Filmografia i biografia Frunzik Mkrtchyan

Powstał słynny ormiański komik Frunzik MkrtchyanJest znany mieszkańcom całego byłego Związku Radzieckiego dzięki rolom odgrywanym w filmach, które ludzie w każdym wieku cieszą się dzisiaj oglądaniem. W sumie zaangażował się w około pół sto krótkich i pełnometrażowych filmów, nakręconych głównie w gatunku komediowym. Jednak biografia Frunzik Mkrtchyan była pełna tragicznych wydarzeń, z których wiele było znanych tylko najbliższym przyjaciołom i krewnym.

Rodzice

Chłopiec, którego dom nazywał się Mher, urodził sięw 1930 r. w rodzinie Mushegha Mkrtchyana, który, aby uciec przed masakrą, jako dziecko opuścił Mush (Turcja). Już w Leninakan (w Gyumri) poznał Sanah, dziewczynę uchodźców z Van. Po Frunzik (oficjalna nazwa zapisana na świadectwie urodzenia), para miała jeszcze trzy dzieci: syna Alberta i córkę Ruzanna i Clara. Rodzina żyła kiepsko, ponieważ rodzice pracowali w zakładzie włókienniczym, a ich zarobki utrudniały związanie końca z końcem. W tym samym czasie marzyli o niezwykłym losie swoich dzieci. W szczególności brat artysty - reżyser Albert Mkrtchyan - przypomniał, że jego ojciec zawsze miał nadzieję, że najstarszy syn zostanie artystą.

Biografia Frunzik Mkrtchyan: dzieciństwo

Jako nastolatek Mher stał się "chory" kina. Ponieważ w swoim rodzinnym mieście prawie wszyscy dorośli mężczyźni bronili radzieckiej ojczyzny na froncie, chłopiec był chętnie zabierany do pracy jako asystent projekcjonistki w klubie przędzalni. Tak więc mógł swobodnie oglądać wszystkie filmy, które zostały przywiezione do Leninakana. Ponadto entuzjastycznie grał w lokalnym kręgu dramatycznym, choć był strasznie złożony z powodu zbyt dużego nosa.

Wczesna kariera

Muszę powiedzieć, że Gyumri jest słusznie brany pod uwagękulturalna stolica Armenii. Ponadto, to starożytne miasto jest domem dla wielu utalentowanych aktorów, reżyserów i artystów, którzy są znane daleko poza granicami Armenii. Na przykład, niewiele osób wie, ale z wyjątkiem braci Mkrtchyan, urodziły Edmond Keosayan Svetlana Svetlichnaya Sergei Merkurov (pomniki autorem Tołstoj i Dostojewski, z siedzibą w Moskwie, itd.), Jak również jako gwiazda kina niemieckiego 30-40 s Olga Czechowa.

Pierwszy dramatyczny występ w Aleksandropolu(nazwa Gyumri w okresie bycia częścią Imperium Rosyjskiego) wystawiono w 1865 roku, a tradycje teatralne były tam zawsze silne. Dlatego wielu młodych Leninakan marzyło o zostaniu aktorami. Do tej grupy należał także Frunzik Mkrtchyan, który był bardzo zadowolony z wejścia do studia w Teatrze. A. Mravyan. Tam natychmiast zaczął ufać poważnym rolom, z którymi radził sobie dobrze. Po pewnym czasie młody człowiek zdecydował się kontynuować naukę i udał się do Erewania, gdzie ukończył Instytut Teatralny i Artystyczny.

Pierwsza praca w kinie

Jeszcze jako student, Frunzik pojawił się w komicznej, epizodycznej roli. Pierwszym filmem w jego obszernej filmografii był obraz "W poszukiwaniu adresata" (Yerevan Studios).

W 1956 aktor został przyjęty do trupy Teatru im. G. M. Sundukyan w Erywaniu i przez następne 9 lat wystąpił w 6 scenach ("Za Honor", "Co są Rzekami", "Faceci zespołów muzycznych" itp.), Które są zawarte w złotym funduszu kina ormiańskiego. Szczególnie godna uwagi jest jego rola jako Dumbuz Arsen w ostatnim filmie, w którym wycofał się z komiksowej linii i grał jako miły, ale uczciwy żołnierz, który jest szanowany przez członków zespołu wojskowego.

Chwała

Dalsza biografia Frunzika Mkrtchyana stała sięzazdrość wielu jego kolegów z klasy. I nie jest to zaskakujące. Przecież w tamtych latach artyści z republik unijnych po prostu marzyli o udziale w filmach nakręconych w znanych studiach filmowych.

