Szczegółowa analiza wiersza "Anchar" autorstwa A.S. Puszkin

Poeta Aleksander Puszkin jest znany w całym krajuświat jako jeden z najbardziej utalentowanych i sprawnych mistrzów artystycznego słowa w historii rosyjskiej literatury. Jego długopis należy do wielu prac poetyckich i prozaicznych, które stały się prawdziwymi arcydziełami nie tylko literatury, ale całej kultury rosyjskiej w ogóle. Do takich bezcennych pereł jest wiersz "Anchar", napisany przez niego w 1828 roku.

W tym okresie Aleksander Siergiejewicz już od kilku lat mieszka w Moskwie. Tutaj wrócił cesarza Mikołaja I, po czterech latach ciągłych linki do południa, w Kiszyniowie.

Poeta został tam wysłany, by służyć w 1820 r., Zastępując ciężką pracę na Syberii. Takie złagodzenie było dozwolone z powodu wniosku Karamzina.

Powodem odniesienia było swobodne myślenie poety,manifestować je epigramów na Arakcheeva i innych wierszy, nie wrócił do smaku cesarza Aleksandra. Ustaniem stosunku pracy w 1924 roku Puszkin był jeszcze 2 lata spędzone na emigracji w St Michael i dopiero w 1826 roku wrócił do Moskwy na osobiste zaproszenie Mikołaja.

Wrażenia otrzymane przez lata wygnania dająnowy bodziec do rozwoju pracy Aleksandra Siergiejewicza. Analiza wiersza „Anchar” pozwala wyraźnie zobaczyć, co jest teraz główne motywy Puszkina stać tematami suwerenności, wolnej woli i walki człowieka z wszechpotężnego losu.

Fabuła wiersza pochodzi z legendarnych opowieści o trującym drzewie usas-anchar, które rośnie na wyspie Jawa.

Analiza wiersza Puszkina "Anchar" dajemożliwość dostrzeżenia na obrazie trującej śmiercionośnej rośliny symbolicznego obrazu nieuchronnego zła przeznaczenia, które przekształca drzewo z czasów starożytnych, które jest symbolem życia i połączenia pokoleń rodzaju, w ślepy instrument śmierci. W ten sposób, w opinii poety, zły los i zgubny duch sprawiają, że monarchiczne tradycje autokracji w Rosji są katastrofalne dla jego mieszkańców.

Analiza wiersza "Anchar" pokazuje również, że jest on kompozycyjnie oparty na zasadzie antytez. Dzieło jest wyraźnie podzielone na dwie przeciwstawne części konstrukcyjne.

W pierwszym z nich poeta podaje tylko dokładny opistoksyczny „drzewo śmierć”: rodzi się z natury bezowocne „spragniony stepy” warto „niczym strasznym godzinę” Alone in the desert „karłowate i skąpy.” Poeta celowo przesadzam, powtarzając w każdej nowej zwrotki opisują niszczycielską siłę zatrutego drzewa: natura, urodziła mu się w „dzień gniewu”, wypić truciznę „zieloni martwych gałęzi” i wszystkich całości. Więc teraz zmorą „kapanie przez jego kory” iz kapanie deszczu w „piasku palnej.”

Analiza dźwięku pierwszej części wiersza„Anchar” wpływa na bogactwo dźwięków w produkcie tekst „P” i „H”, na poziomie fonemicznej i przekazuje ponury nastrój przygnębiające autora narracji i atmosfera „Desert karłowate i skąpy”.

Analiza wiersza "Anchar" przez Puszkina, szczególnieDruga część przedstawia wizerunek nieprzejednanego i bezwzględny władca, wysyłając na pewną śmierć swego wiernego sługi, zaledwie rzut oka. Obraz ten kontrastuje z obrazem trującego drzewa i jest z nim utożsamiany. Tak jak porównać dwa rodzaje przejawów Doom: naturalny i spontaniczny (trujące drzewo) i celowe ekspresji ludzkiej woli. Analiza wiersza „Anchar” daje nam do zrozumienia, że ​​w wyniku tego porównania, poeta dochodzi do wniosku, że dana osoba, w tym przypadku król, który wysłał sługę do śmierci „potężny wygląd«o wiele bardziej straszne niż wcielenie śmierci jako»drzewo trucizna ".