Historia obciętego ucha Van Gogha

Prawdopodobnie najbardziej znany jest przypadekopowieść o odciętym uchu Van Gogha. Oczywiście, sam w sobie, akt ten nie jest tak wyjątkowy, ale sam fakt, że jego słynny artysta zrobił, a sekret obejmujący ten incydent, nadal spełniał swoją funkcję. Teraz nawet najbardziej nieproszony czytelnik, zajmujący się książką o Van Goghu, z pewnością spróbuje znaleźć jakieś informacje na jej temat.

Mały dom w prowincji lub epizody depresji

W 1988 Vincent Van Gogh wynajął mały dom wmałe południowo francuskie miasteczko o nazwie Arles. Tam, holenderski malarz, cierpiący na napady depresji, przeżył okresy szaleństwa i bólu twórczości. Tutaj napisał kilka scen ze wsi Francji i słynną serię obrazów "Słoneczniki".

Wyczerpany przez rozpacz i samotność, Van GoghMam nadzieję na poznanie nowych ludzi twórczych, które zapewniłoby mu komunię, a może pomogły zmniejszyć swoją zależność finansową na jego młodszego brata Theo, który zawsze wspierał Vincenta Van Gogha. Samotny artysta wielokrotnie zwracał się do swojego przyjaciela Gauguina z prośbą o dołączenie do niego. I w końcu zważał na jego prośby. Historia zaczyna się więc od ucha Van Gogha.

Rozrywka dwóch przyjaciół lub o co kłócą się dwaj artyści

23 października Paul Gauguin zapukał do drzwi małegodom Van Gogha. Zaczęli uczyć się wielu płócien w galeriach sztuki, rozjaśniając swój wolny czas w lokalnych burdelach. Ich związek był dość burzliwy. Dwaj po-impresjoniści nieustannie się spierali, poczynając od wydatków na dom, aż po zasługi Delacroix lub Rembrandta.

Paul Gauguin nieustannie mruknął o błociestudio. Poza tym wyrzucił całą pościel Vincenta van Gogha. I natychmiast wysłany na swoje własne, które miały być dostarczone bezpośrednio z Paryża. Mały dom szybko wypełniony atmosferą napięcia. Paul był coraz bardziej zaniepokojony stanem Vincenta, który okresowo utrzymywał zamyślone milczenie, a czasami wykazywał niestabilne wybuchy szaleństwa. Gauguin często o tym pisał w swoich listach do Theo Van Gogha, młodszego brata swojego przyjaciela.

Kolejny atak szaleństwa lub Krzyk rozpaczy

Wreszcie, dwa dni przed świętami Bożego Narodzenia, które WangGog, nawiasem mówiąc, nigdy nie lubił, Paul powiedział mu, że planuje wrócić do Paryża. Wieczorem wyszedł na spacer, gdy nagle Vincent wyprzedził go od tyłu i zagroził mu brzytwą. Gauguin uspokoił przyjaciela, ale na wszelki wypadek spędził noc w sąsiednim hotelu. Czy Paul mógłby sobie wyobrazić, jak ta decyzja wpłynie na dalsze wydarzenia w uchu Van Gogha.

Vincent wrócił do opuszczonego domu. Ponownie, jeden ... Wszystkie jego sny o wiecznym pobycie obok niego Paula Gauguina zostały zniszczone. W kolejnym napadzie szaleństwa artysta wziął brzytwę, pociągnął lewą płatek ucha i odciął go. Odcięta tętnica ucha zaczęła krwawić obficie, a Vincent bandażował głowę mokrym ręcznikiem. Ale na tej historii o uchu Van Gogha nie kończy się. Artysta ostrożnie zapakował go w gazetę i poszedł do burdelu znajdującego się w sąsiedztwie, gdzie znalazł znanego Paula Gauguina. Podała mu go i poprosiła, aby trzymał go ostrożnie. Widząc zawartość, biedaczka zemdlała, a Van Gogh zataczając się, wrócił do domu.

Ucho Van Gogha. Zdjęcie autoportretu z zabandażowaną głową

Zaniepokojona kobieta zdecydowała się zgłosić na policjęo tym incydencie, a następnego ranka artysta znalazł się w łóżku nieprzytomny, oblany krwią. Został umieszczony w miejscowym szpitalu. Vincent Van Gogh wielokrotnie prosił, aby odwiedził go jego przyjaciel. Ale Paul Gauguin nie przyszedł. Hospitalizacja trwała kilka tygodni, a następnie Van Gogh wrócił do swojego małego domu.

Tam kontynuował pisanie swoich dzieł, a nawetudokumentował ostatni gwałtowny epizod, który czytelnicy znają jako opowieść o uchu Van Gogha, w formie autoportretu z bandażem na głowie. Ataki maniakalne trwały od czasu do czasu, a większość następnego roku Vincent van Gogh spędził w klinice psychiatrycznej Saint-Remy. Lecz leczenie nie uratowało zrujnowanej psychiki słynnego artysty, a 27 lipca 1890 r. Zastrzelił się.

Najsłynniejszy moment w życiu, lub Co przynosi samotność

Co jeszcze możesz powiedzieć o odciętym uchu Van Gogha? Historia, która miała miejsce 23 grudnia 1888 roku, pozostaje najsłynniejszym fragmentem z życia słynnego artysty. Większość narracji tych wydarzeń została opracowana na podstawie słów Paula Gauguina, którego policja początkowo podejrzewała o popełnienie tego czynu. Do tej pory wśród krytyków sztuki i biografów panowała opinia, że ​​w rzeczywistości sytuacja wygląda nieco inaczej.

Najprawdopodobniej ta historia służyła tylkookładka wymyślona przez dwóch artystów, by chronić Gauguina, który odciął ucho Van Gogha mieczem szermierki podczas kolejnej kłótni. Biorąc pod uwagę, jak Vincent desperacko chciał zachować przyjaźń z Paulem, możesz także uwierzyć w tę wersję.

Jednak więcej znajomych nigdy nie widziałosiebie nawzajem. I ta historia będzie zawsze pozostają nierozwiązane tajemnica, która jest zainteresowana nie tylko swoich rówieśników, ale wiele z dzisiejszych wielbicieli utalentowanego artysty. Co więcej, okazuje się, że jest nawet piosenka, która nazywa się "Ucho Van Gogha". Paul Cashin, znany współczesny artysta najwyraźniej starał się przekazać do niej emocji doświadczanych przez Vincenta van Gogha w czasie tego szalonego czynu.