Formowanie prezydenckiej formy rządu w naszympaństwo było skomplikowanym procesem, stało się to stosunkowo niedawno. Początkowo Rosja była monarchiczną potęgą, na czele której stał król, a władzę odziedziczył. Po zakończeniu Wielkiej Październikowej Rewolucji Socjalistycznej władza w państwie zwanym Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich stała się częścią partii komunistycznej. Szefem kraju był Sekretarz Generalny.
Ten post istniał aż do dojścia do władzyMichaiła Siergiejewicza Gorbaczowa, który wprowadził na prezydenta stanowisko prezydenta Związku Radzieckiego. Stał się pierwszym i ostatnim prezydentem tego państwa. Później stanowisko szefa państwa zostało zdeterminowane przez wybory prezydenckie. Rok w Rosji, który uczestniczył i wyniki głosowania - temat tego artykułu.
Odbyły się pierwsze wybory prezydenckiew czerwcu 1991 r. Borys Jelcyn został wybrany na wysoką pozycję w wyniku tych działań. Należy zauważyć, że w tym czasie Rosja była republiką w Związku Radzieckim i została nazwana RSFSR. Michaił Gorbaczow nie brał udziału w tych wyborach. Wybory prezydenckie zostały wyznaczone zgodnie z wynikami referendum przeprowadzonego w marcu tego samego roku.
Było sześciu kandydatów na prezydenta. Borys Jelcyn wygrał z marginesem z pozostałych kandydatów, wśród nich Władimir Żyrinowski, Nikolai ryzhkov, Aman Tulejew, Albert Makashov i Wadim Bakatin. Wszystkie te liczby w pewnym stopniu pozostawiły ślad w życiu politycznym kraju. Na przykład, Żyrinowskiego w 1993 roku przybył do Dumy Państwowej, na czele swojej partii - Partii Liberalno-Demokratycznej - i pozostał tam do dnia dzisiejszego. Ryzhkov został również wybrany do Dumy Państwowej, i stał gubernator Tuleyev regionie Kemerowo.
Następne wybory prezydenckie odbyły się pięć lat po pierwszych wyborach przywódcy kraju. Ich wynikiem był ponowny wybór Borysa Jelcyna.
Dzisiaj wielu ludzi spiera się, czy te wybory odbyły sięSzczerze mówiąc, nie było żadnych oszustw ani fałszerstw. Faktem jest, że w momencie 1995 r. Ocena operatora zasiedziałego była bardzo niska i wynosiła około 3-6 procent. Również w tym roku odbyły się wybory do Dumy Państwowej, a większość zdobyła partia komunistyczna (CPRF), na czele z Ziuganowem. Spodziewano się, że stanie się ulubieńcem wyścigu prezydenckiego w 1996 roku. Zgodnie z wynikami pierwszej tury wyborów, dwóch na 11 kandydatów było najlepszymi - Giennadij Ziuganow i Borys Jelcyn. W rezultacie powołano drugą rundę, w której Jelcyn został prezydentem Rosji.
Wśród części zwolenników komunistycznej idei jest opinia, że wybory zostały sfałszowane, a Ziuganow, który odmówił "walki do końca", odniósł prawdziwe zwycięstwo.
W 1999 r., Podczas powitań noworocznych, Borys Jelcyn ogłosił w kraju, że dobrowolnie zrezygnował. Po powołaniu Władimira Putina.
Rezultat rezygnacji Jelcyna nastąpił wcześniewybory prezydenckie, które odbyły się pod koniec marca 2000 r. W momencie rozpoczęcia kampanii wyborczej złożono 33 wnioski, z których 28 było nominowanych przez aktywne grupy obywatelskie, a pozostałe pięć przez organizacje polityczne i partie. Władimir Putin nie był nominowany w imieniu partii politycznej, ale w imieniu grupy inicjatywnej. Następnie uczestnicy pozostali 12 - reszta nie została zarejestrowana z tego czy innego powodu, ale tylko 11 osób wzięło udział w wyborach. Krótko przed dniem głosowania jeden z kandydatów wycofał swoją kandydaturę.
