I.A.Bunin. Historie (krótkie podsumowanie): ciemny zaułek prowadzący do najjaśniejszego

"Ciemne zaułki" (przeczytaj streszczenie poniżej)- cykl opowieści IA. Bunin, nad którym pracował przez osiem lat. Nie ma powtarzających się historii. Każda historia to los jednostki: niepowtarzalny, niepowtarzalny, niepowtarzalny na swój sposób, jak odcisk palca. Co sprawiło, że autor połączył je w jedną książkę? Oczywiście, miłość. Ścieżka życia może być inna, ale "ciemne drogi" każdego z nas ostatecznie prowadzą do jednej rzeczy - do miłości ...

IA Bunin, podsumowanie "Dark Alley"

Zimna jesień zła pogoda. Jedna z dróg Tula, zalana i pełna niekończących się deszczy. Do długiej chaty, łączącej z jednej strony pocztę, az drugiej - małego prywatnego hotelu, podjechały brudne tarantas. Z niego wyszedł smukły stary wojskowy, z szarym wąsem, ale wciąż czarnoskóry. Zręcznie wbiegł po ganku chaty, po czym udał się do pokoju po lewej stronie.

Było czysto, ciepło i sucho. Zanim zdążył wezwać gospodarzy, ciemna, ciemnowłosa i wiekowa kobieta weszła do pokoju lekko. Zaokrąglone ramiona, duże piersi pod czerwoną bluzką, "lekkie nogi", czerwone, zużyte tatarskie buty - nic nie ujrzało jego wzroku. Odwiedzający rozpoczął rozmowę, która zwykle odbywa się między osobami, których ścieżki przypadkowo przekroczyły, ale najprawdopodobniej już się nie zobaczą. Rozmawialiśmy, tak

i zapomniane. Okazało się, że ta kobieta jest gospodynią gospody. Ten fakt zaskoczył go, ale pochwalił ją za czystość i komfort. Zmrużyła oczy i spojrzała na niego ciekawie i odpowiedziała: "Uwielbiam czystość ... kiedy dorastałem, Nikołaj Aleksiejewicz". Czy to jej słowa, jej głos, jej imię, a może wszystkie, nagle i nieoczekiwanie? przywołał żywe obrazy młodości ... Mężczyzna szybko się wyprostował i zarumienił: "Hope! Oczywiście to ona - ta sama Nadzieja, która miała trzydzieści, a może trzydzieści pięć lat temu była jego kochanką. Och, jak dawno temu było! Przekazywana młodzież, miłość i historia były w rzeczywistości "wulgarne, zwyczajne".

Ale to nie koniec. Podsumowanie "Mroczna uliczka" trwa. W końcu fakt, że dla jednego - prawdziwa drobnostka, którą czasem można zapamiętać z przyjemnym smutkiem, dla drugiej - miłość całego życia, z którą nie rozstajemy się na chwilę. Wiedziała wszystko. Rozumiała, że ​​Nikolenka już nią nie jest, a ona oddała mu całą swoją młodość, piękno i "gorączkę" i nie stała się jej żoną ani nikim innym. Próbowałem sam się położyć. Ale los postanowił inaczej ...

Nikolay Alekseevich rumieni się, ukrywa skąpy łzyi żałuje tylko przed Bogiem, ponieważ ona, widocznie, nie była niegodziwą przez długi czas. Ale Hope mu nie wybaczyła i nie zamierza wybaczyć. To niemożliwe. Uczucia szaleńczo zmiksowane. Miłość, uniesienie, uraza, rozczarowanie i nienawiść - gdzie to się uda. Dlatego, jak jej miłość do niego pozostanie niezmieniona, tak że osiadła w pobliżu.

Pokora i łzy natychmiast zniknęły z jego twarzy. Nikolai Alekseevich powiedział, że jego życie też nie działa. Jego żona, którą bardzo kochał, zmieniła się i rzuciła go "jeszcze bardziej obraźliwą" niż na Nadieżdę. Syn jest bezprecedensowym uciekinierem i próżniakiem, człowiekiem bez serca i honoru. Może naprawdę nie doceniał i nie zdradził prawdziwej rzeczy, którą mu początkowo zaoferowano. Po tej nieoczekiwanej spowiedzi podeszła i pocałowała go w rękę, a on - ona, i oni się pożegnali. Kiedy jechaliśmy dalej, poczuł się nieznośnie zawstydzony. Ostatnie słowa, jakieś głupie, gdzieś nawet dziecinne wyrzuty sumienia, całowanie rąk ... Były wojownik zarumienił się głęboko, ale natychmiast wstydził się tych podłych uczuć. W końcu czas spędzony z nią był najlepszy i magiczny w jego życiu: "Wokół rozkwitł dziki bukiet róży, były ciemne alejki lipowe ..." Zamykając oczy, pokręcił głową: Zastanawiam się, co będzie dalej, co jeśli nie porzucił jej, a ta kobieta, Nadezda, kochanka gospody, została jego towarzyszką życia, zarządcą swego domu w Petersburgu, matką jego dzieci? Ta zwięzła "Ciemna uliczka" się kończy. Pytanie pozostało bez odpowiedzi ...

Jaka jest historia "Ciemnych zaułków"?

Podsumowanie pracy, a także całośćtekst, sprawia, że ​​czytelnik myśli o tym, co to jest - o historii wielkiej miłości lub "wulgarnej, zwyczajnej" sprawie? W życiu musimy obserwować setki, a nawet tysiące takich dramatów. Ale to z jednej strony. A raczej to wierzchołek góry lodowej. Co kryje się pod ciemną wodą? Podsumowanie "Mroczna uliczka" opowiadało historię dwóch osób. Nadzieja przez te lata niosła miłość jednemu mężczyźnie.

Tak, ta miłość była pochmurna z odrobiną urazy,ostry ból i głębokie rozczarowanie. Ale była. Nikolai Alekseevich, zdradzając i obrażając jednego, również znał to uczucie, ale dzięki temu drugiemu. I nie poddał się. I nadal chronił to, co ożyło w jego duszy, a następnie został zadeptany i zmieszany z brudem. Dlaczego tak starannie przechowujemy to, co boli i boli? Dlaczego "wszystko przemija, ale nie wszystko zostaje zapomniane"?

</ p>