Saad Hariri: Premier Libanu: biografia, życie osobiste
Saad Hariri jest libańskim premierem,miliarderem i rewolucjonistą, który zdobył własne punkty polityczne, zwalczając wpływy syryjskie w swoim kraju. Stał się kontynuatorem dzieła swojego ojca - Rafika Haririego, który zginął w tajemniczych okolicznościach, nie wyłączając udziału libańskich i syryjskich służb specjalnych.
Od majstra do prezydenta
Saad Ad Din Rafiq Al Hariri urodził się w1970 r., Daleko od swojej ojczyzny - w stolicy Arabii Saudyjskiej, Rijad, gdzie znajdowały się główne zasoby gospodarcze jego ojca. Saad został drugim synem w rodzinie Rafika Haririego i Nidal Al Bustani, pochodzącego z Iraku.
Dziedzic imperium biznesowego otrzymał odpowiedniestatus edukacji, studiował na Georgetown University, gdzie uważnie studiował zarządzanie przedsiębiorstwem. Wracając do słonecznej Arabii w 1992 roku, Saad Hariri rozpoczął pracę w Saudi Oger, firmie budowlanej założonej przez jego ojca.
Surowy patriarcha libański jest całkiem rozsądnytwierdził, że jego syn ma rozpocząć karierę z najniższych poziomów, a pierwsze lata Saad pracował prosty majster, był odpowiedzialny za relacje z podwykonawcami.
Hariri Jr. został przetestowany pod kątem spójnościbez zarzutu, a w 1996 roku zadowolony ojciec mianował go dyrektor generalny Saudi Oger, która nadal pozostaje jednym z największych wykonawców w arabskim Wschodzie z rocznym obrotem dwóch miliardów dolarów i zatrudnia kilkadziesiąt tysięcy ludzi. Założyciel imperium biznesowego postanowił spróbować swoich sił w polityce.
Kontynuacja działalności ojca
Młody i ambitny spadkobierca gorliwie zacząłrozwój saudyjskiego Oger. Według niego musiał złamać wiele konserwatywnych i przestarzałych reguł i reguł, które panowały w firmie. Saad Hariri nie bał się iść na sojusze z innymi korporacjami, zaczął inwestować w nowe sfery ekonomiczne, poszerzył geograficzne granice wpływu saudyjskiego Oger. W rezultacie duże firmy telekomunikacyjne, które mają wpływ na całym Bliskim Wschodzie, stały się filiami pierwotnej korporacji.
Jednak wkrótce rezydentem Arabii SaudyjskiejMusiałem powrócić do swoich korzeni i pamiętać o istnieniu Libanu na mapie świata. Powodem tego była śmierć jego ojca - Rafika Haririego, która poruszyła społeczeństwo Libanu.
W radzie rodzinnej dużej rodziny zdecydowano, żeTo Saad Hariri, najmłodszy syn zamordowanego polityka, podniesie sztandar polityczny ojca, po tym jak Baha'a odmówi skontaktowania się z władzami. Jednak istniała alternatywna wersja, według której Saad został wybrany ze względu na jego charyzmę i bardziej rozwinięte umiejętności komunikacyjne.
Rewolucja cedrowa
Po błogosławieństwie rady rodziny SaadaHariri na początek tworzy swój własny ruch - "Ruch na przyszłość". Początkowo trybun nie próbował zaimponować publiczności oryginalnością, polegając wyłącznie na autorytecie zamordowanego ojca, obiecując, że będzie kontynuował swoją pracę.
Morderstwo wpływowego polityka spowodowało silny atakrezonans publiczny. Utworzono specjalną komisję ONZ w celu zbadania okoliczności śmierci Rafika Haririego. Rezultatem pracy międzynarodowej brygady było aresztowanie kilku wpływowych libańskich służb wywiadowczych. Ponadto poważne podejrzenia dotyczące organizacji przestępstwa spadły na Syrię.
Jednak nawet przed rozpoczęciem pracy komisji, społeczeństwajuż obwinił syryjskie służby specjalne i ich libańskich współsprawców. Wyniki śledztwa tylko ogrzały stopień niezadowolenia, a ludzie poszli na masowe demonstracje. Głównym żądaniem ludzi było wycofanie wojsk syryjskich i rezygnacja prezydenta Emila Lahouda, protegowanego z tej samej Syrii.
