Bitwa maratońska: data, podsumowanie, schemat

W historii wielu krajów świata są znaczącebitwy, które stają się symbolem przyszłych pokoleń. Dla Rosji jest to Borodino i Stalingrad, dla Francji - usunięcie oblężenia Orleanu, dla Serbów - bitwa na polu kosowskim. Podobną rolę dla Hellenów odgrywała bitwa maratońska. Treść, przyczyny i konsekwencje tej bitwy zostaną omówione poniżej. Zwycięstwo w tej bitwie nie tylko pozwoliło starożytnym Grekom bronić swojej niepodległości, ale także stworzyło warunki, które umocniłyby je w pojedynkę przeciwko zewnętrznemu zagrożeniu.

Tło konfliktu

W VI wieku pne na terytorium Środka iBliski Wschód stanowił największą potęgę czasu - Imperium Perskie. W wielu wojnach w stosunkowo krótkim czasie wygrał i podbił takie wielkie państwa jak Media, Babilon, Lydia i Egipt. Persowie zdobyli także wiele greckich miast-państw, znajdujących się na terenie Azji Mniejszej, które we współczesnej Turcji.

W 499 BC. e. te polityki zbuntowały się przeciwko dominacji w Persji. Znaczące wsparcie mają Ateny, który w tym czasie, ze względu na szereg wybitnych osobistości życia publicznego, do przeprowadzenia reform demokratycznych, zaczął odgrywać najważniejszą rolę polityczną i ekonomiczną wśród greckich miast-państw.

Ale powstanie było wciąż tłumione przez Persawojsko. I dla samych Persów Ateny ingerencji w sprawy cesarstwa był dobrą okazją do rozszerzenia organizacji w Półwyspie Bałkańskim, w zdobyciu którego zostały one długo marzył.

Początek wojny

W 492 na rozkaz króla perskiego Dariusza ITracja została podbita - kraj położony na granicy Grecji. Następnie cesarz imperium wysłał ultimatum do wszystkich miast-państw Grecji, żądając uznania jego zwierzchnictwa. Niemal wszystkie polityki Grecji, obawiając się władzy Persów, pokornie spełniły to żądanie, z wyjątkiem kochających wolność Aten i Sparty.

Decydując się na ukaranie Ateńczyków za ich upór, Darius Iwysłane w 490 pne. e. za podbój wyprawy, prowadzonej przez syna jego siostry Artaphernom. Persowie z łatwością zdobyli wyspę Nakosos i wylądowali na Eubei, wyspie, na której znajdowało się sprzymierzone ateńskie miasto Eretria. W trakcie ciężkiego oblężenia wojska Dariusa zdołały przejąć politykę, wykorzystując zdradę niektórych lokalnych mieszkańców. Miasto zostało poddane okrutnej grabieży, a jego mieszkańcy zmienili się w niewolę.

Następnie siły perskie odpłynęły na bokAttyka - grecki region, w którym znajdowały się Ateny. Tam wylądowali niedaleko małego miasteczka Marathon. To tutaj miała miejsce bitwa maratońska, znacząca dla Hellenów. Data 12 września 490 r. Pne. e. stał się dla nich naprawdę znaczący.

Przed bitwą

Gdy tylko Ateńczycy dowiedzą się o lądowaniu sił Dariuszaw pobliżu ich miasta natychmiast wysłali armię, aby im sprostała. To było zupełnie nieoczekiwane dla decyzji Persów, bo myśleli, że stosunkowo mała armia Aten wolą trzymać oblężenie w obrębie murów miasta i nie spotkać się z nimi w nadmiarze liczby wroga w otwartym polu.

Jednak sami Grecy nie podjęli natychmiast tej decyzji,Chociaż Ateńczycy przybyli z pomocą Plateańczyków. Ale dowódcy Miltiadesa udało się przekonać najwyższego dowódcę Kalimah, że ten krok jest konieczny. Jego wymowne mowy przekonał i inni stratedzy nie czekać na wojska Spartan, która była wkrótce przyjść na ratunek, jak również walka przeszła do historii może być użyty do uruchomienia, jak bitwy pod Maratonem. Plan był nagły. W radzie generalnej dowództwo w nadchodzącej bitwie zostało powierzone Miletiadesowi.

Siły przeciwników

Według historyków, armia greckaskładał się z 9 000-10 000 Ateńczyków i 1 000 Platya. Główną siłą wojsk greckich hoplitów były organizowane w falangi. Zerwać taki system, składający się z doświadczonych i zdyscyplinowanych wojowników, to było bardzo trudne. Na prawym skrzydle armii greckiej znajdowały się hoplitów pod wodzą Kallimacha, w centrum - żołnierzy Aten i Phil Antiohidy Leontidy, pod kierownictwem odpowiednio Arystydesa i Temistokles, przyszły bohater Salamis bitwy morskiej, tysiąc Platejczycy był na lewym skrzydle.

