Cmentarz Kuzminskoe - wspomnienie budowniczych Carskiego Sioła

Cmentarz Kuzminski jest jednym z najstarszych w mieścieRegion Leningradu. Jego nazwa odziedziczyła po osadzie o tej samej nazwie, która była w pobliżu rzeki Kuzminki w XVIII wieku. Następnie, w latach pięćdziesiątych tego samego stulecia, przekształciło się w Carskie Sioło, wskazując tym samym na wzrost liczby "mieszkańców" tego ostatniego. Z tego samego powodu pogost został kilkakrotnie przełożony, zakazując grzebania w letniej rezydencji cesarskiej. W epoce Katarzyny Wielkiej Cmentarz Kuzminski został przeniesiony za rzekę.

Paweł nie składał hołdu dziełu mężczyzny, iMiasto Sofia, które zgodnie z planem cesarzowej miało stać się wzorem dla całej potęgi, doszło do spustoszenia. Nie oznacza to, że życie w Carskim Siole całkowicie ustało. Ludzie nadal tu mieszkali, a miejsce ich ostatniego odpoczynku stało się, po pogrzebie w kościele Znamenskaya, cmentarzem Kuźminskim. To samo dotyczy kapłanów, którzy służyli w tej świątyni, przez długi czas uważani za dworzanina.

Na szczególną uwagę zasługują architekci,wzniósł Carskiego Sioła i stworzył jego zespół architektoniczny. Pierwszy z nich leżał w poświęconej ziemi w 1782 roku, Wasilij Iwanowicz Neelow. Jego grób jest chroniony przez państwo jako zabytek historyczny. Architekci późnego okresu, Alexander Romanovich Bach i syn, którzy kontynuowali pracę ojca, są pochowani pod koniec lat trzydziestych XX wieku.

Chociaż starożytne, ale niezbyt znaneCmentarz Kuzminskoe. Lista miejsc pochówku prawie nie zawiera nazwisk, które nowoczesna osoba, jak mówią, "przez ucho", choć nie zawsze jest to zasłużone. Zwiedzający powinni oddać hołd pamięci Nikołajowi Swiatkowskiemu, poecie, niepełnosprawnemu bohaterowi wojny rosyjsko-tureckiej w latach 1877-1878, prawdziwemu rosyjskiemu szlachcicowi. Był sparaliżowany, nie mógł pisać rękoma i stworzył swoje cudowne dzieła, pełne przeszywającej miłości, trzymając pióro w zębach.

Wydawca Petr Petrovich Soikin równieżZasługuje na szacunek, jako osoba, która wiele zrobiła dla kultury i edukacji w naszym kraju. Jest mu zawdzięczamy trzy głośności A. Brehm „życia zwierząt”, pierwszy w rosyjskich wydań powieści science fiction Juliusza Verne'a Charlesa Dickensa.

Cmentarz Kuzminskoe odwiedził Nikołaj Gumilow, pochowany został jego ojciec.

Potem była rewolucja październikowa, ibezwzględność nowego rządu wobec ludzi dodała okrucieństwa do ich pamięci. Cmentarz Kuzminsky nie był wyjątkiem. Puszkin - tak zwany carskie Sioło od 1937 r. Dla bolszewików wartości stare groby nie są reprezentowane, i, kierując się perspektyw materialistycznego świata, są one dopuszczone do niszczenia grobów, ponownie przy użyciu cennych gatunków kamienia. W latach bezbożności na cmentarzu zostały masowo zniszczone krzyże, a świątynia została splądrowana w 1923 roku. W 1939 r. Został zamknięty - jak myśleli ówcześni mistrzowie życia, na zawsze.

Podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej przeszła tu linia obrony oblężonego Leningradu. Cmentarz Kuzminskoe otrzymał ofiary bitew i zamachów bombowych. Zmarłych chowano w masowych grobach.

Potem były dekady spustoszenia. W latach osiemdziesiątych XX w. Miasto powiększyło się, przypomniały stary cmentarz i znowu zaczęły go grzebać. Na podstawie kościoła w Błagowieszczeńsku zniszczonego w bitwach w 2007 r. Zbudowano kaplicę, która przyćmiewała wszystkich leżących w tym kraju, znanych i nieznanych. Niech mają wieczną pamięć i wieczny odpoczynek!