Loginov Eugene - słynny domowypolityk i mąż stanu. Był zastępcą Dumy Państwowej w trzech zwołaniach. Zbudował udaną karierę wojskową. Emerytowany w stopniu pułkownika.
Loginov Eugene urodził się w 1965 roku. Urodził się w obwodzie nowosybirskim, w małym miasteczku Karasuk. Po powrocie do szkoły marzył o karierze wojskowej.
W tym celu wstąpił do wyższej szkoły wojskowo-politycznej z bronią kombinowaną, która miała siedzibę w Nowosybirsku. Studia ukończył w 1986 r. Został zawodowym wojskowym.
W 1995 roku otrzymał dyplom uniwersytetu wojskowego,z siedzibą w rosyjskim Ministerstwie Obrony. Został właścicielem specjalizacji wojskowego naukowca-socjologa, którą opanował na wydziale wojskowo-humanitarnym.
Służba w siłach zbrojnych Loginov Evgenyodbywał się w latach 1986–1993. Awansował na stopień zastępcy dowódcy kompanii. Był odpowiedzialny za polityczne szkolenie personelu. W komitecie Komsomola zajął miejsce sekretarza. Zrobił karierę w dziedzinie wojskowo-politycznej. Wkrótce został asystentem szefa departamentu politycznego do prac Komsomola, a następnie zastępcą dowódcy batalionu.
Od 1993 r. Po odbyciu służby wojskowej został zastępcą Dumy Państwowej. Z przerwą dwóch lat był zaangażowany w tę pracę do 2003 roku.
Dopiero po zerwaniu z parlamentem federalnymRozpoczął pracę w dziale szkolenia psychologicznego żołnierzy w głównym oddziale pracy edukacyjnej rosyjskich sił zbrojnych. Odszedł do rezerwy w 2008 roku.
Evgeny Loginov wszedł do polityki w 1992 roku,kiedy został sprowadzony przez nowego ambitnego i niestandardowego polityka epoki radzieckiej, Władimira Żyrinowskiego. Loginov dołączył do Partii Liberalno-Demokratycznej Rosji.
W niecały rok założył regionalnegoOddział w swoim rodzinnym Nowosybirsku, on sam nim kierował. W grudniu 1993 roku wygrał wybory do Dumy Państwowej. W parlamencie federalnym był na listach regionalnych. Został członkiem odpowiedniej frakcji, wszedł do komitetu obrony, gdzie otrzymał przewodnictwo zastępcy przewodniczącego.
W 1995 r. Loginov Eugene do wyborów w drugimzwołanie Dumy Państwowej odbyło się w okręgu jednomandatowym. Został jedynym członkiem Partii Liberalno-Demokratycznej, który wygrał w ten sposób i nie poszedł do parlamentu na listach partyjnych. I tym razem wszedł do frakcji i komitetu obrony.
W 1995 roku postanowił walczyć o stanowisko.Gubernator obwodu nowosybirskiego. W głosowaniu wzięło udział siedmiu kandydatów. Walka była uparta, nie można było ustalić zwycięzcy w pierwszej rundzie. Członek ruchu „Nasz dom - Rosja”, obecny gubernator Ivan Indinok i bankier Witalij Mukha, już kierujący regionem, przeszli do ostatecznej konfrontacji. Zdobyli odpowiednio 22 i 18 procent głosów.
Loginov Evgeny Yuryevich zajął piąte miejsce, ale nie stracił tak bardzo. Głosowało na niego około 15,5% wyborców.
W wyborach prezydenckich w 1996 r. LoginovEugeniusz, którego zdjęcie znajduje się w tym artykule, był powiernikiem lidera LDPR Władimira Wolfowicza Żyrinowskiego. Aktywnie reprezentował interesy kandydata w Nowosybirsku i regionie. Warto zauważyć, że w tym regionie wsparcie LDPR było poważne. Należy jedynie zauważyć, że w tym samym 1996 r. Członkowie partii LDPR zajęli 11 miejsc na 25 w wyborach do lokalnej rady miasta. Kampanię wyborczą w centrum regionalnym prowadził Loginov.
