Żona Puszkina. Historia miłości

Przyszła żona Puszkina od dzieciństwa była ładnadziewczyno. Od 8 lat Natasza przyciąga uwagę niezwykle rzadkimi i starożytnymi rysami. Została wychowana w surowości, matka, na której leżały wszystkie troski o dom i dobro rodziny, dzieci nie pozwalały sobie na to. Natalia Iwanowna wyraziła swoją miłość do dzieci w edukacji. Natasza uczyła się kilku języków obcych, historii, geografii, czytania i pisania oraz studiowała literaturę. Dzieciństwo z wymagającą matką i szalonym ojcem odcisnęły piętno na całym życiu Tashy. Jedynym przedstawicielem tej dziewczyny był dziadek Atanazy Nikołajewicz, który ogromnie kochał swoją wnuczkę iw każdy możliwy sposób ją rozpieszczał. Cisza, nieśmiałość, uległość i doskonałe posłuszeństwo służyły w przyszłości złej służbie Natalii.

Was - Tasha, stała się - żoną Puszkina

Znajomość Natalie i Puszkina miała miejsce zimą1828-1829 na balu tancerki Johél. Przyszła żona A.S. Puszkin był młody (ledwie 16 lat) i królewsko piękną w śnieżnobiałej sukni ze złotą obrączką we włosach. Tak właśnie zapamiętała Aleksandra Siergiejewicza, od razu zdobyła jego serce.

Puszkinowskie zaloty trwały długo, pisałlist do Natalii Iwanowna, gdzie szczerze wyznał swoje głębokie i silne uczucia wobec córki. Poeta poprosił o ręce Natalie, ale teściowa nie odpowiedziała natychmiast. Aleksander Siergiejewicz był przez rok na stanowisku pana młodego, negocjacje w sprawie posagu trwały długo.

Duchowy stan pisarza wzbogacał rosyjską literaturę od stuleci. W tym czasie Puszkin napisał wspaniałe wiersze: "Kochałem cię ...", "Na wzgórzach Gruzji" i "Nie śpiewaj, piękno, ze mną ...".

Lovers dużo sobie pisaliunikalne litery. Przyszła żona Puszkina, nie mogąc oprzeć się rozłące z poetą, wysłała 5 maja 1830 r. List do jej dziadka, w którym mówiła o swoich uczuciach do Puszkina. 6 maja 1830 Aleksander Siergiejewicz i Gonczarowa zostali ogłoszeni panną młodą. Ale przeszkodą do ślubu było przejście w czasie kwarantanny cholery w Moskwie. 18 lutego 1831 roku odbyło się wesele pisarza i Natalii.

Żona Puszkina i Dantes

Dantes był pochodzenia francuskiego, poRewolucja we Francji przybyła do Rosji z zamiarem zrobienia kariery. Młody człowiek został przyjęty do przybranych synów przez barona Heeckerena, holenderskiego wysłannika z Petersburga. Dantes był w specjalnej relacji na dworze cesarza Mikołaja I i został przyjęty do pułku jako oficer.

Dantes miał właściwe i piękne cechyzadowolony z siebie i arogancki młody człowiek. Młody człowiek zaczął zabiegać o Natalię. żona Puszkina, bez dołączania żadnej wagi do tego, powiedziała mężowi o swoich osiągnięciach i świeckich uhlestyvaniyah Dantes.

Sześć miesięcy przed śmiercią Puszkin napisał: "Ojcowie są dezerterami, a żony nie mają skazy". Jakby przewidując wynik zbliżającego się pojedynku, Aleksander Sergeevich stworzył ten werset modlitewny.

27 stycznia 1837 r. Doszło do pojedynku między adoptowanym synem Heeckerena a poetą. Podczas pojedynku Puszkin został ciężko ranny, a rana doprowadziła Aleksandra Siergiejewicza do śmierci.

Natalia, mimo że po raz drugi wyszła za mąż, przez resztę życia niosła ze sobą miłość do poety. Ostatnie słowa Gonczarowej dotyczyły także Puszkina.