Chibis - ptak-symbol ludów słowiańskich

Chibis ma szeroki zakres siedlisk, obejmującychpółnocno-zachodnia Afryka, stepowa i leśna strefa Eurazji, od Atlantyku po Pacyfik. Jedynie w pobliżu Morza Bałtyckiego i Europy Zachodniej prowadzą osiadłe życie, a na pozostałym terytorium wędruje chibis. Ptak jest znany wielu, ponieważ w przyrodzie występuje bardzo często i przyciąga uwagę głośnym, szorstkim okrzykiem.

Łąka Chibis ma rozmiar dawny lubgołąb, tylko jego skrzydła są znacznie szersze. Czarno-biała kolorystyka upierzenia z fioletowym i niebiesko-zielonym błyskiem natychmiast podnosi się w oczy, na karku znajduje się grzebień. Po zimowaniu w ciepłych regionach docierają do nas wczesną wiosną, kiedy wciąż leży śnieg, i natychmiast osiedlają się na łąkach, w pobliżu mokradeł lub na mokrych polach. Wolą żyć w dużych rodzinach lub w parach, odlatują w paczkach, które docierają do ponad stu ptaków.

W wielu krajach chibis jest znany. Ptak ma różne nazwy - na przykład w Rosji nazywa się pigalica, łąka, vshivik, aw Polsce i na Ukrainie jest błędnie nazywany mewą. Ludzie słowiańscy kochali go przez cały czas, czcili go, więc zabijanie ptaków było surowo zabronione. Być może większość legend, piosenek i wierszy nie jest poświęcona prawdziwej mewie, a mianowicie chibisowi, ponieważ ma również charakterystyczne, smutne, płaczące brzmienie głosu. Jeden z ukraińskich hetmanów uczynił z tego ptaka symbol Ukrainy, w legendach pojawia się niepocieszona wdowa, potem nędzna matka, która zabiera dzieci.

Zamiast gniazdowania razem z tak wcześniegoście, jak dziki gołąb, skowronek, szpak, chibis i mucha. Ptak sadzi gniazdo tuż nad ziemią, wyciągając płytką dziurę i rozkładając ją suchą trawą. Samica składa cztery jaja, które następnie na zmianę z partnerem do siedzenia. Rodzice martwią się o bezpieczeństwo piskląt, więc kiedy widzą mężczyznę z daleka, wylatują z kryjówki i krzyczą. Ich krzyki przypominają wołanie "którego jesteście, kim jesteście". Chibis nie wycofują się i eskortują niebezpiecznego obiektu, tworząc niesamowite salta w powietrzu.

Pisklęta z ich zachowaniem trochę jakpingwiny, w razie niebezpieczeństwa chowają się. Biegnąc na niewielką odległość, dzieci wyciągają "kolumnę", jakby słuchając otaczających dźwięków. Owady, robaki, ślimaki, stonogi i różne bezkręgowce są karmione chibis. Ptak przystosował się do mieszkania w środowisku agrolimencyjnym, czuje się komfortowo w sąsiedztwie z bydłem i człowiekiem. Spadek powierzchni użytków rolnych dotknął również populacje tego gatunku ptaków.

O dziwo, ale porzucony i nieleczonypola porośnięte wysokimi trawami nie uważają chibis za swój dom. Ptak, którego zdjęcia wywołują czułość, niestety spotyka się coraz mniej. Należy zauważyć, że ich liczba maleje każdego roku. Powodem tego jest nie tylko zmiana środowiska naturalnego, ale także eksterminacja tysięcy osób przez myśliwych. Szczególnie chibi cierpią podczas zimowania, gdy ich mięso wchodzi w dietę lokalnych mieszkańców: Iranu, Chin, krajów Bliskiego Wschodu. Dlatego biolodzy dokładają wszelkich starań, aby chronić ptaki przed eksterminacją, przynajmniej w Rosji.

</ p>