Kramarov Saveliy Viktorovich: biografia i filmografia aktora

Kramarov Saveliy Viktorovich (13 października 1934 r. - 6Czerwiec 1995) był jednym z najpopularniejszych aktorów komediowych kina radzieckiego lat 60. i 70., prawdziwego ulubieńca publiczności. Grał w co najmniej 42 radzieckich filmach, a także zagrał w kilku amerykańskich filmach po emigracji do Stanów Zjednoczonych.

Pochodzenie i trudne losy rodziców

Gdzie Saveliy Kramarov rozpoczął swoje życie? Jego biografia rozpoczęła się w Moskwie w rodzinie żydowskiej: jego ojciec Wiktor Savelievich, pochodzący z Czerkasów, był prawnikiem. Nie był w stanie wychować i podnieść jego syn jak trzy lata po jego urodzeniu w strasznym okresie „Jeżow terroru” (jak nazywa się zwykle szczyt represji stalinowskich w latach 1937-38.) Został aresztowany i uwięziony w obozie na Syberii, pierwszy od ośmiu lat . Mówi się, że Wiktor Kramarow był zaangażowany przez NKWD w udział w natchnionych próbach jako obrońca. Organizatorzy sądów stalinowskich najwyraźniej oczekiwali, że będzie on, jak to się mówi, "wykonywać w locie" instrukcje. Jednak uczciwy profesjonalny prawnik zachowywał się inaczej, starał się naprawdę chronić swoich klientów, za co zapłacił za swoją wolność. Tak, że wychował syna tylko mama, Benedict Solomonovna (w rodzinie pieszczotliwie nazwał ją „Basia”).

Matka Saveliya została zmuszona do rozwoduskazany na męża (w tym czasie nie tylko prześladowania dotyczyły nie tylko żon, ale także dzieci tzw. "wrogów ludu"). W tym czasie, w przypadku takich rozwodów, wymyślono nawet specjalną uproszczoną procedurę: nie ma rozprawy sądowej, po prostu wyślij ogłoszenie w wieczornej gazecie, przyjedź z nią do rejestratora i zdobądź odpowiedni certyfikat. Podobnie jak Basya Solomonovna. Czy możesz sobie wyobrazić, jaki był cios dla Wiktora, który wlewał drewno do USVITLag? Ale działanie w inny sposób oznaczało zniszczenie siebie i syna.

Dzieciństwo i młodość

Kramarov Saveliy Viktorovich często wspominał jakukrywał przed kolegami fakt potępienia ojca, szczególnie obawiając się prawie obowiązkowych w klasach starszych przyjęcia do Komsomołu - w końcu trzeba było opowiedzieć biografie swoich rodziców. Dlatego też Saveliy rozmyślnie przestudiował i zachowywał się gorzej, nie zasługując na członkostwo w tej organizacji.

Basia i Saveliy mieszkali w tym samym pokoju cowspólne mieszkanie. Mieli szczęście, że matka miała braci w Moskwie, którzy się nimi zaopiekowali. Dzięki ich pomocy, Saveliy zdołał przetrwać w latach ciężkich wojskowych czasów, chociaż zarabiał na gruźlicę płuc, co zawsze jest skutkiem niedożywienia i hipotermii. Ale zdumiewające, znany żydowski lekarz pomógł młodemu Savely pokonać straszną chorobę. Jak on osiągnął rezultat, nie jest znany, ale Savely Viktorovich Kramarov był mu wdzięczny przez resztę swoich dni.

Niestety ciosy losu osłabiły zdrowie BasiSolomonovna i, podobnie jak Savely skończyła 16 lat, zmarła. Po jej śmierci, Victor Kramářova, to po ośmiu latach w obozach na wygnaniu w Syberii pozwolono krótką wizytą do Moskwy, aby spotkać się z synem. Jaka była ta rozmowa z ojcem, w momencie nicości obozu vynyrnuvshego, a jego syn, jedno z rodziców, nie jest znana, ale fakt, że opuścił wrażenie w umyśle Savely, oczywiście. Powrót na Syberii, jego ojciec wkrótce otrzymał nowe życie (była taka podła praktyka w stalinowskich oprawców - trafiając raz w ich szpony, człowiek nie mógł uciec, nawet po odbyciu kary pierwotnie przyznano). Wszystko ma swój limit siły, przyszedł także do Wiktora Kramarowa - w 1951 r. Popełnił samobójstwo w obozie.

