Ayn Rand i jej książka "Virtue of Selfishness"

"Cnota samolubstwa" jest jednym z kultówAmerykańskie książki, które nie tak dawno stały się popularne w Rosji. Ale niewielu wie, kto napisał tę książkę. W tym samym czasie los autora jest bardziej interesujący.

Dzieciństwo Anne Reid

Przyszły pisarz urodził się w Petersburguw żydowskiej rodzinie. Po urodzeniu otrzymała imię Alisa Zinowiewna Rosenbaum. Ciepłe, pełne miłości i zrozumienia relacje zachowały przyszłego pisarza u ojca. Z matką, kapryśną i wymagającą kobietą, nie można było znaleźć wspólnego języka.

Alisa miała trzy siostry. Ale wyróżniała się na tle ogólnym tym, że już wiedziała, jak czytać i pisać od czterech lat. Nie mając przygód w prawdziwym życiu, dziewczyna znalazła je w obfitości w książkach. Alicja była dzieckiem skromnym, nieśmiałym i wycofanym, ponieważ nie mogła się pochwalić szerokim zakresem kontaktów. Jej ulubieni przyjaciele byli pisarzami i bohaterami. Pośród pierwszych najbardziej lubiła Hugo, wśród nich był francuski bohater Cyrus, który zadziwił ją odwagą i determinacją. Dziewięć lat dla Rosenbauma nie było przyjemniejszego czytania niż powieści z Francji.

Jeszcze jako mała dziewczynka Alisa była zwolenniczkąrówność płci. Była strasznie zirytowana, kiedy czytała gdzieś lub słyszała stwierdzenie, że miejsce kobiety jest w domu. Przyciągała ją jej przygoda i dalekie kraje. Ale świat Alice został zniszczony w jednej chwili. Kiedy dziewczynka miała dziewięć lat, wybuchła I wojna światowa. Wielu krewnych przyszłego pisarza zostało wezwanych na front. Nie wrócili do domu.

Młodzież

Kilka lat po pierwszej tragedii w rodzinieRosenbaum się stało, a drugi. Pierwsza wojna światowa została zastąpiona przez wojnę domową. A potem ojciec Alice stracił wszystko, co miał. Stali się biedną, pracującą rodziną, która musiała ciężko pracować, aby mieć w domu coś do jedzenia.

Po szkole dziewczyna poszła na studia do historyka. Swobodnie wyrażała swoje myśli, pełne wiary w ludzkość i prawdziwy heroizm. Jej ideałem był nadal Hugo. Ale wraz z nim w życiu pojawił się Nietzsche, z pracami, których Alicja spotkała już w studenckim ciele.

Po ukończeniu, Rosenbaum trochęczas pracował jako przewodnik. A potem zdecydowała się opuścić kraj i udać się do Ameryki. Wszystko zostało przedstawione jako dwutygodniowa wycieczka do Chicago. Ale już wtedy Alisa zdecydowała, że ​​nie wróci do rodzinnego Petersburga.

Życie na wygnaniu

Kiedy przyszły pisarz był w Nowym Jorku,Miała tylko walizkę z osobistymi rzeczami, maszynę do pisania, kupioną przez matkę po sprzedaży biżuterii rodzinnej i zerową znajomość języka angielskiego. Będąc praktycznie nieznajomym w kulturze Zachodu, Alice zdała sobie sprawę, że pod jej prawdziwym nazwiskiem nie może się odbyć. Potem zdecydowała się na pseudonim.

Przyjęła imię Ein (Ain) i spojrzała na to imięmaszynę do pisania o nazwie Remington Rand. Z nową nazwą udała się na podbój Hollywood. Nawet wtedy miała myśli w głowie, które ostatecznie zostały sformułowane w książce "Cnota samolubstwa". Jednak Ein nie został pisarzem, ale scenarzystą lub aktorką.

W Hollywood Rand spotkał młodego aktoraFrank O'Connor, dla którego później wyszła za mąż. Więc zyskała nie tylko wiernego przyjaciela, redaktora i uważnego czytelnika, ale także obywatelstwo USA.