Wybory
Eksplozja publicznego niezadowolenia, zwana„Cedar rewolucja” doprowadziło do przymusowego wycofania wojsk syryjskich z Libanu i ponownie u władzy. Saad Hariri, jako jeden ze zwycięzców, zaczął przygotowywać się do wyborów parlamentarnych w 2005 roku. Po raz pierwszy od wielu lat wybory odbyły się nie pod wpływem Syrii.
Wśród innych krajów arabskich, Liban na mapie świata ma bardzo specyficzny, skomplikowany system wyborczy oparty na różnorodności wyznaniowej małej republiki.
Najważniejszym sojusznikiem Saad Hariri stał się WalidJumblatt, przywódca Postępowej Partii Socjalistycznej Druzów. Dzięki wspólnym wysiłkom bloku koalicyjnego "Hariri Męczennicy" uzyskali oni większość mandatów w parlamencie, ale duży udział przypadł pro-syryjskiemu "Hezbollahowi".
Wpływ sił zewnętrznych
Pomimo zwycięstwa w wyborach parlamentarnych SaadHariri nie osiągnął konstytucyjnej większości dwóch trzecich deputowanych, co pozwoliłoby jego zwolennikom wybrać odpowiedniego prezydenta. Obecna głowa państwa, Lahoud, zablokowała kandydaturę libańskiego miliardera na przewodniczącego gabinetu, w wyniku czego musiał zgodzić się na kompromisową postać w osobie Fouada Siniora.
Pierwsze lata po rewolucji były burzliwe. Regularne ataki rakietowe na wojskowe skrzydło terytorium Hezbollahu w Izraelu wywołały izraelską inwazję na terytorium Libanu. Przywódcy Republiki Arabskiej zgromadzili się w trudnym czasie, zapominając o swoich różnicach i zaczęli jednomyślnie żądać zakończenia operacji wojskowej w Tel Awiwie.
Izraelczycy znaleźli się w sytuacji paradoksalnej. Dzięki łatwości wygrywania zwycięstw w wojsku zmuszono ich do poddania się żądaniom społeczności światowej i opuszczeniu Libanu, po tym, jak poniósł klęskę polityczną.
Kryzys rządowy
Nowe dostosowanie zostało poprawnie zrozumiane przez przywódców Hezbollahu,którego popularność wzrosła. Radykalni zażądali od Haririego większej władzy, której oburzony polityk odmówił. Ogromny kryzys rządowy wybuchł, prezydent Lahoud zrezygnował i opuścił kraj.
Bejrut ponownie potrząsnął demonstracjami, tym razemzwolennicy szyitów, którzy domagali się większej władzy. Saad Hariri nie miał innego wyjścia, jak tylko rozpocząć negocjacje, w wyniku czego wybrano kompromitującego prezydenta w osobie Michela Suleimana i utworzono rząd koalicyjny. Co więcej, opozycyjni szyici z Hezbollahu mieli prawo zawetować każdą decyzję premiera.
Szef rządu
W 2009 roku Saad Hariri ponownie wygrałwybory parlamentarne w Libanie, stając się głównym kandydatem na stanowisko szefa gabinetu. Zaczęliśmy długie i trudne negocjacje z „Hezbollah”, po którym prezydent powołuje Michel Sulaiman, premierem Libanu Saad i wniosków o dopuszczenie do utworzenia rządu. Było to możliwe dopiero przy drugiej próbie, po której Hariri został szefem gabinetu koalicyjnego.
Prozachodnia polityka libańska była wyjątkowociężko pracować w tym samym zespole z proirańskimi i pro-syryjskimi przedstawicielami radykalnego Hezbollahu, którego bojownicy byli dobrze uzbrojeni i reprezentowali siłę równą właściwej armii libańskiej.
Jednak przez dwa lata Saad Hariri bezpieczniesfinalizowane, a następnie nowy kryzys rządowy. Przedstawiciele „Hezbollah” polubownie zrezygnował z rządu oskarżył Saad z braku podjęcia działań, po którym nowy koalicyjny rząd kierowany przez Najibem Mukattam.
Znowu w mocy
W 2012 r. Saad Hariri został oskarżony przez Syrięzaopatrzenie opozycji syryjskiej w broń, w wyniku której wydano nakaz aresztowania polityka. Oburzony Saad w długach nie pozostał, nazywając Bashara Assada potworem.
W 2016 r. Prezydent Libanu Michel Aoun zasugerował, by były rywal ponownie stał na czele rządu, na co się zgodził.
Saad Hariri, którego życie prywatne jest starannie ukryte, jest żoną arabskiej piękności, która reprezentuje wpływowy klan syryjski - Lara Al Azem.
</ p>
