Złote chervonety. Kosztowne monety Rosji. Królewskie złote chervonets

Złote cherwety były jednostką pieniężną wImperium Rosyjskie i Związek Radziecki. W różnych momentach miał jeden lub inny odpowiednik w rublach. Nazwa ta jest używana od początku XX wieku do oznaczania banknotów w nominałach dziesięciu, na przykład hrywny, rubli, euro i tak dalej. Wiąże się to z wydaniem w ZSRR złotej monety, wagi, materiału i wymiarów, które zostały powtórzone przez dziesięcio-rublowskie chervonets Nikolayevsky. Istnieje inna wersja. Stwierdzono, że rzeczownik "chervonets" pochodzi od przymiotnika "chervonny", tj. "Czerwony". Nowe znaczenie tego słowa ostatecznie wzmocniło jego pozycję po reformie monetarnej w latach 1922-1924.

The Times of Tsarist Russia

Wcześniej zastosowano definicję "złotawych cherwetów"w odniesieniu do jakichkolwiek zagranicznych złotych monet wybijanych z wysokojakościowego stopu. W przeważającej części były to wykopy i dukaty z Holandii i Węgier. Od Iwana Trzeciego do Piotra Wielkiego w Rosji wybijano unikatowe złote monety królewskie. Nazywano je również chervontsami (jako wariant - chervonnymi), ale z reguły używano ich jako znaków premium. Na takich produktach widniał wizerunek dwugłowego orła i portretu piersi (czasem dwugłowy ptak znajdował się po obu stronach monety).

Na tronie Peter I

Wprowadzenie złotogłówek wiąże się z realizacjąreforma walutowa. Nowy instrument płatniczy miał wagę 3,47 gramów i 986 próbek. Pod każdym względem był podobny do węgierskiego dukata. Ponadto ustalono emisję monet o wartości nominalnej dwóch Chervonets. Ich waga wynosiła już 6,94 gramów.

Złote monety Rosji ujrzały światło w 1701 roku. Pierwotnie wydano 118 egzemplarzy. Były one wykorzystywane głównie przy dokonywaniu transakcji z zagranicznymi kupcami.

Złote chervonety z 1907 roku (data zapisulitery) jest dostępny w jednym egzemplarzu. Dotarł do Muzeum Wiedeńskiego z kolekcji Biron. W 2010 roku ten unikatowy okaz oszacowano na trzysta tysięcy dolarów. W Ermitażu w 1907 r. Można zobaczyć prawdziwe niskogatunkowe srebrzyste cherwety. Często znaleziono novodele tej monety, wykonane z wysokiej jakości srebra i miedzi. Ich koszt szacuje się na około 50 tysięcy rubli na produkt w doskonałym stanie (XF).

Za panowania Piotra Wielkiego, caraZłote cherwety zostały wybite w latach 1701-1716. Następnie został on zastąpiony monetą o dwóch rublach z niższą awarią. Przedstawia Andrieja Pierwszego Wołanego - patrona rosyjskich ziem.

Ponowne wznowienie produkcji chervonetów nastąpiło w 1729 rokurok pod Piotrem Drugim. Kiedy Elżbieta wstąpiła na tron, dane na temat miesiąca, a czasem w dniu ich powstania, zostały umieszczone na monetach. W tym samym czasie nastąpił wyraźny podział na dwa typy - z wizerunkiem św. Andrzeja lub godłem państwowym. Sekret menniczy holenderskich dukatów rozpoczął się w mennicy w 1768 roku. Miały one pokryć królewskie potrzeby w złotych monetach do handlu na rynkach zagranicznych.

Złote monety Rosji pod Mikołajem II

Rok 1907 oznaczony został początkiem wydanianowe karty kredytowe o wartości nominalnej dziesięciu rubli. Stało się tak dzięki poprawie metod tworzenia papierów wartościowych. Wkrótce wydano dekret o wydaniu karty kredytowej w dziesięciu rubli w 1909 roku. Trwały do ​​1 października 1922 r. Wymiana na nowe pieniądze została dokonana w wysokości 10 tysięcy rubli. za 1 stary rubel, ale nigdy się nie przyzwyczaili. W wyniku tego została stworzona moneta o wartości 5 rubli, o wysokiej próbie 986, która następnie została obniżona do 917.

