Konfucjanizm jako religia powstał więcej niż dwapół tysiąca lat temu. Na samym początku jego rozwoju była to tylko doktryna etyczna i polityczna, która dopiero po śmierci Konfucjusza przekształciła się w prawdziwą religię, która mimo technicznej i etycznej rewolucji wciąż jest podstawą chińskiego i japońskiego stylu życia.
Konfucjanizm: ogólna charakterystyka
W rzeczywistości, tworząc swoje zasady i pisząc swoje dzieła, Konfucjusz nie wymyślił niczego nowego. Właśnie przypomniał sobie starożytne tradycje i nadał im zupełnie nowy oddech i znaczenie.
Starożytni chińscy filozofowie chwalili piękno iharmonia natury. Wierzyli, że natura i cały otaczający świat zostały stworzone perfekcyjnie. I właśnie natura człowieka musiała nauczyć się zasad postępowania. Uważano, że tylko osiągając harmonię z otoczeniem, w pełni wyczuwając jego moc, człowiek może osiągnąć pokój z samym sobą.
Konfucjusz nigdy nie odrzucił tego pomysłu. Ale uważał życie ważne i ludzkie za inne, ich interakcje i wspólne przetrwanie. To społeczeństwo uważał za najważniejsze ogniwo, ponieważ nauczył się żyć w społeczeństwie, człowiek mógł zasiać ziarno dobra na świecie. Dlatego ten słynny naukowiec uważał, że ludzie potrzebują zasad, które rozwiązałyby problemy komunikacji. Ten człowiek musiał się tak przyzwyczaić do tych zasad, aby stały się częścią samego siebie. Wtedy mógł stać się idealną istotą.
Konfucjanizm: podstawowe idee
Konfucjanizm jako religia ma kilkapodstawowe zasady. Na przykład ta doktryna dotyczy tak zwanej osoby idealnej. Każdy mieszkaniec planety powinien dążyć do tego stanu.
Idealną osobą było mieć Five BasicCnoty, które miały być dla ludzi tak naturalne, jak oddychanie. Pierwszą zaletą było to, że ludzie powinni zawsze być w harmonii z innymi ludźmi. Wierzono, że dobro kryje się w każdej nowonarodzonej osobie, dlatego po prostu trzeba ją rozwinąć. Krótko mówiąc, tutaj główny nacisk położono na samokontrolę, brak jakichkolwiek negatywnych emocji w stosunku do innych ludzi.
Druga zasada związana z zasadami etykiety. Idealna osoba powinna koniecznie znać wszystkie rytuały, zasady dobrego smaku i nie rezygnować z nich. To ciekawe, że nauczanie nie zmusiło ludzi do gwałtownego przestrzegania tych zasad. Człowiek musiał sam zrozumieć znaczenie i znaczenie.
Trzecią zasadą było, że człowiek powinienkonieczne jest wykształcenie. Dlatego filozofia, historia, prawo cywilne, literatura i sztuka - to właśnie idealna osoba mogła posiadać. Tylko wykształceni ludzie są w stanie zrozumieć prawdę, ponieważ wiedza trenuje umysł, rozszerza granice.
Czwarta cnota była związana z państwemludzki duch. Konfucjanizm jako religia zakładał, że każda istota ludzka musi rozwijać w sobie stan, w którym może być w harmonii z samym sobą i innymi.
Kiedy osiągnięte zostaną poprzednie cztery zasady, ludziemoże przejść do nabycia V Principal Virtue. Oznaczało to, że wszystkie zasady powinny stać się tak znane, że ludzie nie zmuszają się już do przestrzegania zasad - są we krwi, a jego zachowanie jest osadzone w podświadomości. Po osiągnięciu takiego stanu człowiek mógł wreszcie stworzyć i dobrze zasiać.
Warto również zwrócić uwagę na wielki szacunekChińczycy do swoich przodków i rodziców. Konfucjanizm jako religia wymagał ślepej miłości, szacunku i uległości wobec rodziców, nawet po ich śmierci. Dlatego dzieci wychowywały się dość sztywno i nie mogło być mowy o żadnym nieposłuszeństwie wobec ojca lub matki. Uważano, że rodzice i przodkowie są źródłem mądrości i wiedzą o wiele lepiej, co jest dobre dla ich dziecka.
Konfucjanizm nie był powszechnie uznawanydoktryna podczas życia Konfucjusza lub po jego śmierci. I dopiero wiele lat później zasady opisane w pracach tego naukowca nabrały ogromnego znaczenia, nie tylko dla Chin, ale także dla Japonii.
</ p>