Ale w wyborach prezydenckich liberalni demokraci niebyli w stanie zapewnić przyzwoity opór. Żyrinowski zajął tylko piąte miejsce, uzyskując mniej niż 6% głosów. Wypuścił nie tylko liderów wyścigu Borysa Jelcyna i Giennadija Ziuganowa, ale także generała Aleksandra Lebeda, lidera partii Jabłoń Grigorija Jawlińskiego.
W 1999 r. Loginov Eugene, którego biografia była ściśle związana z polityką, po raz trzeci wziął udział w wyborach do parlamentu federalnego. Był na liście „Bloku Żyrinowskiego”, ale przegrał.
W tym samym roku wziął udział w innymkampania gubernatorska. W wyścigu wyborczym wzięło udział 10 kandydatów, pierwsza runda nie ujawniła zwycięzcy, ale Loginov nie miał wystarczającego wsparcia ze strony wyborców, aby kontynuować walkę.
Po porażce na frontach politycznych poszedł do pracy jako asystent szefa frakcji LDPR w Dumie Państwowej Igor Lebiediew.
W 2000 roku podjął próbę wyjazdu do miastarada deputowanych w okręgu jednomandatowym. Ale tutaj poniósł miażdżącą porażkę, zajmując 4 miejsce na 6 kandydatów. Oczywiste jest, że od początku lat 90. ludzie zapomnieli Loginova.
W 2001 roku próbował powrócić do Dumy Państwowej w wyborach uzupełniających w jednym z okręgów jednomandatowych, ale ponownie przegrał.
W 2002 r. Nadal wrócił do parlamentu federalnego. Mandat posła otrzymał z listy Bloku Żyrinowskiego zamiast Władimira Semenkowa, który zginął w wypadku samochodowym.
Loginov podjął decyzję o powrocie do służby w wojsku w 2003 roku. Nie mógł zostać ponownie wybrany na następne zwołanie Dumy Państwowej, poniósł kolejną klęskę w wyborach gubernatora.
Tym razem walczyli o prawo do rządzenia regionemsześciu kandydatów. Loginov, otrzymując nieco ponad 5% głosów, zajął czwarte miejsce. Następnie postanowił wrócić do służby wojskowej. Aby to zrobić, musiał zawiesić członkostwo w Partii Liberalno-Demokratycznej.
Po odwołaniu stopnia pułkownika bohater naszego artykułu powrócił do życia politycznego. W 2010 r. Został jednym z liderów regionalnego oddziału w Nowosybirsku.
W październiku tego roku, jako kandydat samozwańczy, walczył o zwycięstwo w regionalnym zgromadzeniu ustawodawczym. W końcowym protokole zajął przedostatnie miejsce.
W 2013 roku nie udało się wybrać szefaObwód nowosybirski. W 2014 r. Został jedynym samozwańczym w ostatecznym protokole wyboru burmistrza Nowosybirska. Nie mogłem konkurować z liderami wyścigu. Wygrał komunistyczny Anatolij Lokot, zyskując prawie 44%, drugi był członkiem Zjednoczonej Rosji Władimir Znatkow z wynikiem 39,5%. Ale Loginov ominął wszystkich innych kandydatów i z 3,3% zajął trzecie miejsce.
Loginov jest aktywnym uczestnikiem rosyjskich marszów. Był wielokrotnie zatrzymywany przez policję za udział w protestach politycznych. Sprawy przeciwko niemu były nawet rozpatrywane w sądzie. Ale sąd w Loginov uniewinnił.
Ostatnio jest liderem narodowo-patriotycznego ruchu Rosji, a także niezarejestrowanej partii „Rosyjski przełom”.
</ p>