Alternatywa

W połowie XIX wieku zaczęli miętowaćśrodki płatnicze z platyny (były również nazywane białymi chervontsami). Były to najdroższe monety Rosji w tym okresie. Na pierwszy rzut oka irracjonalne rozwiązanie zostało wyjaśnione po prostu: do 1827 r. Skarbiec rosyjski miał imponujące zapasy platyny, które wydobywano z placówek Uralu. Było tak bardzo, że bezpośrednia sprzedaż metali szlachetnych po prostu spowodowałaby upadek rynku, dlatego podjęto decyzję o emisji białych chervonetów do obiegu. Pomysł ścigania monet platynowych należał do hrabiego Kankrina. Monety surowego 97% metalu wytwarzano od 1828 do 1845. W tym samym czasie stały się dostępne nominały trzech, sześciu i dwunastu rubli - dość rzadkie w Rosji. Ich pojawienie się zostało wyjaśnione faktem, że dla bardziej skutecznej monety wybrano rozmiar, ponieważ wyprodukowano już 25 kopiejek, pół rubla i rubla. Odpowiednio, taką objętość metalu oszacowano na 3, 6, 12 rubli.

Po raz pierwszy w branży monetarnej instrumenty płatnicze prawie w całości zawierały platynę. Wcześniej monety zawierały ten metal szlachetny w kompozycji, ale tylko jako ligatura do miedzi lub złota.

Rosja Sowiecka

W pierwszych latach po ustanowieniu władzy radzieckiejnastąpił załamanie w systemie monetarnym i szybkie tempo inflacji. Zaufania ludności nie wykorzystali ani "kerenkas", "Sovznaks", pieniądze Dumy, ani bilety królewskie. Pierwsza denominacja została dokonana w 1922 roku. Wymiana została przeprowadzona w stosunku do 1:10 000. W rezultacie system monetarny był w stanie uporządkować, ale inflacja nie została zatrzymana. Uczestnicy Jedenastego Kongresu RCP (B.) Postanowili wydać stabilną walutę sowiecką. Oczywiście rozmawiali o nowej nazwie pieniądza. Zaproponowali odejście od starych opcji i wprowadzenie nowych - "rewolucyjnych". Na przykład pracownicy z Ludowego Komisariatu Spraw Zagranicznych otrzymali propozycję połączenia waluty "federalnej". Rozważane i tradycyjne nazwy - tselkovy, chervonets, hrywien. Jednak ze względu na fakt, że hrywna zwana środkiem płatniczym, który miał obieg na terytorium Ukrainy, a ruble były związane ze srebrnymi rubelami, postanowiono nazwać nowe pieniądze w starym stylu - chervontsami. Ludność przyjęła je z pewnością siebie. Powodem było to, że chervontsy postrzegane bardziej jako zabezpieczenie niepieniężne, a nie jako środek obiegu. Wielu miało nadzieję, że papierowe pieniądze zostaną wymienione na złoto, ale rząd działający na zasadzie wolnej wymiany nigdy się nie pojawił. Niemniej jednak papier chervontsi aktywnie zamienił się w drogie monety Rosji i odwrotnie. Czasami za pierwsze nawet trochę przepłacane ze względu na wygodę ich przechowywania i płynności. Dzięki stabilnemu kursowi Cherokonet rząd otrzymał solidne podstawy do rozwoju nowej polityki gospodarczej (NEP).

Wzmocnienie pozycji

W 1923 r. Udział chervonets w masie całkowitejpieniądze wzrosły z trzech procent do osiemdziesięciu. Oba systemy walutowe działały w kraju. Tak więc, Bank Narodowy ogłosił nowy kurs chervonetów każdego dnia. Stanowiło to podatny grunt do spekulacji i spowodowało pojawienie się trudności w rozwoju działalności gospodarczej i handlowej. Z czasem cherwety zaczęły być wykorzystywane głównie w mieście. Tylko bogaci chłopi mogli go kupić we wsi, podczas gdy dla zwykłych ludzi było to niezmiernie drogie. Jednocześnie pojawiła się opinia, że ​​sprzedaż towarów dla Sovznaków nie była opłacalna, więc ceny na produkty rolne wzrosły, a ich dostawa do miasta została zmniejszona. Z tego powodu istniał drugi nominał rubla (1: 100).

