Bajka Kryłowa "Niedźwiedź i pustynia": uczynny głupiec jest bardziej niebezpieczny niż wroga

Bajki Kryłowa "Wrona i Lis", "Łabędź, Pike iRak "i wiele innych jest wszystkim znanych. Są to małe utwory wierszowe, w których autor wyszydza i potępia pewną ludzką wadę. Proponujemy zapoznanie się z osobliwościami bajki Kryłowa "Niedźwiedź i pustynia", w której głupota i niemożność wyboru przyjaciół są przedmiotem kpiny. Interesujące jest, że podobną fabułę można znaleźć w pracy innego bajkopisarza, Lafontaine'a.

Fabuła

Bajka Kryłowa "Niedźwiedź i pustynia" maraczej prosty wykres liniowy. Tak więc, Pustynia - mieszkaniec pustyni - zmęczony swoją samotnością, udał się do lasu, aby zapoznać się z sąsiadami i nawiązać z nimi przyjaźń. Kto jednak może przeżyć częściej niż dzikie zwierzęta? Rzeczywiście, w kierunku pustyni pojawił się niedźwiedź, który autor nazywa Mishka lub Mishuk. Nie ma nic do zrobienia, człowiek pustyni postanawia się z nim poznać. Nowo stworzeni przyjaciele spędzają cały czas razem, obaj nie są gadatliwi i, jak mówi fabrykant, brudne płótno nie zostało wyjęte.

Przyjaźń była krótkotrwała. Podczas spaceru ze swoim nowym przyjacielem samotny był zmęczony i, zgodnie z radą Mishki, położył się pod drzewem. Niestety, mucha usiadła mu na policzku. A niedźwiedź o prostym usposobieniu, postanawiając uratować przyjaciela, podniósł ciężki bruk i uderzył człowieka w głowę, przecinając mu czaszkę. To jest fabuła małej pracy. Ale co autor chciał przekazać swoim czytelnikom? Zrozummy to.

Bohaterowie

Cała baśń Kryłowa "Niedźwiedź i pustynia" została zbudowana na interakcji dwóch postaci, wykonanych w jej imieniu. To niedźwiedź i mieszkaniec pustyni. Obrazy są napisane bardzo krótko, ale w pojemny sposób:

• Tak więc, ktoś mówi, że jest "samotny, "zmęczony samotnym życiem. Chociaż po kilku zwrotkach autor wyśmiewa tę postać - był tak chętny do komunikacji, a po spotkaniu z niedźwiedziem dowiadujemy się, że samotny jest cichy i zwięzły. Dlaczego tak bardzo poszukiwał takiej osoby?
• Drugą kluczową postacią jest niedźwiedź. Jest on pokazany raczej dobroduszny, także niekomunikatywny, ale szczerze kochał osobę, która uczyniła go towarzystwem. O tym bohaterem mówi tylko, że jest "wielki". I, jak pokazuje kolejna narracja, ta charakterystyka ma postać klucza.

Oba obrazy są zbiorowe, Kryłowa nieNazwy imion, więc każda maska ​​może ukryć się pod maskami niedźwiedzia i człowieka pustyni. Jednak ta funkcja jest nieodłączną częścią całego dzieła wielkiego bajkopisarz, za to, co zrobiliśmy i docenić. Tak więc, w bajce „Niedźwiedź i pustelnik,” Kryłowa wyciągnął dwa intensywny obraz - samotny człowiek, który jest zmęczona jego samotności, ale już tak przyzwyczajeni do nich, że zapomnieli jak żyć mowę, a niedźwiedź-gigant Nezlobnaya, ale również cichy. Obydwie postacie są nasycone wzajemnym współczuciem. Jeśli obraz pustyni pozostaje statyczny, postać niedźwiedzia przechodzi ewolucję:

• Na pierwszym spotkaniu z osobą jest po prostu "wielki".
• Następnie - wyciąga łapę do nowej znajomości, czyli pokazuje życzliwość.
• Potem przywiązuje się do niego.
• Podczas spaceru on się opiekuje.
• W końcu próbuje pomóc i przypadkowo zabija przyjaciela.

Głupota jest symbolizowana od razu przez obu bohaterów: i człowiek, który zwierzył się dzikiemu wielkiemu zwierzęciu, które, chociaż współczujące, ale niezdolne do poradzenia sobie z jego wewnętrzną istotą, i niedźwiedziem, który chciał pomóc, ale tylko skrzywdził. Jest to znaczenie dobrze znanego wyrażenia "nieuczciwość".

Moralne

"Pustelnik i niedźwiedź" - bajka Kryłowa, moralnośćktóry jest przepisany na samym początku. Praca uczy nas, aby uważniej dobierać przyjaciół, ponieważ "uczynny głupiec jest niebezpieczniejszy od wroga". Bajkowy radzi korzystać z pomocy tylko tych, którzy nie będą szkodzić ich wysiłkom. Tak więc niefortunny samotnik stał się ofiarą uległego niedźwiedzia, który tylko chciał mu pomóc, ale nie myślał, obliczał siłę i przypadkowo zabił przyjaciela. Dlatego musimy ostrożnie podchodzić do wyboru przyjaciół i szczerze doceniać tych, których wybrali. Ten Kryłow i interesujący - w małym tekście wersetu tomu - był w stanie podkreślić najważniejszy problem ludzkiej głupoty.