Czym jest sumienie?

"Nie masz sumienia!", "Sumienie by się urwało!""," Sumienie jest najlepszym kontrolerem ". "Jedzenie z sumienia". Te i wiele innych wypowiedzi na temat sumienia słyszeliśmy więcej niż raz i dwa razy w życiu. Czym więc jest sumienie? Do czego potrzebujemy? Skąd możemy wiedzieć, czy ją mamy, czy nie i jak jej nie stracić?

Sumienie jest swego rodzaju regulatoremrelacje z otaczającymi ludźmi. W tym samym czasie ten regulator ma swój własny. Sumienie człowieka jest pojęciem czysto indywidualnym, nie ma w nim standardu, nie można go zmierzyć i powiedzieć: "Moje sumienie jest większe od twojego". Wszystko zależy od tego, w jaki sposób dana osoba może regulować swoje moralne i etyczne zachowanie, której normy są różne dla każdego i zależy od edukacji, środowiska społecznego, cech osobistych, doświadczenia życiowego. Na poziomie zmysłów sumienie pomaga nam ocenić błędność lub poprawność działań lub działań.

Czym jest sumienie: sumienie w życiowych przykładach

Sumienie ma silny wpływ na nasze życie imoże pociągać za sobą poważne cierpienia moralne (szczególnie wśród osobowości emocjonalnych i wrażliwych) z powodu popełnienia złego lub nawet złego działania w stosunku do kogoś. Na przykład, możemy nahamit pasażer w transporcie z powodu jego irytacji lub braku wykształcenia. Tzw „sumienny” człowiek przeprosił za niewłaściwe zachowanie i natychmiast poczują „wyrzuty sumienia” przez długi czas, a dla „bez skrupułów” chamstwa - jest to norma, nic nie można zrobić. Możemy być niegrzeczni wobec rodziców, którzy nie zmęczą nas do nauczania życia, ale potem zdajemy sobie sprawę, że byliśmy w błędzie, ponieważ od dzieciństwa uczy się, że nieuprzejmie być niegrzecznym wobec starszych. W wielu sytuacjach, do których jesteśmy codziennie chroni sumienie, ostrzega przed podjęciem działań, które będziemy później żałować, jakby karmienia sygnał alarmowy błędu, błędne lub w inny sposób z konkretnego działania.

Czym jest sumienie: źródła sumienia

Fundamenty sumienia leżą już w naszych rodzicach.w młodym wieku (3-5 lat), a proces jego formowania nazywa się wychowaniem. W tym przypadku najważniejszą rolę tutaj odgrywa bez słownych opowieści o tym, co jest złe, a co jest dobre, a wizualny zachowania rodziców i ich reakcji na działania i czyny dziecka. Aby podnieść sumienie u dziecka, musisz ciężko pracować. Tak więc, jeśli można powiedzieć, że kłamiesz - to jest złe, a następnie sami powiedzieć prawdę, czego oczekiwać od dziecka, które wierzy, że wszelkie działania rodziców - standard zachowań dla niego? Jeśli uczyć się szacunku dla dziecka starszego pokolenia, a następnie załamuje siebie lub innych, czy to daje dobrych podstaw owocowych sumienia? Jeśli chłopak zrobił coś złego, nie krzycz od razu: "Nie możesz tego zrobić!" I ukaraj go za niewłaściwe zachowanie. Wyjaśnić jest dostępny, to dlaczego nie być, co mogłoby mieć negatywne konsekwencje ( „Dotknięcie gorącej powierzchni żelaza, a następnie spalić palce, to będzie bardzo bolesne, nie można grać w gry, remis”, „Jeśli nie zdjąć zabawki podłogowe nie umieszczaj go, ktoś nadepnie i złamie się "itd.).

Wstyd, wstyd i sumienie

Kiedy potępiamy kogoś, możemy powiedzieć, że myzawstydzamy osobę, staramy się obudzić w nim sumienie. Poczucie wstydu jest wskaźnikiem moralnego zachowania. Uważa się, że ma taki synonim jak wstyd. To nie do końca prawda. Wstyd jest bowiem pewnym stanem naszej duszy, samokrytycyzmem. Wstyd - to narzucony stan umysłu, możemy powiedzieć, prowokację. Ktoś nas obraził, opowiedział nam o nieprzyjemnej historii o nas, a my wzięliśmy to na siebie, czujemy się zhańbione (i nie ma znaczenia, czy prawda została powiedziana, czy wymyślona). A potem już się wstydzimy. Wstyd zjada osobę głębszą niż sumienie.

Czym jest sumienie: odmiany i formy sumienia

Nauka moralności, w szczególności sumienia, nazywana jest etyką. Etyka klasyfikuje sumienie poprzez:

1. Treść (oryginalna, formalna).

2. Forma manifestacji (indywidualna, zbiorowa).

3. Intensywność manifestacji (cierpienie, stłumiony, aktywny).

Formy sumienie reprezentowane są również dość szeroki zakres objawów: to wątpi, i żal, i bolesne wahanie, a wyrzut, i spowiedź, i wstyd, i autoironii i inni.