W 1965 roku bohater naszego opowiadaniaepizodyczną rolę dr Brooke w obrazie "Trzydzieści trzy" zaprosił George Danelia. Dzięki temu zdjęciu Frunzik został zauważony przez Leonida Gaydaya, który wybrał go do roli Dzhabraila - wujka Niny - w kultowej komedii radzieckiej "Kaukaski jeniec". Sprawił, że Mkrtchyan stał się sławny w skali całej Unii, zwłaszcza że wiele replik jego bohatera zostało uskrzydlonych i można ich dosłownie usłyszeć na każdym kroku. Potem takie utwory, jak rola pirata z "Aibolita-66" Rolana Bykowa i milicjanta Frunzika Koburyana z "Tęczowej Formuły" Jungwalda-Chilkewicza.

Dalsza kariera

W różnych latach aktor Frunzik Mkrtchyan, biografiaktóre doprowadziły do ​​młodzieży znanych i nieznanych ludzi uważa go ulubieńcem fortuny, a także wystąpił w tak znanych filmach jak: „Marność nad marnościami” i „Alla Surikova Mimino” George Danelia. Obrazy te uczyniły go rodzimym i rozpoznawalnym dla milionów obywateli ZSRR. Ponadto Frunzik stał się jednym z niewielu radzieckich artystów, którym udało się zdobyć serca Indianom, jak grał w dwóch filmach koprodukcji filmowych „Uzbekfilm” i Eagl.

Niestety, poza Armenią prawienie widział tak wspaniałych dzieł aktora, który grał w tragicznej roli, takich jak "Slap", "Pieśń dawnych dni" i "Tango naszego dzieciństwa". Ostatni obraz, nakręcony przez Alberta Mkrtchyana, zdobył doskonałe recenzje krytyków i wyróżnienie na Festiwalu Filmowym w Wenecji w 1985 roku.

Życie osobiste

Niestety, biografia Frunzik Mkrtchyan, karieraco było więcej niż udane, zawiera także ponure strony. Tak więc rodzice dziewczynki, z którą ożenił się w czasie studenckich lat, rozzłościły małżeństwo i przez długi czas martwił się tym. Później Frunzik poznał Donarę, która była także aktorką i wystąpiła w "Kaukaskiej niewoli" jako ciotka Nina. Drugie małżeństwo wydawało się z początku szczęśliwe, ale po narodzinach dzieci (córki i syna) postępowała poważna dziedziczna choroba psychiczna.

Wszystkie próby wyleczenia męża nie przyniosły skutku. Co więcej, okazało się, że matka przekazała chorobę swojemu synowi. Ta informacja była ciosem, którego Frunzik Mkrtchyan nie mógł znieść. Biografia aktora od tego momentu przestał być jak bajka o brzydkie kaczątko, niestandardowy wygląd, który tylko dodaje do swojego uroku i charyzmy.

Na początku lat 80. stan Donary pogorszył się, a kobieta musiała zostać umieszczona w szpitalu psychiatrycznym. Aktor, uwielbiany przez całą Armenię, został sam, mając dwoje dzieci w ramionach.

Chociaż po jakimś czasie znów Frunzikżonaty, to małżeństwo też nie przyniosła mu szczęścia, zwłaszcza w młodym piękno żona naprawdę nie miał zamiaru znosić kaprysy syna artysty, cierpi na tę samą chorobę, jak jego matka.

Ostatnie lata życia i śmierci

Oprócz nieporządku w jego życiu osobistym, siły artystywstrząsnął nastawieniem swoich kolegów w Sundukyan Theatre, którzy głosowali przeciwko jego kandydaturze w wyborach dyrektora artystycznego. Aktor wcześniej nadużywał alkoholu, ale problemy, które mu towarzyszyły, jeszcze bardziej pogłębiły problem.

Jedyne, co jest niezwykłe w biografii Frunzika Mkrtchyana (zdjęcia z ostatnich lat jego życia, patrz poniżej) to stworzenie nowego teatru, który nosi dziś jego imię.

Aktor zmarł w 1993 roku w swoim domu, w którym wówczas był tylko chory psychicznie syn.

Pogrzeb Frunzik przyszedł cały Erywań, a tłum tysięcy spędził swojego idola do ostatniego miejsca spoczynku w panteonie parku im. Komitas.

Biografia Frunzik Mkrtchyan: nagrody

Nawet w trakcie życia artysty otrzymał nie tylkomiłość narodowa, ale także zdobył uznanie kolegów i władz. Z biegiem lat, został uhonorowany tytułem Artysty Ludowej Armeńskiej SRR i Dagestan ASRR i ZSRR zdobył Nagrodę Państwową All-Union za pracę w filmie „Mimino” i innych. Ponadto, w 1978 roku Frunzik Mykyrtczian zdobył główną Unia Film Festival nagrodę za film „The Żołnierza i słoń ", i pośmiertnie nagrodził go Zakonem św. Mesrop Mashtots.

Teraz już wiesz, kim był Frunzik Mkrtchyan. Biografia, przyczyna śmierci i filmografia artysty są również znane. Być może fakty, o których się dowiedziałeś, zmusą cię do świeżego spojrzenia na dzieła tego komika, który roześmiał się "przez łzy niewidoczne dla świata".