Diecezja Mari: historia pochodzenia

Utworzono Yoshkar-Ola i Diecezję Mari11 czerwca 1993 r. Decyzją Świętego Synodu i błogosławieństwem samej patriarchy została wybrana ze składu kazachskiej diecezji. W kościele Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w wiosce Semenówka patriarcha Aleksiej II wykonał rytuał poświęcenia Archimandrytu Jana (Timofiejew) biskupowi w służbie Boskiej Liturgii. Pod koniec lat dziewięćdziesiątych diecezja Mari (pełna i poprawna nazwa - Joszkar-Ola i Mari) liczyła kilkanaście miejskich i pięć tuzin wiejskich kościołów. Odbudowano także klasztor z Mirrą i założono pustelnię Theotokos-Sergius.

Diecezja Mari, jej główne centrum zarządzania, powstała w mieście Joszkar-Oła, a jej katedrą była Katedra Wniebowstąpienia.

Historia stworzenia. Represja

Wiek XIX jest uważany za ten kraj jest bardzożyzne i bogate w budowie świątyni. Jedna trzecia wszystkich tych struktur powstała w okresie od 1811 do 1829 roku. To właśnie w tym czasie przyszły diecezja Mari zbudować Świątynię siedział Pokrovskoye Sotnur, Górna Ushnur, Kuknur, Nowy Toryal, Semenovka, Kozhvazhi, Morecambe Pektubaevo Arda, ELAS, Toktaybelyak, Korotnev, Arino, Paygusovo.

W latach 20-30 czasy najstraszniejszerepresje, które dotknęły całego kleru duchownego (zarówno monastycznego, jak i świeckiego). W całym kraju przetoczyły się potężne fale zniszczenia i zniszczenia świętych klasztorów i świątyń.

W Joszkar-Oła, wjazd-Jerozolima iŚwiątynie Trójcy. Organy wykonawcze pod różnymi pretekstami rozwiązały umowy ze wspólnotami religijnymi i zażądały zwrotu wszystkich budynków religijnych. W latach 1938-1940 kościoły wiejskie były masowo zamknięte. Według statystyk w rejonie Mari przed rewolucją było 155 klasztorów prawosławnych, ale pozostało ich tylko 9, ale w nich zabroniono posługi boskiej.

Siedziba

Yezhovskaya Mironositskaya monastery andVirgin-Sergiusz pustynia Mari diecezja rozpoczęła pracę klasztor i nieaktywna - Wwiedeński wierzchołek-Sumy, Gornocheremissky Archanioł Michał, pustynie Muserskaya Tikhvin.

7 stycznia 1938 r. Ostatni biskup-wikariuszksiądz-męczennik Leonid (Antoszenko) otrzymał męczeństwo. Po Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej wszystkie parafie MASSR pozostały pod zarządem diecezji Gorkiego (od 1957 do 1993). W 1993 r. Diecezja Mari uzyskała niepodległość.

Przez wiele lat zarządzano diecezją MariAbp John Ioanovich Timofeev, który rozpoczął nowicjat w Psków Pecherkom klasztoru, następnie ukończył seminarium i Akademii w Moskwie. Statystyki pokazują, że dziś kościoły w diecezji - 92 parafie - 104 klasztory - 2 kaplice - 41. W diecezji ma oficjalną zasobów internetowych, miesięczne wydanie druku „Mironositskaya Gazette”, prowadzonego telewizji i „transformacja” i radia " The Blagovest. "

Sobór Wniebowstąpienia. Yoshkar-Ola

Rada, która zostanie omówiona później, jestkatedra Joszkara-Ola i diecezja Mari od 1993 roku. Sobór Wniebowstąpienia Yoshkar-Ola ceni pomnik architektury rosyjskiej XVIII wieku. Za datę powstania uważa się rok 1756. Gdy cesarzowa Elżbieta własnym kosztem zbudował kupca Pchelin Iwan Andriejewicz, którego dom znajduje się teraz obok świątyni. W 1915 r. Na jego terytorium znajdowała się wyższa szkoła podstawowa, prawdziwa szkoła, szkoła parafialna i gimnazjum dla kobiet. We wczesnych latach 20-tych duchowni kościołów wyjechał do Restauratorzy, ale potem od wymagań parafian przyniósł pokutną modlitwę (w tym celu udali się do Niżnego Nowogrodu do metropolita Sergiusz Starodskomu).

Nowi właściciele

Ale potem przyszły nowe testykler - lata ciężkich czasów, aresztowania, wygnania i egzekucji. W 1935 r. Świątynia została przekazana renowacji, w wyniku czego w 1937 r. Została zamknięta, opat Margaritow Peter został zastrzelony. W 1938 r. Kościół przekazano komitetowi radiowemu, w świątyni był magazyn piwa, w 1940 r. Partnerstwo "Mari Artist", później właścicielem fabryki piwa. Świątynia doszła do kompletnego upadku: wyburzono bęben z głową, dzwonnica, kamienne ogrodzenie, murale zostały zniszczone, przywiązano dwupiętrowy budynek warsztatu fabrycznego.

Życie parafii zostało wznowione w latach 90. Został odrestaurowany, aw 2009 r. Kościół został przebudowany.