Poddubny Evgeny: biografia, życie osobiste, fotografia

Dziennikarstwo wojskowe jest wysoko cenionepolityków i społeczeństwa, ponieważ daje możliwość śledzenia postępów. Niestety, dzisiejsza rzeczywistość jest taka, że ​​komisarze wojskowi nie pozostają bez pracy. Jednym z tych dziennikarzy jest Jewgienij Poddubny, którego biografię przedstawiono w tym artykule.

Informacje biograficzne

Evgeni Evgenievich Poddubny urodził się na końculato, 22 sierpnia 1983 r. Urodził się w Belgorod, gdzie mieszkał przez wiele lat. Jego rodzice - Evgeni Pavlovich i Irina Mikhailovna - pracownicy medyczni. Dzięki swojej matce, z zawodu chirurgowi, Evgeniy od wczesnych lat znał terminologię medyczną i mógł zapewnić pierwszą pomoc ofiarom. Pod wieloma względami wiedza ta była przydatna Poddubnowi w jego późniejszej pracy jako korespondent w gorących punktach.

Poddubny Eugeniusz został studentem BiełgorodPaństwowy Uniwersytet w 2001 roku po ukończeniu szkoły średniej nr 20. Jego specjalność, wybrał psychologię. Chociaż pierwotnie wszedł do historycznego wydziału. Eugene wyjaśnił swój wybór faktem, że na początku 2000 roku nie było dziennikarza w BSU. Mimo to Eugene wybrał zawód w szkole.

Przez pewien czas Poddubny mieszkał na Bliskim Wschodziewraz z rodzicami, gdzie studiował kulturę i sposób życia mieszkańców. Zacząłem uczyć się arabskiego. Również Poddubny Eugene mówi po angielsku. Twierdzi, że w jego zawodzie bez znajomości obcego jest po prostu niemożliwe. Jest to niezbędne do komunikacji, a czasem tylko do przetrwania. Lata spędzone na Wschodzie bardzo pomogły Eugene'owi w jego dziennikarskich podróżach służbowych (Syria, Egipt, Afganistan).

Na pierwszym miejscu w jego życiu teraz działa, mówi Jewgienij Poddubny. Żona i dzieci będą później.

Wczesna kariera

Jego działalność zawodowa Poddubnyzaczęło się w szkole. Studiując na uniwersytecie, pracował już jako prezenter radiowy, potem przez jakiś czas pisał artykuły do ​​gazety, potem w lokalnej telewizji był korespondentem. Po otrzymaniu wykształcenia został zaproszony do Moskwy.

Przez dziewięć lat pracował jako reporter na kanale TV Centre. Od 2011 roku przeniósł się do kanału telewizyjnego "Rosja-24", gdzie został specjalnym korespondentem, zajmującym się lokalnymi konfliktami.

Sam Eugeniusz określa zakres swojej pracyskrajne dziennikarstwo. Twierdzi, że ekipa filmowa podróżująca po konflikty zbrojne powinna być w stanie wykonać wiele razy więcej, niż cywilów. Tam reporter nie jest tylko reporterem, on i producent, który negocjuje pędy, wie, jak gotować jedzenie na stosie, wiązać rany itp. Wszystko to dotyczy zarówno operatorów, jak i inżynierów.

Jego raporty potwierdziły zdolność przetrwania wsytuacje krytyczne Eugene Poddubny. Korespondentowi, którego zdjęcia zobaczył całemu światu, udało się odwiedzić Irak, Izrael, Pakistan, Osetię Południową, Liban. Był wystawiony na niewiarygodne niebezpieczeństwa, aby widz mógł zobaczyć całą prawdę. Szczery opis wydarzeń to główne zadanie reportera.

Pracuj w Południowej Osetii

Bycie dziennikarzem wojskowym oznacza bycie gotowymw dowolnym momencie, aby polecieć na miejsce wydarzeń. Czasami zdarza się to przez kilka godzin. Zadzwoń z redakcji, wczesne opłaty - a teraz siedzisz w samolocie, zmierzając w nieznane.