Początek niezależnego życia

Aspirowanie po opuszczeniu szkoły, aby kontynuowaćKramarov Saveliy Victorovich szybko odkrył, że te drzwi są dla niego zamknięte jako syn wroga ludu. Następnie rada rodzinna (w rodzinie mego wuja po matce) postanowiła wstąpić do Instytutu Leśnictwa. Konkurs był niewielki, a na biografii rodziców przyszłych leśników wyglądał nie tak skrupulatnie jak w legalnym.

Mówi się, że powstała pierwsza rola w filmieKramarova całkiem przez przypadek. Jako student, jakoś minął plan filmowy na jednej z moskiewskich ulic. Był mały tłum, a Saveliy po prostu podszedł bliżej procesu filmowania. Ale ciekawy wzrok reżysera od razu ujrzał w tłumie faceta o niekonwencjonalnym obliczu, a nagle Kramarow zaproponowano, aby zagrał w filmie odcinek. I dobrze poradził sobie z zadaniem.

Nie wiadomo, w jaki sposób życie Saveliya będzie dalej rozwijaneKramarova, jeśli nie ma studia teatralnego w Central House of Artists. To właśnie dzięki niemu zdobył umiejętności aktorskie, zapoznał się z niektórymi reżyserami, po prostu uwierzył w swoją przyszłość aktorską.

Początek radzieckiej kariery filmowej

Pod koniec lat 50. - wczesne lata 60. w czasach ZSRRekran wyszedł nowy bohater filmu w wykonaniu Saveliy Kramarov. To był chuligański i lekkomyślny facet, którego nie można nazwać wzorowym sowieckim bohaterem filmowym. Przeciwnie, to nawet jego przeciwieństwem, jak to często było sprzeczne z prawem, w ogóle nie był bardzo podobny do znanego w tamtych latach, stereotyp młodego człowieka radzieckiego. Jednocześnie postacie Kramarowa niezmiennie wzbudzały sympatię publiczności - taka była siła jego aktorskiego talentu. Pod koniec swego życia, kiedy Kramarov Savely V., na wniosek jego kolegów na liście ulubionych filmów, wśród nich nazwał obraz z tego okresu: „Przyjacielu, Kolka!”, Gdzie wcielił się w tyrana Vovk przydomek Pimen. Ten sam numer można nazwać takie filmy jak „Chłopaki z naszego podwórka” (nękają Vaska Rusty), „Żegnaj, gołębi” (nękają Vaska Konoplyanisty) „pierwszy trolejbus” i inne.

Rozkwit talentów

W drugiej połowie lat 60. aktor Saveliy Kramarovstaje się popularnie znane. Chociaż role grał w filmach nie były poważne, ale często jest to wtórne, często epizodyczny, charakter bardziej niezapomniany publiczności. Tak stało się z jego Ilyukha z "Nieuchwytnych Avengers" reż. Edmond Kersayan. Zaledwie kilka minut na ekranie, opowiadania z unikalnym „mimiki Kramarovskii” - a teraz cały kraj się śmieje, powtarzając słowa swego Ilyukha:”A zmarli z plecionki stojących .... I cisza. "

Niewątpliwą losy Aktorstwo 1960 obejmują wizerunki kierowcy Ivashkina „wakacje Rozpadające” Vasi pradziadek z „Opowieści utraconego czasu” Click-klyak o „Miasto Mistrzów” i wielu innych.

