Społeczeństwo jest złożonym, wielowymiarowym organizmem. Oprócz sfery gospodarczej, pola polityki i struktury państwa, instytucji społecznych istnieje również płaszczyzna duchowa. Wnika we wszystkie wyżej wymienione sfery życia zbiorowego, często wywierając na nie silny wpływ. Życie duchowe społeczeństwa jest systemem idei, wartości, pojęć. Obejmuje on nie tylko skumulowany bagaż wiedzy naukowej i osiągnięć poprzednich stuleci, ale także normy etyczne przyjęte w społeczeństwie, wartościach, a nawet przekonaniach religijnych.
Wszystkie bogactwo ludzkich uczuć, przypływ myśli,Najbardziej błyskotliwe kreacje i osiągnięcia tworzą pewien fundusz. To jest duchowe życie społeczeństwa. Filozofia, sztuka, religia, moralność i nauka, z jednej strony, przechowują idee, teorie i wiedzę zgromadzoną przez poprzednie pokolenia, az drugiej, stale produkują nowe osiągnięcia. Sfera duchowa jest wszechobecna: wpływa na inne warstwy życia społecznego. Na przykład poszanowanie praw człowieka prowadzi do tworzenia demokratycznych państw, w których ludzie mają możliwość monitorowania oficjalnych przywódców.
Życie duchowe społeczeństwa i jednostki jestjedną całość. Ludzie są inni i dlatego ich duchowa egzystencja jest czasem uderzająco inna. Środowisko ma na jednostki, zwłaszcza w młodym wieku na etapie kształcenia i szkolenia, ogromny wpływ. Ludzie pochłaniają wiedzę i umiejętności nagromadzonych przez ludzkość w ciągu ostatniego stulecia, ich mistrz. Potem przychodzi kolej na empirycznej wiedzy o świecie: jednostka przez swoje doświadczenia, że bierze coś i coś spadnie z faktu, że oferuje zespół. Istnieje jednak nadal prawo, z którym dana osoba powinna być traktowana, nawet jeśli on nie podziela wartości moralnych, które dały podstawę do ustanowienia.
Z drugiej strony społeczeństwo jest niepojęte bez jego członków,bez oddzielnych osób. A ponieważ życie duchowe społeczeństwa odbiera stały pokarm z poszczególnych przedstawicieli, artystów, naukowców, liderów religijnych. Większość ich akty zawarte w skarbcu kultury ludzkiej, rozwój społeczeństwa, przesuwając go do przodu, poprawie. W tym sensie osobowość nie działa jako przedmiot, lecz jako podmiot wartości duchowych.
</ p>