Evfrosinia Kolyupanovskaya (w świecie Evdokia Vyazemskaya): biografia, święta wiosna

W każdych okolicznościach dana osoba jest,dla każdej duszy, stan naturalny - pragnienie światła, czystości, dobra. Tylko ktoś to pragnienie głęboko pod nabytej mądrości tego świata, a ktoś, tak jak Euphrosyne Kolyupanovskoy go na powierzchni. Częściej jest jeszcze młody, nie okaleczony cynizmem, ludzkimi duszami.

Życie w sądzie

Sam święty nie powiedział nikomu o sobie,dlatego wszystko, co wiadomo o jej ziemskim życiu, zostało napisane ze słów błogosławionych współczesnych. Urodziła się w 1758 lub 1759 roku w rodzinie księcia Grigorija Iwanowicza Wiaziemskiego, przedstawiciela młodszego oddziału tej książęcej rodziny. W chwili urodzenia dziewczynka otrzymała imię Evdokia i już w wieku sześciu lat została zidentyfikowana u uczniów nowo otwartego Towarzystwa Szlachetnych Dziewcząt w klasztorze Smolny.

W 1776 r. Pierwsza edycja Instytutu SmolnegoKsiężniczka Evdokia Vyacheskaya ozdobiła się. Kobieta natychmiast zidentyfikowany na dwór cześć cesarzowej Katarzyny II. Tutaj Evdokia musiała bawić znudzoną królową. Ale ziemskie życie wypełnione kulkami, fajerwerków, romansach, nie było do gustu przyszłego świętego.

Być może kiedyś była to jedna z piłekobudziłem się. Nagle zobaczyłem twarze zniekształcone obłudnym uśmiechem, nienaturalnymi pozami tańczących postaci, skupiskami błyszczących kamieni na półnagich ciałach. W tym momencie odkryła, jaka jest prawdziwa cena za to wszystko i co było naprawdę cenne. W historii wiele takich przypadków, kiedy świeccy ludzie z powiązaniami i nadchodzącą błyskotliwą karierą w jednej chwili "obudzili się" i nigdy nie powrócili do poprzedniego życia.

Ludzie, którzy "obudzili się"

Możesz myśleć o Dymitrze AleksandrowiczuBryanchaninov, późniejszy święty Ignacy. Młody człowiek ukończył z wyróżnieniem szkołę inżynierii wojskowej, był wyjątkowym utalentowanym pisarzem, doskonale recytowanym, co sprawiło, że stał się ulubieńcem świeckiej publiczności. Innym żywym przykładem jest Pavel Iwanowicz Płaszczanow, pięć minut później generał, który stał się jednym ze starszych Optina pod nazwą Ojca Varsonofy. Rewolucja w życiu tego człowieka nastąpiła z dnia na dzień. Wszyscy oni, jak święty Eufrozyna z Kolyubanowskiej, kiedyś ujrzeli świat o czystych oczach, a przede wszystkim bali się "znowu zasnąć". Każdy z nich zmagał się z "snem" na różne sposoby. Ktoś rozdał cały majątek i poszedł do mnichów, a ktoś, jak Euphrosinia, chodził boso po śniegu, włożył pod ubranie, zawoalowany, umyślnie pozbawiony najmniejszych atrybutów wygodnego życia. A wszystko po to, aby ponownie "nie zasnąć" z całym światem.

Escape

Nikt nie pamięta dokładnej daty tego incydentu,ale kiedy księżniczka Evdokia po prostu zniknęła. Na brzegu stawu znalazła sukienkę. Najprawdopodobniej była to próba przekonania potencjalnych prześladowców, że utonęła. Ale uciekinier nie mógł uciec. Cesarzowa wydała rozkaz zatrzymania księżniczki. Podczas transportu przez rzekę dowiedział się szef policji, po czym Evdokia Grigoriewna wróciła do stolicy. Katarzyna II przyjęła zuchwale czule. Po przesłuchaniu wyjaśniono przyczynę ucieczki i, przekonana o stanowczości intencji byłej służącej honoru, aby poświęcić się Bogu, cesarzowa opuściła ją do klasztoru, obdarzając ją monastyczną suknią z lśniącej tkaniny. Być może Catherine chciała w ten sposób wyrazić ukrytą ironię losu na temat nieoczekiwanego wyboru Evdokii.