Wybory prezydenckie w 2000 roku przyniosły zwycięstwo Władimirowi Putinowi. Drugie miejsce zajął Giennadij Ziuganow, przywódca komunistów.
Po upływie czterech lat nowykampania wyborcza do wyborów prezydenckich. W połowie marca 2004 r. Odbyły się wybory prezydenckie. Kandydaci w rzeczywistości nie stanowili poważnej konkurencji dla obecnego szefa państwa Władimira Putina, co pozwoliło mu na ponowną kadencję na drugą kadencję. Należy zauważyć, że tym razem Partia Komunistyczna nominowała Nikołaja Kharitonova na stałego Giennadija Ziuganova. LDPR działał również w ten sam sposób - zamiast Władimira Żyrinowskiego w wyborach wziął udział Oleg Malyshkin. Byli tacy kandydaci jak Irina Khakamada, Siergiej Mironow i Siergiej Glazyjew.
Zgodnie z Konstytucją Federacji Rosyjskiej prezydent nie ma prawauruchomić na trzeci okres. W związku z tym opinia publiczna dyskutowała na temat opinii, kto będzie "następcą" Władimira Putina. Początkowo zakładano, że „kandydat Putina” będzie Siergiej Iwanow, Dmitrij Miedwiediew, ale wtedy postać pojawiła się na arenie politycznej. Był nominowany z partii politycznej "Jedna Rosja". Oprócz niego, wzięli udział w partii komunistycznej Giennadij Ziuganow, Władimir Żyrinowskiego Demokratycznej Partii Liberalnej i Andriej Bogdanow - przedstawiciel Demokratycznej Partii Rosji, ale który prowadził jako self-promowane. Tak więc na karcie do głosowania były tylko cztery nazwiska.
Na samym początku marca miały miejsce 2 numerywybory prezydenckie. Wyniki okazały się dość przewidywalne - wygrał Putin, protegowany Dmitrij Miedwiediew. Drugie miejsce zajął Ziuganow, trzeci Żyrinowski, a Bogdanow był ostatni.
Kolejne wybory prezydenckie w Rosjiodbyły się w marcu 2012 r. Władimir Putin, który był premierem podczas rządów Miedwiediewa, postanowił w nich uczestniczyć. Tekst Konstytucji został zinterpretowany w następujący sposób, stwierdzając, że prezydent nie może zostać wybrany na więcej niż dwie kolejne kadencje. W rezultacie okazało się, że po prezydenturze Miedwiediewa trzecia kadencja została uzyskana "nie z rzędu", a Władimir Putin po cichu przedstawił swoją kandydaturę na wybory. Ponadto wzięli udział czterej kandydaci: Ziuganow, Żyrinowski, Mironow i Michaił Prochorow, nominowani w kolejności samo nominacji. Rezultatem było zwycięstwo Putina, który do dziś jest prezydentem.
Należy zauważyć, że wiele publicznych ipolitycy uznali wybory za nielegalne, między innymi dlatego, że wzięli w nich udział Putin, który już dwukrotnie był prezydentem. W przeddzień inauguracji w dniu 6 maja w Moskwie odbył się wiec protestacyjny wzrosła do zamieszek. Jednak nie było wyników, z wyjątkiem zatrzymań i warunków przetrzymywania więźniów dla uczestników.
W 2008 roku uchwalono ustawę, zgodnie z którąKadencja prezydenta nie trwała 4 lata, ale aż 6 lat. W rezultacie kolejne wybory prezydenckie w Rosji odbędą się dopiero w 2018 roku. W tej chwili nie wiadomo, kto weźmie w nich udział. Czy Władimir Putin będzie kandydował na "drugą" kadencję, czy CPRF i LDPR będą nominować swoich liderów lub wybrać nowych kandydatów - pytania, na które jeszcze nie ma odpowiedzi.
</ p>