Tynkowanie ścian pod tapety własnymi rękami: instrukcja, technologia i opis

Szpachlowanie ścian własnymi rękami do tapet i malowania- proces nie jest łatwy i wymaga pewnej wiedzy i umiejętności. Warto od razu zauważyć, że ci, którzy zdecydowali się na tę pracę, będą potrzebować cierpliwości. Jednak z ogromnym pragnieniem wszystko jest możliwe: pracować z łopatkami, uczyć się używać poziomu, wytrzymywać samolot itp.

Oczywiście wiedza teoretyczna to za mało,aby perfekcyjnie opanować tę sztukę, potrzebujesz trochę praktyki. Dowiedz się lepiej w tych miejscach, w których możesz ukryć defekty bez większych obrażeń. Ale nadal wiadomo, że technologia i kolejność pracy jest konieczna. Aby całkowicie wykluczyć teorii nie powinno być, bo tynk ze ścian pod tapetą własnymi rękami bez przestrzegania pewnych zasad nie daje pożądanego rezultatu. Ale to właśnie ten proces odpowiada za ogólne postrzeganie wykończenia. Prace te nie tylko nadają ścianom równomierność, ale także chronią je przed powstawaniem pęknięć.

Rodzaje kitu

Tynkowanie ścian stanowi podstawę wszystkich napraw -zarówno kapitał jak i kosmetyki. Jednakże, aby wynik końcowy spełniał podane wymagania, nie wystarczy po prostu opanować prawidłową technikę stosowania, konieczne będzie jednak wybranie odpowiedniego materiału. Obecnie wiele marek oferuje różne rodzaje szpachli. Ich różnica w cenie, składzie i, oczywiście, jakości. Ci, którzy już natknęli się na wybór tego materiału, zauważyli, że mieszaniny mają różne nazwy. Z reguły wyjaśnia się to po prostu: każdy z nich odpowiada pewnym wymaganiom. Rozważ najczęstsze z nich.

1. Uniwersalna shpaklevka na tapetę. Wbijanie ścian własnymi rękami, tego rodzaju sugestia obejmuje nakładanie zarówno szorstkich (początkowych) warstw, jak i kończenie. Za jego pomocą można wyrównać niewielkie różnice do 3 cm, a także całkowicie przygotować gładką powierzchnię do wykańczania. Należy jednak zauważyć, że ten rodzaj malowania w roli warstwy wykończeniowej nie działa przy malowaniu, ponieważ widoczne są drobne rysy.
2. Specjalna szpachla. Koszt takiego materiału jest nieco wyższy niż zwykle. Wynika to głównie z pewnych właściwości, które nie występują w innych rodzajach szpachli. Używanie go do innych celów jest nieopłacalne.
3. Rozpoczęcie kitu. Zgodnie z charakterystyką techniczną przypomina gips. Jednak praca z nim jest znacznie łatwiejsza. Przede wszystkim taki szpachelka służy do wyrównywania powierzchni z dużymi różnicami. Jego niezaprzeczalną zaletą jest grubość nakładanej warstwy naraz (do 5 cm). Należy również zauważyć, że taka mieszanina jest bardzo plastyczna, co znacznie ułatwia proces pracy.
4. Szpachlówka wykończeniowa. Ten widok nie jest zalecany do wyrównania. Służy ona tylko do nakładania warstwy wykończeniowej, która całkowicie pokrywa wady powłoki początkowej. Wbijanie ścian pod tapetę własnymi rękami przy pomocy takiej kompozycji znacznie ułatwi dalsze prace wykończeniowe.

Baza ścian: rodzaje i cechy

Do budowy budynków mieszkalnychcegły lub płyty betonowe. Ale budynki podmiejskie można wznieść z drzewa. Warto zauważyć, że wszystkie te powierzchnie muszą być szpachlowane przed wykończeniem. Dla każdej bazy konieczne jest prawidłowe dobranie nie tylko pewnego rodzaju mieszaniny, ale także technologii aplikacji.

1. Ściany z cegły są zwykle obowiązkoweotynkowany. Po całkowitym wyschnięciu tej warstwy należy nadać jej czas na skurcz, ponieważ w tej szczelinie mogą powstawać małe pęknięcia. Następnym krokiem będzie gruntowanie. W tym celu stosuje się specjalne rozwiązanie, które służy jako klej. Przed nałożeniem masy szpachlowej należy dokładnie oczyścić powierzchnię tynku. I dopiero po tym, putty na tapetę.
2. Szpachlowanie ścian własnymi rękami w domach panelowychwymaga nieco innej sekwencji. Nie ma potrzeby tynkowania. Jednak przed nałożeniem szpachli należy spojrzeć na powierzchnię betonowej podstawy na nieregularności, ponieważ często występują różne poziomy szwów, występów i innych wad. Jeśli to możliwe, lepiej je pokroić, jeśli nie, a następnie wyrównać do początkowej szpachli.
3. Przetwarzać dużo drewnianych podstawcięższe niż powyższe. Przede wszystkim należy wybrać odpowiedni wypełniacz. W tym przypadku odpowiednie są mieszaniny zawierające olej lniany. Aby mogły utrzymać się wysoko na drzewie, można użyć specjalnego podkładu akrylowego.

