Tale "Hare-Braggart": fabuła, problemy

Bajki - uniwersalny i skuteczny sposóbznajomość świata i edukacja dla dziecka. Lekka forma, fascynująca fabuła, specjalne formy i dobrze ugruntowane słowa - wszystko to pomaga dorosłym przekazać dziecku najważniejsze prawdy, używając dostępnego mu języka.

Większość stanowią opowieści o zwierzętachcałkowita i szczególnie popularna wśród dzieci. Zapoznając się z różnymi mieszkańcami mórz i lasów, dzieci lepiej postrzegają świat. "Hare-braggart" - słynna rosyjska opowieść ludowa. Jako materiał dydaktyczny stosuje się go nawet w klasie w szkole.

Funkcje

Opowieści o zwierzętach należą do najstarszych gatunków. W nich świat, w którym mogą mówić zwierzęta, ptaki, ryby i owady, jest przedstawiany jako alegoryczne odbicie człowieka. Zwierzęta często stają się ucieleśnieniem naszych wad - tchórzostwem, głupotą, chciwością, chciwością, hipokryzją, niegodziwością.

Wśród innych popularnych bohaterów opowieści ludowychoddzielna grupa zajęta jest przez zająca, żabę i mysz. W pracach działają jako słabe postacie. Ich brak bezpieczeństwa można pokonać zarówno pozytywnymi, jak i negatywnymi stronami. Na przykład w opowiadaniu „Zając-Bouncer” (lub „zając popisać”) bezbronnych zwierząt jak akty negatywnym charakterze, który ma zrealizować niepoprawność jego zachowanie.

W opisie aktorów przejawia sięalegoria: sposób zachowania zwierząt często powoduje skojarzenia z ludzkim stylem życia, zmusza dziecko do odnajdywania tych powiązań i uczy go krytycznej oceny pewnych sytuacji, wyciągania wniosków.

Bajki zawierają własny, szczególny humor. Nie zawsze jest jasno wyrażony, a czasami leży w śmiesznych i niedorzecznych sytuacjach (dzielny zając-chuligan ukrywa się przed wroną pod krzakiem).

Ten rodzaj sztuki ludowej transmituje iniektóre cechy wypowiedzi: ustalone formy słów (żyły - były, to koniec bajki itp.), specyfika konstrukcji (forma ustna często przyczynia się do tego, że opowieść składa się wyłącznie z dialogów).

Fabuła

O dziele mówi dzieło "The Hare-Braggart"tchórzliwego małego królika, który w zimie roku musiał zarabiać na życie, kradnąc owsa od chłopów. Kiedy znów pobiegł na klepisko, znalazł tam wielu swoich braci.

Aby wyróżnić się wśród nich, króliczek zaczął głośnochwalić: „A ja, moi przyjaciele, nie wąsy, wąsy, a ja nie mam nogi i łapy, i nie mam zębów i zubischi i zrobiłem na tym białym świetle nie boi - to co ja zrobiłem!”

Reszta jest zezem, a po tym spotkała sięciocia-kruk powiedziała jej, co słyszała. Ona z kolei zaczęła rozmawiać o tym z każdym, kogo spotkała, ale nikt nie chciał jej wierzyć. Potem kruk postanowił znaleźć chwalca i zrozumieć, czy kłamie.

Po spotkaniu z zająca, moja ciotka zaczęła go przesłuchiwać i odkryła, że ​​wymyśliła kosę. Kruk wziął od chytrego słowo, że już tego nie zrobi.

Pewnego dnia moja ciotka siedziała na ogrodzeniu, kiedy onapsy zaatakowały. Zając postanowił ją uratować i wydawało się, że psy go zauważyły ​​i goniły za nim. Pobiegł szybko, żeby psy nie nadążały. A wrona po tym zaczęła nazywać go nie chytrym, ale odważnym człowiekiem.

Wizerunek zająca

Hare-braggart na początku bajki pojawia się jakoNegatywny bohater, który stawia siebie ponad innymi. Jego wizerunek jest szczególnie ważny, ponieważ dzieci często wyolbrzymiają w swoich opowieściach otaczającą je rzeczywistość, aby wydawać się bardziej interesującymi niż ich przyjaciele.

Zmiana zająca, uświadomienie sobie jego nieporozumienia pomoże dziecku zrozumieć, że takie zachowanie nie doprowadzi do niczego dobrego, ale pomaganie towarzyszom ma prawdziwą wartość.

Wnioski

Rosyjska ludowa opowieść "The Hare-Braggart" mamoralność, która jest wskazana na końcu pracy. Mówi, że słowa, które nie są poparte działaniami, nie mogą być dowodem. Tylko rzeczy najlepiej mówią o osobie. Dobra opowieść z lekką lecz pouczającą fabułą będzie najlepszym sprzymierzeńcem w wychowaniu dziecka.

</ p>