Wędrówki

Ponad dziesięć lat w przyszłości Evfrosinia Kolyupanovskayawędrował do różnych klasztorów. Była świecka kobieta musiała pracować nad prosporą, dojeniem krów. W 1806 roku, w wieku 48 lat Evdokia udał się do Moskwy, gdzie otrzymał pisemne błogosławieństwo Metropolitan Platon na wyczynu głupoty mając pod nazwą Euphrosyne głupców. Serpukhovskoy Vvedensky Vladychny klasztor stał się jego wejściem.

Życie w klasztorze

Może wiele razy była to służba honorowa Katarzynyprzeszedł przez proste wiejskie kobiety i chłopów, z pogardą wciągnął nosem. A jeden z nich śpi na gołej podłodze, obok psów w pełne smrodu chacie obok klasztoru. Ona sama z rozmysłem wybrała to. „To ja, zamiast spirytusu, z którego skorzystał z wielu w sądzie jestem gorzej niż psy.” - odpowiedzieli świętego na pytanie, dlaczego to dzieli się krwią zwierząt i nie chcą się wydostać z domu. Być może w ten sposób ukarała się za dawne puste pociechy i może odważyła się brzydkich gości. Nawet w klasztorze jest mnóstwo kochanków, którzy kręcą się wokół komórek innych ludzi.

Zamiast królewskiego apartamentu, codzienni rozmówcy iznajomych na Euphrosyne były trzy psy, dwa koty, kury i indyki. Zostały one wyrzucone z domu tylko raz w roku, w Wielki Czwartek, kiedy matka Euphrosyne Komunii Scary tajemnic Chrystusa.

Święty, który przez wiele lat studiował sekrety Francuzówelokwencja, teraz wyjaśniła swoje myśli rosyjskimi dowcipami. Euphrosinia koniecznie skąpane w chrzcie w Jordanie się w ubrania i Podbijanie ludu: „Idź, chłopaki, gorąca kąpiel Idź umyć!”

W czasie, gdy w Vvedensky VladychnyEwprosinia Kolyupanovskaya mieszkała w klasztorze, Metropolitan Filaret (Drozdov), metropolita moskiewski i Kolomna, wielokrotnie odwiedzała klasztor. Święty zawsze spotkał go za ogrodzeniem klasztoru i ucałował rękę pana. Metropolitan, który uważał Euphrosyne za ascetę, z kolei pocałował ją w rękę.

Atak głupoty, który dobrowolnie przyniósłświęty, nigdy nie pozostaje bez nagrody od Boga. Jak wszyscy znani Chrystusowi dla świętych głupców, błogosławiona matka może uwolnić ją od chorób i przewidzieć przyszłe wydarzenia. Przyciągnęło to ludzi, którzy potrzebowali uzdrowienia, wygody lub dobrej rady. W nocy Euphrosinia chodził po klasztorze i śpiewał psalmy. W ciągu dnia zbierała zioła w lesie, które dawała chorym, który zwrócił się do niej o pomoc. Moja matka modliła się w kaplicy, obok klasztoru, i udała się na nabożeństwo, aby wziąć udział w nabożeństwie.

