Mikhail Ivanovich Glinka: biografia światowej sławy kompozytora

Jeden z najsłynniejszych rosyjskich kompozytorów,oczywiście jest Michaił Iwanowicz Glinka. Jego biografia rozpoczęła się 20 maja 1804 r. W jednej z małych wiosek w prowincji Smoleńsk. Jako dziecko Glinka była dość bolesnym dzieckiem, wychowywanym przez babcię, potężną i stromą kobietę, która bała się wszystkich poddanych i domowników.

Michaił Iwanowicz Glinka - jeden z klasyków rosyjskiej muzyki

Pierwsze wykształcenie otrzymał utalentowany kompozytorw domu. Warto jednak zauważyć, że dość późno zaczął uczyć się muzyki Glinka, jego praca z nianią Varvara Klamer była niezbędna, by móc spędzić wolny czas. W tym czasie Michaił Iwanowicz mógł tylko dzwonić i uderzać w miedzianą umywalkę, imitując miejscowe dzwoniące dzwoneczki.

Zimą 1817 r. Wysłali go rodzicePetersburgu, ale wtedy nikt nie wiedział, kim był Glinka Michaił Iwanowicz. Krótka biografia przyszłego kompozytora podobał rozdział pensjonat w Instytucie Pedagogicznym, a Glinka wzięła tam w tym samym czasie instytucja została za dość uprzywilejowanych i zwykłych dzieci dotarcie tam nie może być.

Glinka i Puszkin - znajomy punkt orientacyjny

W pensjonacie Glinka zapoznał się ze swoim młodszym bratemAleksander Siergiejewicz Puszkin lew. Dwa utalentowani młodzi ludzie zaprzyjaźnili się, a wkrótce Michaił Iwanowicz spotkał się z tekstem „luminarz poezji rosyjskiej”, który dość często przyszedł odwiedzić swojego brata w pensjonacie. W tym samym czasie Glinka obudził zainteresowanie muzyką i zaczął uczyć się gry na fortepianie.

Michaił Iwanowicz Glinka, którego biografiadzisiaj studiował w szkole muzycznej, studiował z najlepszymi nauczycielami tamtych czasów: Charles Mayer, John Field i Franz Böhm. Włoski Todi uczył śpiewu Glinki. W 1822 r. Kompozytor opuścił szkołę z internatem, okazując się najlepszym uczniem. Na gali rozdania nagród Glinka zagrał na pianinie koncert Gummela przy wsparciu nauczyciela Mayera.

Kompozytor Michaił Iwanowicz komponujący muzykęGlinka zaangażowana w 1822 r., Zaraz po zakończeniu internatu. Początkowo próbował znaleźć wariacje dla "szwajcarskiej rodziny" - najpopularniejszej opery skomponowanej przez austriackiego kompozytora Weigla. Jednocześnie poprawił grę na pianinie. Wkrótce zaczął komponować kompozycje w różnych gatunkach. Przez długi czas nie był usatysfakcjonowany swoją twórczością, chociaż wtedy pisał piosenki i romanse znane całemu światu.

Złe zdrowie jako przeszkoda dla kreatywności

Złe zdrowie to coś, co zawsze cierpiałoMichaił Iwanowicz Glinka. Biografia kompozytora w okresie od 1823 do 1824 roku rejestruje ogromną liczbę prób wyzdrowienia z chorób, szczególnie w tym celu podróżował przez Kaukaz. W 1824 r. Glinka przeniosła się do Petersburga i rozpoczęła pracę w Ministerstwie Kolei.

Jednak przez długi czas w Ministerstwie Kolei Glinka zawiódłżeby wytrzymać, chciał robić muzykę, a służba nie pozwalała mu tego robić. W Petersburgu Michaił Iwanowicz spotkał się z Delvigiem, Żukowskim, Mickiewiczem i wieloma innymi świeckimi osobistościami stolicy. W 1830 r. Glinka wyjechał do Niemiec, a następnie do Włoch, aby poprawić swoje zdrowie.

Michaił Iwanowicz Glinka, którego biografiaznany wielu melomanom, powrócił do Rosji w 1834 roku i mieszkał tu przez 18 lat. Przez cały ten czas napisał ogromną liczbę prac, które weszły do ​​światowego skarbca muzyki. W 1852 r. Pogorszył się stan zdrowia kompozytora i ponownie wyjechał za granicę. Za drugim razem Glinka nie zdołał poprawić swojego stanu zdrowia, a 3 lutego 1857 roku zmarł.