Gdzie liczniejsza była armia perska. Według ekspertów miała 25 000 żołnierzy piechoty i tysiąc jeźdźców. Chociaż starożytni historycy, aby glosować nad zwycięstwem Hellenów, dają liczby 200, a nawet 600 tysięcy ludzi. Ale jakościowy skład armii perskiej był znacznie gorszy niż ateński, ponieważ w odróżnieniu od monolitycznej greckiej falangi składał się raczej z rozproszonych jednostek i różnych plemion. Nie wszystkie były odpowiednio wyposażone. Ponadto Grecy byli znacznie bardziej zmotywowani, ponieważ walczyli o własną wolność i ziemię, w przeciwieństwie do perskich wojowników, którzy wyruszają na wojnę tylko ze względu na interesy króla.

Bitwa

Bitwa maratońska rozpoczęła się wraz z porywczyofensywa Greków. Oddzielając ich od Persów o pół kilometra, dosłownie biegli, choć wydaje się to niewiarygodne, ponieważ ateńscy hoplitowie byli uzbrojonymi żołnierzami.

Najpierw najsilniejsza część centralnaArmia perska ścisnęła oddziały Filo Antiochii i Leontidesa i rozpoczęła ich prześladowania. Ale armia grecka miała dość mocne flanki, podczas gdy w Persach składały się one ze słabo zorganizowanych i słabo uzbrojonych plemion. Z tego powodu Ateńczycy i Plateys triumfowali nad wrogiem w tych sektorach. Ale, w przeciwieństwie do Persów, nie zaczęli ścigać uciekającego wroga, ale odwrócili broń od centrum armii Dariusza. Tak więc iw tym obszarze Grecy zdołali osiągnąć decydującą przewagę sił. Ten manewr uderzył perską armię w panikę i zaczął biec na swoje statki.

Tym razem Grecy nie powstrzymali prześladowań irzucony w pogoń za wrogiem całkowicie stracił swój system walki. W rezultacie, oprócz wielu zabitych, 7 okrętów perskich zostało schwytanych, a Hellenowie zakończyli z pełnym zwycięstwem bitwę maratońską. Schemat tej przełomowej bitwy znajduje się poniżej.

Wyniki bitew

Ateńczycy wraz z mieszkańcami Platei,wygrał bitwę w maratonie. Plan Miltiadesa w pełni się usprawiedliwił. Poważni historycy nie mają na ten temat różnych punktów widzenia. Ale według liczby zmarłych obliczenia specjalistów znacznie się różnią.

Ale rozsądne jest kwestionowanie liczb, nazwanych prawieże współczesny z tych wydarzeń - Herodot, z powodu braku odpowiedniej bazy materialnej i dokumentalnej, nikt nie może. Mówi także o 192 zabitych Hellenach i 6400 Persach. A wśród zmarłych Greków były tak znane postacie, jak Callimachus i Kineghir.

Działają kosztem życia

Gdy bitwa maratońska zakończyła się,Grecy wysłali posła Yevkl do Aten z radosną wieścią o triumfie. Był tak chętny, by zadowolić swoich rodaków, że przejechał 40 kilometrów oddzielając Maraton od rodzinnego miasta, dosłownie w jednym oddechu. Wbiegł na rynek, poinformował mieszkańców o polityce zwycięstwa i natychmiast zmarł z powodu pęknięcia serca.

Jednak historyczna dokładność tej legendy jest wysoce wątpliwe, ale jednym z najbardziej popularnych dyscyplin sportowych, a mianowicie przekrój 42,195 km wezwanie maraton.

Znaczenie bitwy maratonu

Bitwa maratońska w żaden sposób nie położyła kresuaspiracje Persów, aby zdobyć przyczółek na Bałkanach, zwłaszcza po to, by podbić Grecję. To jest tylko 10 lat odroczył plan, kiedy jeszcze bardziej liczną armię Kserksesa, syna Dariusza zaatakowały Hellas. Ale to wspomnienie tego zwycięstwa zainspirowało Hellenów do beznadziejności, jak się wydawało, oporu. Bitwa maratońska pokazała, że nawet małe siły mogą zostać pokonane przez dużą, ale słabo zorganizowaną armię zdobywców.

Wspomnienie bitwy o maraton

Pamięć o tym zwycięstwie nie straciła na znaczeniuprzez tysiąclecia. Tak znaczące miejsce w sercach Greków zajęła bitwa maratońska. Jego data była zawsze święta dla Greków. Ale ta bitwa była znacząca nie tylko dla jednego narodu, ale była ważna dla całej historii świata. Potwierdza to fakt, że w każdym podręczniku szkolnym poświęconym historii starożytnej rozgrywa się bitwa maratońska. 5 klasy w rosyjskich szkołach koniecznie uczy się tego tematu na przestrzeni dziejów. Każda wykształcona osoba musi wiedzieć o tym wydarzeniu.

Teraz tylko obelisk mówi, że w miejscu, w którym wznosi się wzgórze, po bitwie maratońskiej. Zdjęcie tego pamiątkowego znaku można zobaczyć poniżej.