Cykl dla: Pascal dla początkujących

Podstawą programowania są pętle, na przykład dla. Pascal. Jak każdy język komputerowy, zawiera także takie konstrukcje w swojej składni.

Przypisanie operatorów cyklicznych

Typowym zadaniem jest sprawienie, aby komputer działałtę samą akcję kilka razy. Tutaj i zapisz projekt, umożliwiając ustawienie powtórzenia kodu. Cykl w programowaniu jest więc wielokrotnie przeprowadzaną akcją, zorganizowaną za pomocą narzędzi językowych.

Język programowania Pascala obejmuje kilka takich konstrukcji:

• dla - Powtórz z parametrem;
• podczas gdy - Powtórzyć z warunkiem wstępnym;
• powtórz ... do - Powtórz z postpondition.

Mimo pozornej prostoty i oczywistościcykliczne konstrukcje, początkujący programiści mają do czynienia z szeregiem problemów w ich realizacji. Najtrudniejsze jest sformułowanie warunków wyjścia z cyklu. Pod tym względem instrukcja for jest najbardziej nieskomplikowana.

Struktura

Aby napisać powtarzającą się konstrukcję z parametrem, należy wpisać następujący kod:

FOR {a}: = {b} TO {c} DO {d}.

W tym przykładzie zastrzeżone słowa w języku dlaWygoda jest napisana wielkimi literami, w praktyce można użyć małej litery. Zmienne i operatory są wyświetlane w nawiasach klamrowych. Chodzi o:

• {a} - zmienna dowolnego rodzaju liczenia, najczęściej INTEGER;
• {b}, {c} - wyrażenie typu policzalnego, takie samo jak {a};
• {d} - operator arbitralny / operatorzy językowi, zwani także treścią cyklu.

Opracowanie konstrukcji dla, Pascal oblicza wartość {b}, przypisuje {a}: = {c}, po którym akcja jest restartowana:

• weryfikacja stanu {b} <= {c}, w którym cykl kończy swoją pracę;
• uruchomienie operatora {d};
• wzrost wartości {a} o jeden, to znaczy {a}: = {a} + 1.

Ponieważ liczba powtórzeń wewnątrz bryły jest znana, ta konstrukcja jest określana jako cykle deterministyczne.

Przykład:

Aby zrozumieć, jak to się stanie dlaponadto podano przykład, kod w języku Pascal dla "manekinów".

• s: = 0;
• dla a: = od 1 do 5 do
• zacząć
• s: = s + a;
• koniec;
• writeln (s);

Rozumiejąc pisemne instrukcje, możesz zapisać wartości w każdej iteracji:

• Pierwsza iteracja: a = 1; s = 1;
• Druga iteracja: a = 2; s = 3;
• Trzecia iteracja: a = 3; s = 6;
• Czwarta iteracja: a = 4; s = 10;
• 5. iteracja: a = 5; s = 15.

W rezultacie użytkownik widzi na ekranie liczbę "15" - sumę liczb od 1 do 5.

Aby pierwszy program był bardziej uniwersalny, konieczne jest zastąpienie liczb 1 i 5 zmiennymi.

Typowe błędy

Podczas korzystania z cyklu dla, Pascal wymaga szczególnej uwagi do wartości {a}, {b}, {c}. Jeśli nie przestrzegasz zasad pisania programów, kompilator zgłosi błąd. Istnieje pięć takich zasad.

1. Counter (parametr cyklu) {a} jest podane przez liczbę całkowitą.
2. Wartości {b} i {c} musi również mieć typ całkowity. Na przykład musisz obliczyć wartości kąta podane w radianach od 0 do p. Ale poniższy kod będzie niepoprawny dla a: = 0 do pi zrobić. Rozwiązaniem jest użycie funkcji zaokrąglania skracać() lub okrągłe(). Pierwszy odrzuca ułamkową część liczby rzeczywistej, a drugi zaokrągla ją do najbliższej liczby całkowitej.
3. Jeśli użytkownik popełnił błąd i wskazał {b} < {c}, operator {d} nigdy nie zadziała.
4. Po zakończeniu cyklu licznik {a} może mieć dowolną wartość. Chociaż jest to sprzeczne z logiką, ale w praktyce {a} <> {c}. Wniosek: nie zaleca się kontaktu {a} po zakończeniu budowy dla.
5. W ciele pętli (to znaczy po słowie zrobić) nie zaleca się używania żadnych operatorów, które zmieniają wartości parametrów {a}. Przestrzeganie tej reguły nie spowoduje błędu, ale logika programu zostanie naruszona.

Następująca reguła jest ogólnie przyjęta iodpowiada "dobrym tonom" w programowaniu: aby wygodniej było pracować z kodem, trzeba napisać operatory ciała pętli nie z pierwszej kolumny. Na przykład, zrobienie 2-3 spacji w lewo lub użycie klawisza Tab.

Przepis ten dotyczy nie tylko języka Pascala. Dla "manekinów" pozwala szybko znaleźć i naprawić błąd w instrukcjach.

Typowe zadania

Powiedzmy, że chcesz zestawić tabelę funkcji formularza f (x) = 3 *x + 15, czyli zdobądź tabelę M wartości funkcji z przedziału [x₁; x₂], gdzie x₁ i x₂ - minimalna i maksymalna wartość argumentu. Aby rozwiązać ten i podobne problemy, jest konstrukcja dla. Pascal zaleca napisanie kodu programu w następujący sposób:

• dla a: = 1 do M zrobić
• zacząć
• x: = x1 + (x2-x1) * (a-1) / (M-1);
• f: = 3 * x + 15;
• writeln (x, '', f);
• koniec.

Ponieważ zmiana kroku x nie podano, wartość argumentu jest obliczana podczas programu w każdej iteracji za pomocą formuły: x: = x1 + (x2-x1) * (a-1) / (M-1).

Cykl w cyklu

Biorąc pod uwagę fakt, że dowolni operatorzy mogą być wykorzystywani w ramach konstruktu, dozwolone jest umieszczenie innego cyklu w jego ciele dla. Pascal ma standardowy opis dla tego zadania, podobny do innych języków programowania:

• FOR {a}: = {b} TO {c} DO
• FOR {a1}: = {b1} TO {c1} DO

Aby działał poprawnie, potrzebujeszobserwuj warunek: liczniki w każdym cyklu muszą być różne. W przeciwnym razie wewnętrzna pętla zmieni wartość parametru zewnętrznej pętli, co spowoduje błędy logiczne.