Przyjrzyjmy się więc, jak pracować z różnymi bazami w tak odpowiedzialnym procesie, jak tynkowanie ścian.

Jak ułożyć ściany pod tapetą (płyty betonowe)?

Specyfika betonowej podstawygładkość powierzchni. Aby szpachla wytrzymała wystarczająco mocno, należy ją zszorstkować. W tym celu zaleca się użycie specjalnego podkładu, który zawiera kryształy kwarcu. Możliwe jest również zastosowanie siatki zbrojącej, wykonana jest z tworzywa sztucznego, jest bardzo lekka, ale przyczepność roztworu do podłoża okazuje się dość mocna.

Rozpocznij betonowanie ścian za pomocąpoczątkowa mieszanina. Całkowicie pokrywa wszystkie wady płyty i, jeśli to konieczne, koryguje nieprawidłowości. W przypadku zwykłych ścian w pokoju idealna jest łopatka o wielkości 30 cm, po wyschnięciu warstwy korygującej powierzchnia jest szlifowana i zagruntowana. Przy dużych kroplach, aplikacja roztworu początkowego jest powtarzana kilka razy. W końcu bardzo drobno zastosować wykończenie shpaklevku. To przygotowanie wystarczy do tapet, ale jeśli potrzebujesz pomalować powierzchnię, potrzebujesz 2-3 warstw.

Szpachlowanie ceglanych powierzchni

Ściany ułożone z cegieł są często dalekood ideału, tutaj możesz zmierzyć się z dużymi różnicami poziomów. W przeciwieństwie do panelu, bardzo trudno gładko wygładzić powierzchnię. Zazwyczaj taka praca jest wykonywana na rezonatorów, dla tynkarzy ta koncepcja jest bardzo znajome. Początkowa szpachlówka nie powinna być płynna, ponieważ warstwa będzie wystarczająco gruba. W tym samym czasie możesz zastosować do 5 cm roztworu. Otynkowane ściany pod tapetę własnymi rękami jest stosowana zarówno poniżej i powyżej. W celu uniknięcia nieprawidłowości, należy użyć zasadę: można rzucać tynk pacą lub szpachlą. W zależności od grubości warstwy proces suszenia może trwać od 2 do 5 dni. Technologia nakładania kolejnych warstw jest taka sama jak w przypadku powierzchni betonowych.

Kładkujemy kit na drewnianej powierzchni

Do pracy z powierzchniami drewnianymi użyjspecjalny kit akrylowy. Łatwo się nakłada za pomocą łopatki, bardzo elastycznej. Maksymalna grubość warstwy nie powinna jednak przekraczać 2 mm. Jeśli zachodzi potrzeba pokrycia głębokich defektów, wówczas kitu stosuje się w kilku podejściach. Przed tapetowaniem zaleca się pomalowanie powierzchni farbą olejną. Jest inny sposób na kucie ścian z drewna. Aby to zrobić, weź siatkę, przymocuj ją zszywkami do podstawy i możesz nałożyć zaprawę. Jeżeli nierówności na powierzchni nie przekraczają 3 cm, wystarczy tylko szpachlówka wykończeniowa. Warstwy należy jednak nakładać w kilku przejściach.

Praca z początkową szpachlą: podkreśla

• Aby szorstki szpachlowanie ścian pod tapetą z rękami dobrze utrzymującymi się na ziemi, zaleca się użycie siatki malarskiej.
• Duże nierówności na ścianach są dostosowane do latarni morskich.
• Aby upewnić się, że powierzchnia kitu nie powoduje pęknięć, konieczne jest nałożenie warstw nie grubszych niż 3 cm.
• Baza pod początkową szpachlą nie powinna być zbyt gładka.
• Pożądane jest pokrycie każdej następnej warstwy starterem.

Wykończenie szpachli własnymi rękami: instrukcja

• Im bardziej energiczne jest rozwiązanie, tym bardziej jest ono elastyczne na powierzchni.
• Warstwa szpachlówki wykończeniowej powinna być tak cienka, jak to tylko możliwe.
• Jeśli powierzchnia jest później malowana, ruchy muszą mieć ten sam kierunek podczas nakładania warstwy.
• Aby powierzchnia po wyschnięciu stała się gładka, należy ją przeszlifować drobną siatką lub papierem ściernym.

Typowe błędy

Każda naprawa to kosztowna przyjemność. Możesz jednak dużo zaoszczędzić, jeśli sam wykonasz jakąś pracę. Stąd pochodzi szpachlowanie ścian. Jak wykluczyć błędy, które może wprowadzić nowicjusz w tej sprawie? Rozważ najczęstsze z nich.

1. Zalecana grubość warstwy nie jest obserwowana, co powoduje powstawanie pęknięć.
2. Stosowanie niektórych rodzajów szpachlówek nie zgodnie z ich przeznaczeniem, na przykład wyrównanie powierzchni jest dokonywane przez ostateczne rozwiązanie.
3. Złe zastosowanie podkładu powoduje utratę wierzchniej warstwy.
4. Pęknięcia i szwy nie są właściwie obsługiwane, na przykład bez haftowania lub używania sierpa.
5. Zastosowanie kolejnych warstw szpachli na nieutwardzonej podstawie prowadzi do utraty płaszczyzny i zwichrowania.