Marginesowość jest nieodłączną własnością każdego społeczeństwa?

Dzisiaj przedstawiciele elity intelektualnejcoraz częściej można usłyszeć, że margines jako zjawisko społeczne jest katastrofą współczesnej gospodarki i polityki. Ale co one oznaczają przez tę koncepcję? Jeśli marginalizacja jest wynikiem konfliktu z istniejącymi normami społecznymi, jak poradzić sobie z tym zjawiskiem i czy należy to zrobić?

Okazuje się, że margines jest tematem, którymartwi socjologów w latach 20-tych ubiegłego wieku. W tamtych czasach margrabiowie nazywali imigrantów, którzy po przeprowadzce do Ameryki Północnej nie mogli dogadać się z lokalną subkulturą. Później pojęcie marginalności zaczęło dotyczyć kudłatych bezdomnych z sąsiedniego wysypiska śmieci oraz intelektualnego artysty z wolnymi poglądami na życie.

Czołowy amerykański socjolog z okresu RobertPark mówił o wpływie migracji na rosnącą obojętność wśród mas ludzkich. Dzisiaj marginalność jest cechą bardzo często przypisywaną współczesnej młodzieży, która nie przestrzega przyjętych norm i tradycji, ale nie broni własnej. Ale jest obecna nie tylko w niej, ale także w innych przedstawicielach społeczeństwa. Dlatego możemy powiedzieć, że margines jest zjawiskiem społecznym i psychologicznym, które jest nieodłącznym elementem każdego społeczeństwa.

W literaturze poświęconej temu zagadnieniu rozróżnia się następujące rodzaje tego zjawiska:

• strukturalne lub społeczne;
• kulturowy lub etniczny;
• marginalność ról społecznych.

Współcześni naukowcy badają fakt, żejakie są powody pojawienia się grup, które nie zgadzają się z istniejącymi normami społecznymi. Istnieją dwa główne sposoby wyjaśnienia tego zjawiska. Ludzie nie mogą akceptować norm ze względu na fakt, że w społeczeństwie zachodzą obecnie różne przemiany społeczne, a także z powodu ich własnych cech psychologicznych.

A. Farge na przykład powiedział, że marginalność populacji jest konsekwencją konfliktu między normami społecznymi właściwymi dla różnych kultur. Najczęściej taki konflikt występuje, gdy występują znaczne przepływy migracyjne. Po przeprowadzce emigranci po prostu nie mogą zreorganizować i całkowicie zaakceptować nowe zachowania, które wydają im się obce. Farge nazywa margines tych ludzi, którzy nie potrafią przystosować się do swojego otoczenia. Mogą więc być nie tylko obcokrajowcy, ale także ludzie, którzy utracili swój zwykły status społeczny. Brighton Beach i Chinatown w dużym amerykańskim mieście Nowy Jork - to tylko wspólnota zmarginalizowanych ludzi, którzy nie chcą i nie akceptują zasad przyjętych w tym kraju. Nadal żyją tak, jak są przyzwyczajeni, ale w nowej ojczyźnie.

W ciągu 90 lat ubiegłego wieku w rosyjskim społeczeństwiepowstała specjalna klasa marginesów. Traktowano ich jako przedstawicieli "dna społecznego" i "nowych Rosjan". Każda z tych grup miała własne poglądy na życie, zainteresowania i potrzeby, które były uderzająco różne od tych w klasie średniej.

</ p>