Skład w literaturze

Kompozycja dzieła literackiego znaczniewpływa na ekspresję jego pomysłu. Autor skupia swoją uwagę na zjawiskach życiowych, które przyciągają go w danym momencie i uosabia je poprzez artystyczne ujęcie postaci, krajobrazów, nastrojów. Jednocześnie stara się je zjednoczyć, aby były naprawdę przekonujące i naprawdę ujawniły to, co chciał pokazać, aby zachęcić czytelnika do refleksji.

Fakt, że skład w literaturze jest niezbędnywpływa na ujawnienie intencji ideologicznych pisarza, co w swoich pracach stale podkreśla Belinsky. Uważał, że główna idea autora powinna odpowiadać następującym kryteriom: izolacja i kompletność całości, kompletność, proporcjonalny podział ról między bohaterami dzieła sztuki. Tak więc skład w literaturze określają stanowiska autora: ideologiczne i estetyczne. Ale idea i temat mogą jednoczyć się w harmonii tylko w dojrzałym dziele.

Uwzględniono skład tekstuliteraturoznawcy z różnych punktów widzenia. I na ogólnej definicji nie zgodzili się na ten dzień. Najczęściej kompozycję w literaturze określa się jako konstrukcję dzieła sztuki, korelację wszystkich jego części z jedną całością. Wiadomo, że ma wiele składników, których autorzy używają w utworach, w celu pełnego zobrazowania zdjęć życia. Głównymi elementami kompozycji w literaturze są dygresje liryczne, portrety, epizody wtyczek, epigrafy, tytuły, pejzaże i sytuacja otoczenia.

Epigrafy i tytuły noszą w sobie specjalne obciążenie.

Tytuł, z reguły, wskazuje następujące aspekty pracy:

- tematy (na przykład Bazhov "Pudło Malachitów");

- obrazy (na przykład George Sand "Hrabina Rudolphstadt", "Valentina");

- problemy (E. Rich "Co porusza słońce i gwiazdy").

Motto - swoista dodatkowa nazwa, która kojarzy się najczęściej z podstawowych dzieł pomysł lub podpowiedzi w uderzających cech protagonisty.

Liryczne dygresje różnią się od siebiefabuła. Z ich pomocą autor ma możliwość wyrażenia własnego podejścia do tych wydarzeń, zjawisk i obrazów, które przedstawia. Istnieją również takie dygresje liryczne, w których łączą się doświadczenia kilku postaci, ale nadal jest jasne, że tu pisarz wyrażał swoje uczucia i myśli. Na przykład, jak w odwrocie rąk matki w powieści "Młoda straż" Fadeev.

Wybierając sekwencję łączenia wymienionych elementów, ich zasady "montażu", każdy autor tworzy unikatową pracę. I używa następujących metod kompozycji:

• Skład pierścienia lub kompozycja ramy. Autor powtarza artystyczne opisy, strofy na początku pracy, a potem - na końcu; te same wydarzenia lub bohaterowie na początku narracji i w finale. Technika ta znajduje się zarówno w prozie, jak i poezji.
• Skład odwrotny. Kiedy autor umieszcza finał na początku utworu, a następnie pokazuje, jak powstały zdarzenia, wyjaśnia, dlaczego tak się dzieje, a nie inaczej.
• Wykorzystanie odbioru retrospektywnego - kiedypisarz stawia czytelników w przeszłości, gdy powstawały przyczyny tych wydarzeń. Czasami retrospekcję podaje się w formie wspomnień głównego bohatera lub jego opowieści (tak zwanej "historii w opowiadaniu").
• Kompozycyjne zerwanie zdarzeń, gdy jeden rozdziałkończy się w najbardziej intrygującym momencie, a następny zaczyna się od zupełnie innej akcji. Technika ta jest częściej spotykana w pracach z gatunku detektywistycznego, awanturniczego.
• Używanie ekspozycji. Może poprzedzać główne działanie, a może nawet być nieobecny.