Supermarket kina radzieckiego

W latach siedemdziesiątych rozkwitł komiczny talent Kramarowaw pełnej sile. Stworzył wiele postaci filmowych, które weszły do ​​skarbca sztuki filmowej. Tak więc mistrz radzieckiego filmu komediowego Leonid Gaidai zabrał go jako diakona Theophanesa w komedii opartej na sztuce Michaiła Bułhakowa "Iwan Wasiliewicz zmienia zawód". Pamiętam publiczność i jego postacie z filmów „Trembita” z serii „Big Break” i innych. Szczyt działając sukces był sposób Kramářova Fedka (zeza) z „Hełm Aleksandra Macedońskiego” reż. Alexander the Grey.

Co było za kulisami

Ale z wszystkimi zewnętrznymi oznakami sukcesu, Kramarowzmęczenie aktora wyrosło z ciągłej eksploatacji tego samego obrazu, chociaż w różnych modyfikacjach. Był zmęczony przerzucili śmieszną klutz, ciągle bić cechy obrazu (w Kramářova był nieznaczny zez, który dał wyraz jego twarzy specjalny komiks). Prawdopodobnie dlatego starał się zmienić rolę aktorską, dostać pracę w teatrze, w którym mógłby odgrywać bardziej poważne role. Jego celowi służyły studia w GITIS, które ukończył w 1977 roku. Ale żaden rosyjski teatr nie otworzył przed nim drzwi.

I choć Kramarow otrzymał tytuł w 1974 rokuUhonorowany Artysta RBFSR poczuł się zraniony i zirytowany. Prawdopodobnie pod ich wpływem stał się demonstracyjnie religijny, otwarcie odwiedzał synagogę, odmawiał pracy w soboty. To irytowało radzieckich bossów filmowych, a Kramarow stał się, jak to mówią, "zaciśniętymi". Pod koniec 1970 drastycznie zmniejszona liczba wniosków o filmowaniu, to odmówił wydania za granicą nawet wycieczki. Kramarow coraz bardziej odczuwał niepokój i niepotrzebne życie w przyszłości. Nie ważne jak wyglądało jego życie rodzinne. Mieszkał z żoną Marią trzynaście lat w małżeństwie cywilnym, nigdy Kramarov czuł radość ojcostwa, pozostało bezdzietne. Emigracja Żydów radzieckich do Izraela, która rozpoczęła się pod koniec lat 70., przyczyniła się do powstania i chęci opuszczenia ojczyzny.

Życie na wygnaniu

Ludzie starszej generacji pamiętają, jak w latach 80-tychz ekranów sowieckich kin nagle zniknął słynny aktor Kramarov Saveliy Viktorovich. Jego filmografia liczyła już ponad 40 obrazów. Wielu było zagubionych w przypuszczeniach, krążyły plotki, że Kramarow wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Wreszcie, w jednym z centralnych gazet sowieckich długi artykuł zatytułowany „Savely w dżinsach”, które potwierdziły, że Kramarov opuścił dom w pogoni za „długi dolara”, a obecnie mieszka w Stanach Zjednoczonych. Autor artykułu wyraził przekonanie, że Kramarow za granicą stoi w obliczu całkowitej degradacji jako aktor. Dziś wiemy, że tak się nie stało.

Jak Saveliy Kramarov mieszkał w USA? Jego biografia przez niemal dekadę i pół życia w Ameryce nie była zbyt niezwykła. Wystąpił w kilku komediach, które odniosły ograniczony sukces (najważniejszym z nich był "Moscow on the Hudson"). Ale po wzięciu ślubu po raz trzeci Kramarow w końcu został ojcem uroczej córki, w której dusza nie pragnęła.

Jednak nie musiał długo cieszyć się rodzinąszczęście. W połowie lat 90. zdiagnozowano u niego raka, operacja została wykonana bezskutecznie. Śmierć Saveliya Kramarowa miała miejsce latem 1995 roku w wyniku powikłań pooperacyjnych. Zmarł w wieku 60 lat, ale udało mu się pozostawić po sobie całą galaktykę niezwykłych obrazów filmowych, które wciąż ogrzewają dusze kinomanów.