Dokładnie to się dzieje w Poddubach prawie zawsze, rzadko planowane są wyjazdy służbowe.

8 sierpnia 2008 r. Rano Eugene był już wCchinwali. To on przekazał wiadomość generałowi W. Boldyrevowi, że wyczerpały się wszystkie możliwości obrony miasta, a Rada Bezpieczeństwa Osetii prosi Rosję o interwencję.

Od 9 sierpnia odbyła się masowa ewakuacja ze strefykonflikt, ale ekipa filmowa nie wyszła, dając miejsce w minivanie dla ludności cywilnej. Bezinteresownie pracowali przy dźwiękach salw, nie wiedząc, czy jutro jutro się spotkają. Dzięki zaangażowanym osobom, takim jak Evgeni Poddubny, widz mógł śledzić rozwój wydarzeń.

Jego podróż służbowa zakończyła się dopiero 18 sierpnia.

Pracuj w Syrii

W sumie Poddubny Jewgienij, specjalny korespondent kanału Rossiya-24, spędził dwa lata w Syrii. Były to wyjazdy służbowe przez trzy lub cztery miesiące z krótką przerwą na podróż do domu.

Przyleciał tam po raz pierwszy w 2011 roku. We wrześniu 2012 roku jego film dokumentalny „Bitwa o Syrię” został wydany, który pokazał reporter aktualnych wydarzeń wojny domowej i dał uczucie: twój, kolega załoga, cywile, etc. Film został zainstalowany w tej dziedzinie, z toczących się działań wojennych. Został on przetłumaczony na kilka języków, więc widać, nie tylko w Rosji.

W czerwcu 2013 r. Jewgienij Poddubny wraz zjego koledzy znaleźli się pod ostrzałem. Kolumna, w której był również samochód kanału telewizyjnego "Rosja", czekała na zasadzkę. Bitwa trwała około 15 minut. Dziennikarzom udało się cudownie przetrwać.

Praca na Ukrainie

Reporter uważa, że ​​jest to najbardziej nieoczekiwana podróż służbowa. Według jego zeznań, wojna na Ukrainie wywołała u niego szok, choć już wiele widział.

Obejmując wydarzenia Majdanu, korespondent tego nie robimógł pomyśleć, że wkrótce będzie musiał strzelać, siedząc w okopach razem z milicjantami. Musiałem usiąść, a Jewgienij Poddubny, którego wzrost nie był dla niego zbyt korzystny, zrobił wszystko, co w jego mocy, by nie dać się złapać. Na jego koncie wiele raportów bezpośrednio z linii frontu. Poddubny był w Doniecku, w Artemovsku iw Gorłowce podczas najbardziej agresywnych operacji wojskowych.

W tym czasie zrealizował trzy duże filmy dokumentalne:

• "Pożegnanie Słowian" (o pracownikach "Złotego Orła");
• "Cena porażki" (o stratach militarnych, rozpaczy cywilów i cynicznej nowej potędze, która nie ośmiela się mówić o tym i brać to pod uwagę);
• "Batya" (film o Aleksandrze Zacharczenko, przywódcy milicji i szefie NPR).

W rzeczywistości praca na Ukrainie stała się jednym z najbardziejniebezpieczne dla dziennikarzy. Są tam utożsamiani przez status z terrorystami. Początkowo, kiedy nie było ogólne ukraiński histerii, Poddubny do zatwierdzenia wraz z siłami bezpieczeństwa może znaleźć wspólną płaszczyznę, na wywiad, zapytać o coś. Później stało się to po prostu niemożliwe.

Zostało to potwierdzone przez kolejne zgony kilkuReporterzy rosyjscy i zagraniczni. Siloviki mieli nawet specjalną listę z domniemanymi terrorystami. Poddubny Evgeny Evgenievich był pod numerem 64.

Mimo całego niebezpieczeństwa Poddubny wyrusza w kolejną podróż służbową. Według niego, podczas wojny trwa, musimy działać.

Interesujące fakty

Otrzymał kilka nagród państwowych, w tym Order of Courage.