Podróżuj do najdalszych zakątków świata

Proces penetracji stawał się coraz bardziej wyraźnychervonets na rynki zagraniczne. Tak więc pierwszy w kwietniu 1924 roku jego kurs zaczęły być notowane na New York Stock Exchange. W pierwszym miesiącu pozostał na poziomie przekraczającym jego parytet dolara. W Berlinie i Londynie w latach 1924-1925 zawarły nieformalne umowy ze sowiecką walutą. Pod koniec 1925 roku zdecydowaliśmy się pytanie o jej notowań na Giełdzie Wiedeńskiej. Choć dukat już oficjalnie notowane w Szanghaju, Teheranie, Rzym, Konstantynopol, Mediolanu i Rydze. Można go wymieniać lub kupować w większości krajów świata.

Triumfalny powrót

W październiku postanowiono, że złotoCherokonetki znów będą wydawane na równi z papierem. Pod względem wielkości i cech w pełni korespondował z monetą przedrewolucyjną o wartości 10 rubli. Vasyutinsky - główny medalista mennicy - stał się autorem nowego rysunku. Tak więc na awersie przedstawiono godło RSFSR, a na odwrocie - siewcę rolnika. Ten ostatni powstał na rzeźbie Shadry, teraz znajduje się w Galerii Trietiakowskiej. Każdy złoty chervonet ("siewca", jak nazywano go ludem) tego okresu, datowany był na rok 1923.

Gotówka z metali szlachetnych w większościRząd sowiecki potrzebował go do prowadzenia operacji handlu zagranicznego. Ponadto złote cherwety (zdjęcia prezentowane w artykule) były czasem wykorzystywane jako środek płatniczy w kraju. Monety zostały wybite w stolicy, a następnie rozprowadzone po całym stanie.

Kiedy zaczęto produkować drogie monetyRosja ze złota, był taki incydent: przedstawiciele krajów zachodnich całkowicie odmówili przyjęcia tych funduszy, ponieważ mieli symbole Związku Radzieckiego. Wyjdź natychmiast. Podstawę dla nowych monet przejęli Cherokonserwaty Nikolajewskie, które cudzoziemcy przyjęli bezwarunkowo. Tak więc rząd sowiecki zaczął zdobywać potrzebne towary z zagranicy na banknoty przedstawiające obalonego władcę.

Okres po NEP

Zamknięcie nowej polityki gospodarczej i uruchomienieuprzemysłowienie osłabiło złote chervonety. Cena za to była w granicach 5,4 rubla za dolara. Następnie całkowicie przestał cytować za granicą. Aby zunifikować system finansowy, rubel został przywiązany do papierowego chervontsu. Ile kosztuje chervonetz w 1925 roku? Dostarczono mu dziesięć rubli. Następnie przywóz i wywóz monet z metali szlachetnych poza Unią został całkowicie zakazany.

W 1937 r. Pojawił się szereg denominacji 1, 3, 5 i 10 chervonetów. Nowością tego czasu jest portret Lenina po jednej stronie monety.

W 1925 r. Wyjątkowo rzadkopróbka próbki miedzi. Pod każdym względem w pełni odpowiadała złotej monecie. W 2008 r. Na jednej z moskiewskich aukcji wykupiono ten produkt za pięć milionów rosyjskich rubli (około 165 000 USD).

Czas militarny

Większość z okupowanych przez Sowietówterytoria chervonets nie przestały chodzić. Za dziesięć rubli dali jeden Reichsmark. Paradoksem było to, że współpracownicy (policja, burmistrzowie i inne osoby, które współpracowały z faszystowskimi oddziałami) w latach 1941-1943. otrzymał wynagrodzenie w radzieckich rubli "Stalin" w 1937 r. obrazami pilotów wojskowych i żołnierzy Armii Czerwonej, którzy walczyli z nazistami (były to tak zwane bilety skarbowe).

Ceny na terytorium Związku Radzieckiego były niższe niż w dniuNiemiecki. Wynika to z faktu, że naziści sztucznie szybkość Reichsmark więc podczas wyzwolenia wsi przed najeźdźcami wartości produktów na lokalnym rynku zmniejszył się znacząco, a czasami nawet trzy razy. Ten fakt był oczywiście pozytywnie odbierany przez miejscową ludność.

W Związku Radzieckim płaciły chervontsi do 1947 r. Zostały one zastąpione nowymi banknotami, denominowanymi w rublach. Za dziesięć rubli daliśmy jeden rubel.

