układu moczowo-płciowego, jest niezwykle rozpowszechniona. Czynnikiem wywołującym chorobę u zwierząt jest bakteria Chlamydia psittaci. Wcześniej, ze względu na mały rozmiar i lokalizację w komórce, ten mikroorganizm był określany jako wirus, ale nadal uważa się, że zajmuje on pośrednią pozycję między wirusami i bakteriami.

Czynnik sprawczy może utrzymywać się przez długi czasniskie temperatury i tylko ogrzewanie do 80 ° C prowadzi do śmierci w ciągu kilku minut. Z tego powodu w przyrodzie istnieje rezerwuar tej infekcji, której nie można kontrolować. Zwierzęta zarażają się na ulicy kontaktami dotykowymi z chorymi osobnikami (często bezpańskimi kotami), rzadziej środkami aerogennymi. Seksualny sposób przenoszenia jest szeroko rozpowszechniony, a droga przez łożysko jest od chorego kota do kociąt, możliwe jest również zarażenie podczas przejścia przez kanał rodny. Opisano przypadki zakażenia osoby chorego zwierzęcia.

Chlamydia u kotów początkowo wpływa na komórkinabłonek, który wyścieła błonę śluzową gardła, spojówkę, jelito cienkie, odbytnicę, cewkę moczową, szyjkę macicy. Wnikając w klatkę, bakteria neutralizuje jej mechanizmy ochronne, zapewniając sobie dalszą reprodukcję. Jednak dotknięte są mikroorganizmy i komórki układu odpornościowego zwierząt. Z uogólnioną infekcją, która zdarza się rzadko, bakterie są wprowadzane z przepływem krwi do stawów, narządów wewnętrznych, mózgu, co może prowadzić do śmierci zwierzęcia.

Manifestacje choroby

Częściej manifestuje się klamidioza u kotówzapalenie spojówek i patologiczny przebieg ciąży, w szczególności spontaniczne poronienia. Zmiany w oku są najbardziej typowe dla kotów syberyjskich i perskich. Ekspansje pojawiają się jako pierwsze z jednego oka, a następnie po 10 dniach dotyczy to drugiego. W pierwszym stadium wypływu surowicy, następnie, z powodu dodania oportunistycznej flory, stają się ropne. Zapalenie spojówek trwa od kilku tygodni do kilku miesięcy.

Poronienia i aborcje są częstsze u kobiet po pierwszej ciąży. Chlamydia u kotów często prowadzi do bezpłodności. Objawy zakażenia kociąt są najbardziej widoczne w pierwszych dniach życia.

Ponadto, może chlamydia u kotów i kotówwywołują zapalenie stawów, zapalenie jądra, zapalenie cewki moczowej, zapalenie jelit, zapalenie płuc i zapalenie mózgu. Jednak w przypadku samych objawów klinicznych trudno jest początkowo zdiagnozować, ponieważ choroba jest często mieszana. Zakażeniem eksperymentalnym zwierzęta dowiedział się, że w początkowym okresie choroby u kotów wzrasta temperatura średnio o 1 ° C, ale charakteryzują się depresji.

Diagnoza i leczenie

Rozpoznanie potwierdza się za pomocą badań laboratoryjnych, których materiałem jest krew, kał, śluz pochwy, poroniony płód, łożysko. Materiał można zamrozić i przechowywać.

Czynnik sprawczy w tkankach i narządach wykrywa się przypomoc mikroskopii luminescencyjnej i świetlnej, metody kulturowe. Jednak takie systemy testowe mają wady (niska specyficzność i czułość). Obecnie częściej stosuje się metody molekularne i immunochemiczne (ELISA, PCR).

Jak leczyć chlamydie? Zazwyczaj przepisywane są antybiotyki, najczęściej stosuje się tetracykliny. Należy zauważyć, że podczas przydzielania środków przeciwbakteryjnych z tej serii niż vibramitsina i doksycyklina, z paszy przez zwierzę niezbędne jest wykluczenie produktów mlecznych, a jony magnezu i wapnia, tworzą nierozpuszczalne kompleksy. Przepisuj terapię trwającą 2-3 tygodnie. stosowane także fluorochinolony, ryfampicyna, makrolidy. Jeżeli istnieje palindromowe Chlamydia kotów, terapia powinna obejmować immuno stymulatory (t, aktywina, ribotan) środki objawowe, do oczu (tetracyklina, maści eritromitsinovaya). Eliminacja czynnika chorobotwórczego w tym podejściu jest to możliwe do osiągnięcia w 71-82% przypadków.

Ponadto, w tym czasie immunizuje się zwierzęta, stosuje się specyficzne szczepionki przeciw chrząstkom mięsożernym.