Filozofia Feuerbacha

Filozofia Feuerbacha jest końcowym etapemklasyczna filozofia niemiecka, reprezentowana przez Kanta, Hegla, Schellinga i Fichtego, a także początek ery materializmu zarówno w filozofii niemieckiej, jak i światowej. Bogactwo, blask idei i jego dowcip są zaskakująco połączone z niestabilnością jego poglądów. Sam o sobie powiedział, że jego pierwszą myślą jest Bóg, drugi - rozum i trzeci i ostatni - człowiek. Doświadczył trzech faz filozofii, które są widoczne w całej historii ludzkości, i zatrzymał się na końcu.

Ludwig Feuerbach (1804 - 1872) urodził się w rodzinie kryminalistów, w młodości studiował teologię, słuchał samego Hegla w Berlinie.

Uważał filozofię idealizmu za racjonalizowanąreligię, kontrastującą filozofię i religię z samej ich istoty. W sercu religii widział wiarę w dogmat i filozofię - wiedzę i pragnienie odkrywania natury rzeczy. Dlatego filozofia Feuerbacha ma na celu krytykę religii i dostarczanie świadomości z iluzji religijnych. Nazwał człowieka częścią (najdoskonalszej) natury, a nie stworzeniem Boga.

W centrum uwagi Feuerbach jest człowiek,dusza i ciało są jednym. W tym samym czasie filozof zwrócił większą uwagę na ciało, które, jego zdaniem, jest esencją "ja". Krytykując idealistów, ich interpretację wiedzy i abstrakcyjne myślenie, Feuerbach zamienia się w zmysłową kontemplację. Uważa, że ​​jedynym źródłem wiedzy jest sensacja - wzrok, dotyk, słuch, węch, które mają prawdziwą rzeczywistość. To z ich pomocą wyuczone zostają stany mentalne.

Odrzucił supersensowną rzeczywistość iabstrakcyjną wiedzę z pomocą rozumu, którą uważał za idealistyczną spekulację. Ten antropologiczny filozofię Feuerbacha proponuje nową interpretację pojęcia „obiekt”. Według Feuerbacha, to powstaje, gdy ludzie komunikują się, więc obiekt jest dla osoby - to inna osoba. Interkom, ludzie mają filantropijną, altruistycznej moralności, że ludzie powinni zastąpić iluzoryczne miłość Boga. Ten ostatni nazwał wyobcowaną i fałszywą formą miłości.

Wraz z Heglem jest przekonany o sile rozsądku ipotrzeba poznania. Jasną cechą filozofii Feuerbacha jest doktryna o tem. Uważa, że ​​autentyczność bytu jest dostępna dla własnych uczuć. Nigdy nie porzuca swojego zainteresowania problemem religijnym i etyką, więc ta strona jego filozofii rozwinęła się znacznie głębiej i pełniej niż pytania poznawcze.

Najciekawsza strona filozofiiFeuerbach, to jego interpretacja religii. Taka jest jego teoria psychogenezy światopoglądów religijnych. On stara się pokazać, jak w ludzkości ewolucja świata religijnego ewoluowała przez wieki. Odrzucając superumiejętność, jak wszystko, co leży poza świadomością i naturą człowieka, pochyla się ku naturalizmowi i ateizmowi.

Feuerbach przedstawia swój opis psychogenezyduchowe wierzenia i uczucia religijne. Dzieci, dzicy i ludzie kultury również dążą do wyeksponowania swoich cech na zewnątrz (antropomorfizm). A religia jest najważniejszym rodzajem realizacji takich aspiracji - zaprojektowania najlepszych cech twojego "ja", własnych myśli, pragnień i uczuć dla boskiego obrazu. Taka religijna twórczość pomaga człowiekowi wyeliminować sprzeczność, która nieuchronnie powstaje między jego pragnieniami i osiągnięciami, i która jest realizowana tak boleśnie. To nie Bóg stworzył człowieka na swój obraz, ale wręcz przeciwnie, człowiek zawsze stworzył swoich własnych bogów. A ci bogowie są dziećmi ludzkich pragnień.

Taka jest filozofia Feuerbacha. Krótko mówiąc podaje się je w najciekawszych aspektach. Jest to najciekawsze z punktu widzenia psychologicznego, a nie metafizycznego. Jego próba wyjaśnienia pochodzenia światopoglądu religijnego jest nowa i oryginalna. Głębokie idee Feuerbacha stały się impulsem do badań nad historią religii przez Renana, Gave'a, Straussa, księcia. S.N. Trubetskoi i inni, a następnie kilka etnograficznych opracowań prymitywnej religii (Lepbock, Tylor, Spencer, Grupa itp.). Jego idee miały silny wpływ na liderów niemieckiej demokracji socjalnej: Marksa, Engelsa i innych.