Olimpiada w 1980 roku

Bank Państw Związku Radzieckiego od 1975 rdo 1982 r. wydał monety, takie jak próba Chersońca z 1923 r. z wizerunkiem godła RSFSR i nowych dat. Łączny nakład wynosił 7 350 000 egzemplarzy. Monety te zostały ukute z okazji Igrzysk Olimpijskich w Moskwie, ale nie miały statusu prawnego środka płatniczego na terytorium Związku Radzieckiego. Były używane do transakcji handlu zagranicznego i sprzedawane zagranicznym gościom.

W połowie lat 90. bank centralny rozpoczął sprzedaż"Olympic chervontsi" jako monety inwestycyjne, aw 2001 r. Ten organ państwowy postanowił uczynić je legalnym środkiem płatniczym wraz ze srebrnym trylobalem "Sable".

Najsłynniejsze oszustwa

Sowiecka chervontsy była dość twardawaluty i miał wysoką siłę nabywczą. Często były one wykorzystywane do destabilizacji gospodarki ZSRR i prowadzenia nielegalnych transakcji na rynkach zagranicznych.

Przede wszystkim wyodrębniono pracowników spółki naftowej Shell, niezadowolonych z faktu, że Unia sprzedawała ropę po cenie niższej od średniej rynkowej.

Najczęściej fałszowali denominację w jednymchervonets, ponieważ rysunek na nim był tylko po jednej stronie. Bardzo duża partia fałszywych banknotów została aresztowana w 1928 r. W Murmańsku. Podziemna organizacja, która rozpowszechniała fałszywe banknoty drukowane w Niemczech, została ujawniona pracownikom pocztowym Sepalov. Ważną rolę w systemie przestępczym odegrali niektórzy byli Białej Gwardii, w tym Sadaderashvili i Karumidze. Jednak proces przestępców miał miejsce w Szwajcarii i Niemczech, gdzie otrzymali oni minimalny możliwy wyrok. Później ich doświadczenia zostały wykorzystane przez nazistów, którzy podczas Drugiego Świata sfałszowali banknoty Związku Radzieckiego i innych krajów.

Numizmatyk na notatkę

W okresie panowania Mikołaja II bitypełne imperialne i półimperialne, które z biegiem czasu zastąpiono pieniędzmi o mniejszej wadze. Ponadto w obiegu wydano niezwykłe dla Rosjan monety o nominałach 7,5 i 15 rubli. Prezent dwadzieścia pięć rubli i złote monety są klasyfikowane jako rzadkości numizmatyczne. Znacznie większą dystrybucję otrzymał konwencjonalny chervonetz. Został wyprodukowany w latach 1898-1911. Jednak tutaj znowu jest wyjątek: w 1906 r. Wybito królewskie złote cherwety, których cena osiąga teraz dziesięć tysięcy dolarów za sztukę. W sumie wyprodukowano 10 takich kopii, dlatego kolekcjonerzy są gotowi konkurować o prawo posiadania tak rzadkiej monety.

Ludzie, którzy chcą chronić swoje własneoszczędności, często zmierzyć się z trudnym wyborem: czy przelać pieniądze na dolary lub euro, lub pozostawić w rublach ... Ze względu na niestabilność na światowych rynkach finansowych, wiele osób rozważa alternatywne instrumenty inwestycyjne. Na przykład, koszt złotych chervonetów rośnie, nawet jeśli nie, szybko, ale równomiernie. Jak jednak ustalić autentyczność monety? Na chervonetz złotego króla Mikołaja II zawsze muszą być znaki mięsa mielonego. W języku niemieckim osoba, która była osobiście odpowiedzialna za proces tworzenia monet, a później jako menadżer mennicy, została nazwana mun-mistrzem. Powyższe znaki zostały umieszczone pod datą wydania, na łapie lub ogonie orła, pod godłem państwowym lub na krawędzi. Składały się z dwóch inicjałów muntsmeistera. Na przykład, królewski dukat 1899 Wydanie naznaczone piętnem „FZ”, ponieważ w tym czasie obowiązki honorowymi zostali przydzieleni do Felix Zalemna.

Długoterminowa inwestycja w monety za kilka lat może przynieść dwadzieścia lub trzydzieści procent rocznego dochodu, co, jak widzicie, nie jest złe.