Wydalenie z klasztoru

Minęło prawie czterdzieści lat. Historia rosyjskiego prawosławia pokazuje, że wszystkich wielbicieli, aby uzdrowić, pocieszyć i wspomaga Radę w końcu nieuchronnie znalazł się pod atakiem ludzi, którzy nie udało się uzyskać duchowe dary. Euphrosinia Kolyupanovskaya nie była wyjątkiem. W 1845 roku musiała opuścić klasztor Serpukhovskaya Vvedensky Vladychny z powodu takich ataków. Jedna z kobiet wyleczonych przez nią - Natalia Alekseevna Protopopova, whacky zaprosiła do swojej posiadłości, wieś Kolyupanovo w dzielnicy Aleksin regionu Tula, nad brzegiem rzeki Oka. Tutaj święta spędziła pozostałe 10 lat swojego życia. Dlatego matka zaczęła nazywać się Evfrosinia Kolyupanovskaya (Alexinskaya).

Święta wiosna

Natalia Aleksiejewna zbudowała dla świętego głupcaosobny dom, ale Euphrosinia zamieszkała w nim krowa, ale wybrała najmniejszy pokój dla siebie, w którym mieszkał kundel. Najprawdopodobniej Matka całe życie spytała Boga o przebaczenie dla świeckiego okresu jej życia. Błogosławieni modlili się w wąwozie na brzegu rzeki. Tam, w wąwozie, prawie dziewięćdziesięcioletnia kobieta wygrzebała ją dobrze własnymi rękami, wodę, z której prosiła o wypicie dla wszystkich, którzy złożyli do niej wniosek o uzdrowienie.

Być może w ten sposób, alegorycznie, świętysprawił, że uzdrowienie jakiejkolwiek choroby wymaga przede wszystkim wiary w Chrystusa. Ten, kto wierzy, wyleczy najprostszy lek, nawet zwykłą, czystą wodę źródlaną ze źródła. Ewangelia jest świętym źródłem. Ci, którzy "piją" z niego, nie chorują. Wszakże choroby są konsekwencją i wskaźnikiem szkód dla naszych dusz.

Chata z trumną

Często odwiedzała ją matka Euphrosynejeden z ich wielbicieli i pozostał z nimi przez długi czas. Jej szczególną sympatię cieszył się kierownik odlewni żelaza Miesheg Aleksiej Tsemsh, którego pieszczotliwie nazywała "synem". Zbudował domek dla błogosławionych w swoim ogrodzie, gdzie mieszkała od czasu do czasu. W kabinie mebli była tylko trumna, w której matka odpoczywała.

Śmierć i uwielbienie błogosławionych

Trzy tygodnie przed śmiercią bł. Eufrozynapowiedziała, że ​​widziała dwóch aniołów, którzy powiedzieli, że nadszedł czas na nich. Stało się to w niedzielę, w tym czasie w kościele po prostu poszła służba. Dwie kolejne niedziele po tym zdarzeniu, z jej słów, zostały powtórzone. W trzecią niedzielę, 3 lipca 1855 roku, moja matka, która osiągnęła prawie sto lat, spokojnie rozmawiała, założyła ręce na piersi i wyszła. Ci, którzy byli w pobliżu, przypomnieli sobie, że w tej chwili pokój wypełnił niezwykły zapach. Podobne zjawisko opisują liczni świadkowie śmierci świętych.

Błogosławiony Euphrosyne pochowany w całościszaty zakonne w kazańskim kościele wsi Kolupanowo. Nad grobem świętego następujący napis został wykonany: „Euphrosinia nieznany świat Buyaya fav Boga, tak premudryya hańba” ( «Euphrosinia niewykształcony Nieznany Bóg wybrał naukowców wstyd.»). W tych słowach - całe jej życie.

W 1988 r. Błogosławiony Eufrozyny z Kolyubanovskaya(Alexinskaya) został uwielbiony w obliczu świętej ziemi Tula. Na miejscu spalonego Kazańskiego kościoła znajduje się nowa świątynia kazańskiego klasztoru kobiecego. A ci, którzy z modlitwą i wiarą przychodzą do świętego źródła matki, z pewnością otrzymują pomoc i uzdrowienie.