Woda bawołów: opis, siedlisko. Człowiek i bawół

Jak pokazuje praktyka, w królestwie zwierzątKapryśna moralność i agresywność często nie są drapieżnikami, ale przedstawicielami dużych roślinożerców. Na przykład słonie, hipopotamy, nosorożce i bawoły wodne (indyjskie lub azjatyckie), które zostaną omówione. To jedno z pierwszych udomowionych zwierząt. Od dawna służy jako siła napędowa. Historia ich hodowli rozpoczęła się na Cejlonie ponad 5 tysięcy lat temu.

Opis gatunku

Duże zwierzę o niełatwym usposobieniu należydo rodzaju azjatyckich bawołów, są to byki o imponujących rozmiarach i groźnym wyglądzie. Dorosła długość wzrasta do trzech metrów, podczas gdy w kłębie osiąga wysokość 2 m, a waga waha się około 1000 kg. Najbardziej groźną bronią są rogi, których długość wynosi 1,5-2 m. Są one rozłożone do tyłu i nieco rozstawione, ukształtowane jak półksiężyc ze spłaszczoną sekcją. Kobiece rogi są często nieobecne lub mają małe rozmiary.

Bawół wodny, na zdjęciu którego przedstawionoartykuł, ma gęstą budowę ciała, kolor niebiesko-czarny, nogi w połowie białe, mocna konstrukcja. Kształt głowy jest wydłużony i jakby lekko obniżony, ogon długi, zakończony dużą szczotką. Zwierzę ma dobrze rozwinięty zmysł węchu, ostry słuch, ale przeciętny wzrok. Jest to bardzo poważny przeciwnik, który nie boi się ani człowieka, ani drapieżników. Przygotowując się do ataku samce zaczynają aktywnie kopać ziemię, jednocześnie głośno prychając. Samice są szczególnie niebezpieczne w okresie, gdy cielęta są strzeżone.

Woda Buffalo: siedlisko

Niedawno według standardów historycznych(pierwsze tysiąclecie AD), to straszne zwierzę można było znaleźć prawie wszędzie. Ogromna część jego siedliska rozciągała się od Mezopotamii po ziemie południowych Chin, aw XIX wieku została sprowadzona do Australii i osiadła w północnej części kontynentu. Teraz zwierzęta można znaleźć głównie w Azji: Nepal, Bhutan, Laos, Tajlandia, Indie, Kambodża i Sri Lanka. Aż do połowy XX wieku znaleziono je w Malezji, ale najwyraźniej zostały one całkowicie wytępione. Obecnie liczba dzikich azjatyckich bawołów na wolności nadal spada, gatunek jest na granicy całkowitego wyginięcia.

Dlaczego "wodnisty"?

Indyjski bawół nie otrzymał swojej nazwyprzypadkowo. Jego sposób życia jest ściśle związany z różnymi zbiornikami wody z wolno płynącą wodą lub stojącą wodą, szczególnie często wybiera trzcinę i zarośla wysokiej trawy wzdłuż wybrzeża, a także bagienne dżungle i doliny rzek.

Stado pasie się wczesnym rankiem i wieczorem,kiedy ulica jest jeszcze chłodna. Dieta podstawowa (70%) o roślin wodnych. Gorące dni bawoły wykonywane aż głowę zanurzoną w wodzie lub błocie często bocznej z nosorożca. Zwierzę bardzo źle toleruje ciepło, jak gruczoły potowe są bardzo słabo rozwinięte. W wodzie, jest to bezpieczne, ciało staje się lekki i pozostaje statyczny, ale ponieważ zużycie energii spada. Funkcja ta wyjaśnia, dlaczego zwierzę nazwano „Bawół” w taksonomii zoologicznej pojęcia nie ma. Jak nazwać wodny bawół w sposób naukowy? Ten azjatycki lub woda bawół, największy byk na naszej planecie.

Co ciekawe, nurkują dobrze i dobrze pływają. Nieodłącznymi towarzyszami zwierząt są białe czaple i inne ptaki, które siedzą na grzbiecie lub głowie i wyciągają ze skóry roztocza i różne pasożyty. W naturze wszystko jest naturalne i wzajemnie korzystne. Spędzając większość czasu w stawie, azjatycki bawół (wodnisty) zapładnia go. Obornik jest naturalnym nawozem i wspiera intensywny wzrost roślin wodnych.

Funkcje behawioralne

Praktycznie wszystkie zwierzęta kopytne sąa bawół nie jest wyjątkiem. Trzymane są z reguły w małych grupach, w tym lidera - starego byka, kilku młodych mężczyzn i samicy z cielakami. Hierarchia w stadzie jest słabo wyrażona. Stary samiec jest trzymany w oddali, ale kiedy atakuje drapieżniki lub inne zagrożenia i ucieka, stado kontroluje stado. Podczas przenoszenia obserwowana jest pewna kolejność. Dorosłe osobniki idą pierwsza, cielęta podążają za nimi, a następnie tylna straż - młoda.

Zapewnia to tropikalny klimatIndyjski bawół (wodnisty) nie ma określonego okresu rozmnażania. Ciąża krowy trwa około 300-340 dni, rodzi się tylko jedno cielę. Noworodek ma miękką puszystą sierść jasnobrązowo-brązową. Karmienie mlekiem trwa do sześciu miesięcy, czasami nawet do 9 miesięcy. Po całkowitym przeniesieniu cielęcia na paszę.

Problem z konserwacją

Znikając z wielu miejsc, bawół na dziśDzień został zachowany w Azji, ale nawet tam liczba jego stale maleje. Głównym tego powodem - niszczenie naturalnych siedlisk zwierząt, a nie polowanie, jak może się wydawać na pierwszy rzut oka. Oczywiście ma to również miejsce, ale jest prowadzone zgodnie z ustawą o przyznanych kwotach. Populacja niesłyszących terytoriów i orka ziem, osuszanie bagien - wszystko to zabiera dom ze zwierząt. Drugim czynnikiem jest krzyżowanie dzikich osobników z udomowionymi, w wyniku czego pierwsi tracą czystość krwi. Unikaj tej sytuacji jest prawie niemożliwe, ponieważ sąsiedztwo z ludźmi jest bardzo blisko.

Azjatycki bawół (wodnisty) ma naturalne właściwościwrogowie, ale jest ich niewielu. Atak i, co ważniejsze, pokonanie dorosłego byka może jedynie grzebieć lub bagno krokodyle, tygrysy. Wiele samic drapieżników, w tym lamparty, wilki, jest narażonych na atakowanie samic, cieląt i młodych zwierząt. Na niektórych wyspach Indonezji wiadomo o ataku na zwierzęta dużych potworów z Komod. Łamiąc ścięgna byków, "smoki Komodo" dosłownie żyją, jedząc swoją zdobycz. Cielęta umierają z powodu gorąca lub choroby.

Buffalo i człowiek

Ludzie w starożytności oswoili toduży i potężny przedstawiciel rodzaju bawołów. Teraz ten byk jest jednym z głównych zwierząt w rolnictwie regionu azjatyckiego. Osobniki domowe różnią się od dzikich zwierząt nie tylko w spokojny i zrównoważony sposób, ale także w budowie ciała. Mają zwisający i mocno wystający brzuch, podczas gdy rodzimy gatunek ma szczupłe ciało i agresywny charakter. Główna sfera stosowania zwierzęcia jest siłą pociągową podczas uprawy pól ryżowych. Mięso nie jest używane do jedzenia, ponieważ jest zbyt twarde, ale mleko ma wysoką zawartość tłuszczu, ale produktywność bawoła jest kilka razy mniejsza niż u prostych krów.