"Diamentowa Sutra" w kontekście starożytnej literatury indyjskiej

Słowo "sutra" dosłownie przetłumaczono z sanskrytuoznacza "wątek". Takim dziełem może być aforyzm, zasada, formuła lub zbiór, który łączy się z pomocą pewnej myśli lub tematu. W szerokim sensie sutra jest tekstem buddyzmu lub hinduizmu.

Słynna definicja sutr od Indianinaliteratura opisuje go jako pojemną, integralną, wyczerpującą i pouczającą pracę z jasno wyrażoną myślą, której zrozumienie prowadzi do doskonałej wiedzy.

Przez wieki sutry były przekazywane tylkowerbalnie, od nauczyciela do ucznia, i dopiero po długim czasie zostały zapisane na liściach palmowych, a później wydane w książkach. Znane sutry odnoszą się głównie do naukowych i filozoficznych traktatów hinduizmu, ponieważ na przykład "Yoga Sutras" Patanjali jest podstawowym tekstem jogi klasycznej, która stała się popularna w świecie zachodnim kilka dekad wcześniej. Duża liczba takich tekstów jest kanoniczna dla buddyzmu. Tradycyjnie uważa się, że są to słowa założyciela tej religii lub jego najbliższych uczniów. Z powodu braku jedności pomiędzy licznymi szkołami tego nauczania, nie wszystkie sutry Buddy są jednomyślnie uznawane za oryginalne dzieła przekazujące słowa samego Oświeconego.

O mnie

Na szczególną uwagę zasługuje "WadżraczczedikaPrajnaparamita, "która odgrywa kluczową rolę w tak znanym obszarze buddyzmu jak Mahajana. Znana jako Diamentowa Sutra, jest również uważana za pierwszą na świecie drukowaną książkę. Ten pomnik drzeworytów został stworzony przez chińskiego mistrza Wang Chi i jest starożytnym zwojem, datowanym na 868 lat.

"Diamentowa Sutra"

Uważa się, że "Vajraccheedika Prajnaparamita"został skompilowany w pierwszym wieku naszej ery. W krajach azjatyckich, gdzie praktykowano buddyzm Mahajany, było wystarczająco wcześnie. Jest on zawarty w innych Sutrach Pradżniaparamity. Jego pełne imię można przetłumaczyć jako "Doskonała mądrość, zdolna do rozszczepienia nawet diamentu" lub "Rozszyfrować diamenty doskonałości mądrości".

Relatywnie długa sutra podzielona jest na 32 rozdziały,a jej recytacja trwa około 45 minut. "Diamentowa Sutra" to dialog oparty na pytaniach doświadczonego ucznia o imieniu Subhuti i odpowiedzi samego Buddy. Warto zauważyć, że w tej rozmowie wspomina się o korzystnym wpływie pracy i jej postrzeganiu przez przyszłe pokolenia.

Spis treści

Jak wiele kanonicznych tekstów buddyzmu,"Diamentowa Sutra" zaczyna się od słów: "Tak słyszałem". Oświecony, który ukończył codzienną trekking z mnichami, spoczywa w zagajniku Jet, podczas gdy starszy z Subhuti pojawia się i zadaje mu pytanie. W ten sposób rozpoczyna się dialog na temat natury percepcji, gdzie Budda zasadniczo stara się pomóc badaczowi pozbyć się uprzedzeń i ograniczonych pomysłów na temat istoty wglądu. Podkreślając, że formy, myśli i koncepcje są ostatecznie iluzoryczne, uczy on, że dzięki teoretycznym konstrukcjom niemożliwe jest osiągnięcie prawdziwego przebudzenia, a zatem muszą one zostać ostatecznie odrzucone. Podczas kazania Budda powtarza, że ​​nawet asymilacja jednego czterowierszu z tego nauczania jest niezrównaną zasługą i może prowadzić do oświecenia.

</ p>