Dojrzałość i śmierć

W Stanach Zjednoczonych Ein uzyskał wystarczającą swobodę,mówić, pisać i głosić, w co wierzyła. Nawet wtedy, broniła pomysłów, które następnie zostaną przedstawione w pracy „Cnota egoizmu”. Pisarz często pojawiał się przed publicznością, dowodząc niekompetencji komunizmu. Nawet w wieku piętnastu lat, porzuciła religię, biorąc pod uwagę to nieracjonalne i poniżające.

Przez wiele lat jedynym rzeczywistymprzyjacielem dla Anne był jej mąż. Dzieci, których nie było. Pisarka poświęciła swój czas pracy i ochronie własnych pomysłów. W tym samym czasie miała wielu fanów, którzy zakochali się w kobiecie z jej punktem widzenia i płonącymi oczami. To jest to, co wszyscy pamiętali.

Rand zmarł w Nowym Jorku we własnym mieszkaniu. Jej prawowity małżonek zmarł nawet wcześniej. Nigdy nie widziała rozpadu ZSRR. Wiedziałem jednak, że pewnego dnia nadejdzie ten dzień.

Kreatywność

"Cnota samolubstwa" nie jest jedyna, a nawet nienajpopularniejsza książka pisarza Ain Rand. Karierę rozpoczęła w Petersburgu. Nawet wtedy uświadomiła sobie, że słowem można wzbudzić umysły wielu ludzi i podnieść je do obecnego biznesu. Zainspirowany przez jej ulubionych pisarzy. Czytając Hugo, Rand postanowił nie pisać o tym, kim są ludzie, ale o tym, czym powinni być.

Z jej długopisu wyszło wiele książek. Napisała: "Żyjemy", "Źródło", "Atlant prostuje ramiona", "Cnota samolubstwa". Rand często był drukowany w różnych gazetach i czasopismach. Jej publikacje przyciągały nie mniej uwagi. Będąc bardzo popularnym na Zachodzie, nikt nie znał go w ZSRR.

O książce "Cnota samolubstwa"

Ayn Rand, a jednocześnie Alice Rosenbaum,oburzały się na radzieckie hasła wzywające do poświęcenia całego życia, by pracować dla kraju. Uważała, że ​​przede wszystkim warto myśleć o sobie. Wszakże chrześcijaństwo nauczyło nas kochać naszego bliźniego. Czy ktoś może być bliżej osoby niż on?

Wszystkie te pomysły dalej rozwijał pisarzw swoich publikacjach. W pewnym momencie stały się one tak bardzo, że zdecydowano się umieścić wszystko razem i publikuje pod jedną pokrywą dla wszystkich fanów Ayn Rand. "Cnota samolubstwa" wywołała furię na Zachodzie i przez długi czas pozostawała popularną książką. W przestrzeni postsowieckiej książka stała się znana znacznie później niż jej publikacja w Stanach Zjednoczonych.

"Cnota samolubstwa": recenzje i recenzje

Rand miał wielu fanów i przeciwników. Wszyscy nie mogli zignorować publikacji nowej książki pisarza. A nawet lata po jej śmierci, praca nadal przyciąga wielu różnych ludzi.

Recenzje i recenzje tej książki przeczytać, że czytaćto jest tylko dla tych ludzi, którzy są gotowi słuchać spokojnie czyjegoś punktu widzenia, nie doświadczając głębokich emocji i irytacji, jeśli nie pokrywają się z ich własnymi. Rand był jednym z tych ludzi, którzy dzielą świat na czarno-biały, odmawiając rozpoznawania odcieni. Mówi o bohaterach i prawdziwym wrogu, który był dla niej wyrażony w obliczu ZSRR. Pisarka jest w pełni zgodna z duchem swoich czasów. Dlatego, aby każde nowe pokolenie mogło zapoznać się z pismami pisarza, musimy przygotować historyczne podstawy wiedzy o tamtej epoce.

Konwertuje z innymi książkami Rand "Virtuesamolubstwo ". Recenzje mówią, że ta książka powinna być dla czytelnika prawdziwą znajomością z pisarzem, nawet jeśli coś z jej prac zostało już przeczytane.

Anne Rand pozostaje jednym z najczęściej komentowanych pisarzy na świecie. Pomimo faktu, że odkąd jej śmierć na świecie wiele się zmieniła, jej pomysły nadal niepokoją umysły czytelników.

</ p>