Prymitywizm w malarstwie: Dziecinne fantazje w wydajności dla dorosłych

Prymitywizm stylu w malarstwie znalazł się szerokoaplikacja. Przede wszystkim przedstawiciele tego kierunku byli samoukami, którzy nie mieli wystarczających umiejętności zawodowych, ale starali się pokazać siebie i swoją wizję świata. Jak każda inna innowacja, prymitywizm wywołał wielką publiczną reakcję. Artyści, którzy osiągnęli sławę przez wiele lat po szkoleniu, byli niezadowoleni z nowego kierunku malowania, który nie zabrał twórcom połowy życia, aby szlifować umiejętności artystyczne. Jednak większość krytyków sztuki lubiła proste arcydzieła, a prymitywizm miał swoje miejsce w ogromnej różnorodności stylów.

Cechy prymitywizmu

Prymitywizm w malarstwie charakteryzuje się uproszczeniemobrazy: artyści zniekształcają świat dookoła, robiąc zdjęcia bardziej jak zwykłe dziecięce rysunki. Jednak zmiany zostały dokonane celowo: poprzez iluzję prostoty i niedbałości można dostrzec głęboki sens dzieła. Podobnie jak we wszystkich innych stylach artystycznych, szczegóły są ważne w prymitywizmie - niosą główny ładunek semantyczny.

Ar-brut

Ar-brut jest ważną gałęzią prymitywizmu. Synonimem definicji jest pojęcie "sztuka obcych". Dzieła tego przemysłu reprezentują świat chorych psychicznie lub świrów, którzy kiedyś wycofali się ze społeczeństwa i pogrążyli w specjalnej rzeczywistości. Ważną cechą brutalnej sztuki jest całkowity brak wyraźnych granic między fantazjami artysty a prawdziwym życiem. Obfitość drobnych detali sprawia, że ​​myślę o życiu i bezmyślność próżnej pęd współczesnego świata - jest jedną z najczęstszych autorskim wysyła al-Brut.

Pogląd, że naiwność obrazów nie jestżadna idea nie jest ukryta, jest w błędzie. Prymitywizm w malarstwie artystów nasyca nie otoczenie, ale wewnętrzny stan duszy. Widać to dopiero po dokładnym rozważeniu i przeanalizowaniu przedstawionych szczegółów - szybki rzut oka jest niewłaściwy.

Jak nauczyć się poprawnie definiować prymitywizm w malarstwie

Prymitywizm nie istnieje bez naiwności ispontaniczna inspiracja autora. Osoba, która po raz pierwszy spotyka się z takimi podmiotami, doświadcza uczucia podobnego do nostalgii. Dziecięca wizja świata tkwi w rozbiciu proporcji, jasnych i nasyconych barwach, głębokim podtekście moralnym. Osoba w prymitywizmie jest bardziej jak lalka niż prawdziwa postać - to dodaje mu tajemnicy.

Umiejętność zwracania uwagi na szczegóły i poprawiania ichinterpretować - prawdziwy talent. Określając styl artystyczny, nie będzie on zbyteczny. Możesz nauczyć się rozumieć samego artystę. W tym celu warto pamiętać o kilku ważnych kryteriach, zauważając, że łatwo będzie odróżnić prymitywizm od surrealizmu.

Najpierw czyste kolory. Obfitość tonów i półtonów, światła i cienia, głębia przestrzeni nie jest prymitywizmem. W sztuce naiwnej stosuje się czysty pastel lub, przeciwnie, zbyt jasne kolory. Po drugie, złamane proporcje. Jeśli obraz przypomina stylizowaną ilustrację fantastycznej książki, to jest to prymitywizm. Po trzecie, pomieszanie rzeczywistości z wyobrażeniami fantasy - prymitywizm w malarstwie łączy spokojny krajobraz i zbyt chwytliwe kolory, osobę i niesamowite stworzenia.

Jaskrawi przedstawiciele stylu prymitywizmu

Nie brakuje tu tylko abstrakcjonistów i surrealistównowoczesny obraz. Prymitywizm otwierał drogę wielu utalentowanym twórcom, których twórczość nie została wcześniej rozpoznana. Wśród nich są babcia Mojżesz, Henri Rousseau, Niko Pirosmani, Maria Primachenko, Alena Azernaya i wielu innych. Zdjęcia najsłynniejszych prymitywnych artystów znajdują się w Muzeum Naiwnej Sztuki w Nicei.

Świat dzieciństwa

Prymitywizm w malarstwie zajmuje szczególne miejsce. Przede wszystkim wynika to z wyjątkowej zdolności artystów do zanurzania się w świecie beztroskiej, naiwności i duchowej czystości. Pomimo braku wielu prymitywistów w edukacji artystycznej, obrazy wypełniają to, czego brakuje większości innych obszarów: nastrój. Miłośnicy sztuki to rozumieją i doceniają, dlatego tak popularne są dzieła z gatunku prymitywizmu.