Kandyk the Siberian: opis, zdjęcie

Siberian Kandyk jest zielną byliną z rodziny Liliaceae. Zawarte w Czerwonej Księdze.

Kandyk the Siberian: description

Roślina ma do 30 cm wysokości. Żarówka 3-8 cm wysokości i średnicy do 1 cm, wąsko stożkowa, okresowo praktycznie cylindryczna. Liście są bliżej podstawy łodygi lub w środku w liczbie dwóch; są krótkie, przeciwnie udlinonno- lub jajowate lancetowaty brązowo monochromatyczne czerwonawo lub szaro-zielone, zielone plamy zauważony przez długość 15 cm, szerokość - 6,3 cm.

Siberian Kandyk, którego zdjęcie przedstawiono wten artykuł ma pojedynczy kwiat, duży, opadający okwiat, składający się z sześciu liści, przypominających dzwonek u podstawy, rozchodzących się i zakrzywiających na zewnątrz. W okwiatu liście są różowo-purpurowe, fioletowo-różowe, czasem białe, do 7 cm długości, do 12 mm szerokości. Liście wewnętrzne u podstawy okwiatu są małe, prostopadłe do wychodzących.

Sześć pręcików, dwa razy krótszychokwiatu, z podłużnymi liniowymi pylnikami. Płaskie włókna pręcików, w środku spuchnięte i silnie uszlachetnione na wierzchołku. Słupek jest nieco dłuższy niż pręciki (około 20 mm długości). Filiform kolumna, pogrubiająca u góry, z trójgraniastym piętnem, którego płaty są przeważnie obustronne. Jajo jajowate.

Kwitnienie występuje pod koniec kwietnia. Owoce - prawie kuliste, jajowate, trójkątne pudełko o długości do 20 mm i szerokości do 12 mm. Nasiona trochę.

Geografia

Zakład Kandyk Sibirian jest rozproszonySyberia dodatkowo przenika w góry Azji Środkowej, Mongolii i Chin. Największy na południu Syberii, na zachód od rzeki Jenisej: Ałtaj, Kemerowo, Nowosybirsk i Tomsk, Chakasja. Na wschód od Jeniseju jest mniej. Wschodnie lokalizacje należą do Western Sayan (Karatuz i Ermakovsky Okręgów Krasnojarsk Terytorium). Na północy dociera do szerokości Krasnojarsku (głównie na zachód od Jeniseju).

Struktura taksonomiczna

Dla Kandyka występuje znaczna zmienność. Lokalne populacje rośliny są heterogeniczne i często można spotkać wiele wyraźnie różnych gatunków: o barwnych i jednokolorowych liściach, kwiatach różnej wielkości i odcieniach bzu-różu. Wiele roślin wprowadzono jako najbardziej dekoracyjne w kulturze. W rezultacie powstały z nich nowe odmiany. Wśród nich są następujące:

- Biały kieł. Kwitnie pod koniec 30 kwietnia. Kwiaty czysto białe z żółtym środkiem, o średnicy około 6 cm Liście i pąki kwiatowe są zielone.

Biały cara. Jest to wczesna odmiana kwitnąca w połowie kwietnia. Czysto białe kwiaty z cytrynowym środkiem otoczone czerwonawymi, ledwo zauważalnymi kropkami. Gałęzie na końcu stają się chalmoidami. Jasnozielone liście.

- Olga. Ta syberyjska świeca kwitnie pod koniec kwietnia. Kwiaty różowo-liliowe, pokryte różowymi kropkami, z cienkim białym obramowaniem. Liście są zielonobrązowe z paskiem na samym brzegu. Istnieją inne typy.

Ekologia

Ephemeroid, bulwiasty geotech, zamieszkuje brzozową osikę, mieszane i iglaste lasy, występuje w poczerniałej tajdze, podczas gdy wznosi się w góry do 2800 m. Rośnie na niezwiązanych z gruntem wilgotnych glebach.

Siberian Kandyk (zdjęcia można zobaczyć w tymartykuł) jest jedną z najbardziej wczesnych roślin kwitnących. Zaczyna kwitnąć, gdy śnieg się rozpuści. W południowej Syberii okres ten rozpoczyna się w kwietniu, a kończy w połowie maja (co zależy od czasu topnienia śniegu i regionu). W górach dzieje się to później. W okresie kwitnienia występują opady śniegu i nocne przymrozki. W tym samym czasie rośliny narażone są na stosunkowo niskie temperatury i są przenoszone bez żadnych uszkodzeń.

Podczas zimnych przystawek iw nocy słodkich kwiatówzamyka się, po wschodzie słońca - ponownie je odkrywa. W przypadku ciepłej wiosny roślina bardzo szybko zanika. Jeśli wiosna jest długa i zimna, wówczas kwitnienie niektórych roślin może trwać dłużej niż dwa tygodnie.

Należy również zauważyć, że ta roślinaowadożerny. Jest bardzo aktywnie odwiedzany przez trzmiele i pszczoły. Często sterylne podczas samozapylania. W ciągu miesiąca przebarwienia tworzą dojrzałe kapsułki z dużymi nasionami dołączonymi do wyrostka. Powietrzne części kwiatu, po rozproszeniu nasion, szybko umierają, w ciągu 1-2 tygodni umierają. Dzieje się to w dolnym pasie do połowy lata.

Status bezpieczeństwa

Kandyk the Siberian jest zawarty w Czerwonej Księdze Rosji iregiony, w których występuje ten gatunek: Terytorium Krasnojarskie, Chakasja, Terytorium Ałtajskie, Region Tomsk i Nowosybirski. Jest uważany za wrażliwy gatunek relikwii. Należy również zauważyć, że lokalna dystrybucja zwiększa zagrożenie całkowitego zniszczenia tego gatunku.

Pomimo ogromnego wzrostu KandykaW pewnych regionach syberyjski istnieje zagrożenie jego istnienia jako pierwotnego pełnoprawnego gatunku. Ogromne znaczenie mają czynniki wylesiania naturalnych siedlisk, a ponadto gromadzenie gatunków przeznaczonych do sprzedaży w celach spożywczych lub dekoracyjnych roślin wczesnowiosennych. Na rynkach w syberyjskich miastach, pomimo chronionego statusu państwowego gatunku, w kwietniu sprzedają bukiety z tej rośliny.

Użytkowanie i znaczenie

Syberyjski Kandyk jest cenną żywnością i rośliną ozdobną.

Jeden z najbardziej dekoracyjnych i jasnych gatunków z rodzaju. Niewiarygodną wartością jest wczesne kwitnienie, które, jak już wspomniano powyżej, występuje natychmiast po topnieniu śniegu, gdy pozostałe gatunki kwitnące są małe. Niesamowicie zimno. Do tej pory wykluły się liczne gatunki Kandyk syberyjskie, które różnią się dekoracyjnymi cechami, okresem kwitnienia.

Kandyk syberyjski jest używany w ogrodnictwie natrawniki - spoty razem z resztą bylin. Oryginalny wygląd i wczesne kwitnienie sprawiają, że jest to bardzo interesująca i cenna roślina. Duże cebulki są używane do destylacji, kwiaty kosztują kilka dni w wodzie.

Ale to nie wszystkie obszary, w których stosuje się KandykaSyberyjski. Miód jest zbierany z niego wczesną wiosną. Ma przejrzysty kolor i bardzo przyjemny aromat. Żarówki rośliny można jeść, wcześniej były masowo zbierane w niektórych częściach południowej Syberii. Ponadto cebulki są spożywane przez zwierzęta, w tym dziki.