Saltykow-Szczedrin "Mądry kieł". Podsumowanie

W tym artykule rozważymy jedną ze strondzieło słynnego rosyjskiego pisarza Michaiła Yefgrafowicza Saltykowa-Szczedrina - opowiadanie "Mądry Kieł". Podsumowanie tej pracy zostanie rozpatrzone wraz z jej

kontekst historyczny.

Saltykow-Szczedrin jest znanym pisarzem i satyrykiem,który stworzył swoje dzieła literackie w interesującym stylu - w postaci bajek. Wyjątkiem nie jest i "Mądry minnow", którego podsumowanie można opowiedzieć dwoma zdaniami. Rodzi to jednak poważne problemy społeczno-polityczne. Ta historia została napisana w 1883 roku podczas represji cesarza Aleksandra III, skierowanych przeciwko czynnym przeciwnikom caratu. W tamtym czasie wielu ludzi o postępowym usposobieniu zrozumiało już głębię problemów istniejącego systemu i próbowało przekazać to masom. Jednak w przeciwieństwie do anarchistów studentów, którzy marzyli o zamachu stanu zasilania, postępowych intelektualistów próbowali znaleźć wyjście z sytuacji środkami pokojowymi, za pomocą odpowiednich reform. Tylko dzięki wsparciu całej publiczności możliwe byłoby wpływanie na sytuację i zapobieganie istniejącemu bałaganowi, pomyślał Saltykow-Shchedrin. „Wise Minnow”, którego podsumowanie znajduje się poniżej, sarkastycznie opowiada o pewnej części inteligencji rosyjskiej, w każdy możliwy sposób uciekać od działań społecznych z obawy przed karą za wolnomyślicielstwa.

"Wispy Minnows": podsumowanie

Dawno, dawno temu był tylko jeden kieł, ale nie prosty, aleoświecony, umiarkowanie liberalny. Od dzieciństwa ojciec instruował go: "Strzeż się niebezpieczeństw, które czekają na ciebie w rzece, wokoło jest mnóstwo wrogów." Minnow postanowił: "To prawda, w każdej chwili albo się uzależnisz

złapie, albo szczupak je. A on-ty „i postanowił przechytrzyć każdego innego: on zbudował sobie dziurę gdzie bezvylazno żył.” Nieszkodliwie bo nie możesz żyć i drżenie „, wychodzi na powierzchnię dopiero po południu, aby złapać trochę Midge, że nie zawsze było to możliwe . ale kiełb nie zdenerwowany, co najważniejsze - bezpieczne i mieszkał przez całe życie miał, a on nie miał żadnej rodziny, przyjaciół i żył w ciągłym strachu o swoje życie, ale był bardzo dumny ze świadomością, że on nie umrze. ucho lub w ustach ryby, i umarł, a jego sędziwych rodziców. i tu jest rybka w swojej norze, umiera ze starości, napotkasz leniwie myśli o głowie i nagle, jakby ktoś mu szeptał: "Ale na próżno żyłeś, nie robiłeś nic pożytecznego ani szkodliwego ... Tylko jedzenie przełożyło się. Umrzesz, nikt cię nie zapamięta. Nawet z jakiegoś powodu nikt cię nie woła, tylko głupiec i głupiec. „A ja sobie wtedy kiełb, że pozbawił się wszystkimi radościami, że jego miejsce nie było w sztucznie wykopany ciemnej nory, a także w środowisku naturalnym. Ale było już za późno, i nagle zniknął minnow, nikt nie wie, leżał i spał. Jak Najprawdopodobniej umarł i wynurzył się, bo nikt by go nie zjadł - stary, a nawet "mądry".

To jest podsumowanie. "Wise minnow" mówi nam o bezużytecznych dla społeczeństwa ludziach, którzy żyją całe życie w strachu, unikając walki pod każdym względem, arogancko uważając siebie za oświeconych w tym samym czasie. Saltykow-Szczedrin po raz kolejny okrutnie wyśmiewa nędzne życie i sposób myślenia takich ludzi, ponaglając, by nie ukrywać się w dziurze, ale odważnie walczył o miejsce pod słońcem dla siebie i swoich potomków. Nie tylko szacunek, ale nawet litość czy sympatia czytelnika nie wywołują mądrego kiełznarza, którego krótką treść istnienia można wyrazić w dwóch słowach: "żył i drżał".

</ p>