Naturalne zbiorniki wypełnione świeżą wodą z upływem czasu nabierają coraz większej wartości dla ludzkości, ponieważ zbyt wiele szkód wyrządza się ekologii poprzez aktywną działalność gospodarczą.
Według jakich kryteriów powinnaś oceniać takieNaturalny obiekt, jak jezioro, aby nadać mu tytuł "Największego"? Głównym jest objętość świeżej wody, którą zawiera. Takie jest znaczenie naturalnego zbiornika, powstającego w wyniku potężnych sił, które zmieniają powierzchnię planety. W tym aspekcie Baikal jest zdecydowanie największym słodkowodnym jeziorem na świecie. Pod względem powierzchni lustra jest on gorszy od sześciu zbiorników zlokalizowanych w różnych regionach planety, ale nawet największy z nich, Jezioro Verkhnee, położone na kontynencie północnoamerykańskim, ma połowę objętości. Ten zbiornik, będący częścią Wielkich Jezior Amerykańskich, jest wyraźnie widoczny z kosmosu, ale nawet razem zawierają mniej wody niż w Bajkału.
Dobrze widziany przez astronautów, od dawnanazywany jest Syberyjczykami nad morzem. Podobnie jak w przypadku normalnego morza, Baikal ma zatoki, cieśniny i strefy raf, półwyspy i archipelagi wysp (wszystkie wyspy 27), a największa wyspa - Olkhon - o szerokości 12 km rozciąga się na 71 km.
Baikal to unikalny ekologiczny system stworzony do przechowywania 20% światowego rezerwuaru świeżej wody (jego objętość wynosi 23 600 m)3). Gigantyczny półksiężyc o długości około 620 km ma maksymalną szerokość 79 m, a największa głębokość mierzona za pomocą najnowocześniejszych narzędzi hydrologicznych wynosi 1642 m. Jest to największe jezioro słodkowodne na świecie. Nawet średnia głębokość jeziora Bajkał wynosi około 740 metrów - więcej niż maksimum dla wszystkich największych słodkowodnych zbiorników naturalnego pochodzenia.
Aktywność wulkaniczna, która towarzyszyłatworzenie zlewni Bajkał, podniósł całą okolicę na 455 m npm, a dno depresji uderzył 1186.5 m poniżej tego poziomu, dlatego wśród wszystkich ziemskich basenach kontynentalnych jej trochę przytłaczające.
Unikalny system ekologiczny, który jestnajwiększe jezioro słodkowodne na świecie, to dobrze przemyślana i zrównoważona kompozycja kilku elementów, nigdzie indziej nie znaleziona. Najważniejszym z nich - Epischura bajkalska - Baikalian epishura - skorupiaki planktonowe rozmiar zwierzę około półtora milimetra, przepuszcza przez Baikalian wody usuwa organicznych, dzięki czemu jest wyjątkowo czyste i bogate w tlen.
Szczególnie przejrzysta woda na wiosnę, gdy zawiera minimum glonów, a następnie rozpoznanie monety na głębokości 30 metrów może zapobiec tylko słabemu wzrokowi.
Zimna i czysta woda wypełnia największasłodkowodne jezioro na świecie, jest siedliskiem wyjątkowych gatunków ryb, wśród których większość jest endemiczna, czyli żyją tylko w Baikal, najsłynniejszym z nich jest legendarny omul. Endemity stanowią większość oraz liczne ptaki i ssaki.
Badania skał, które tworząMisa Bajkał nie rozwiązała sporu naukowców o czas narodzin Baikala. Niektórzy twierdzą, że największe jezioro słodkowodne na świecie powstało około 20 milionów lat temu, inni twierdzą, że od tak dawna jeziora nie żyją - po dziesiątkach tysięcy lat nieuchronnie zostają wypełnione mulistymi osadami i zamieniają się w bagno. Przeciwnicy widzą w tym kolejny powód, aby mówić o wyłączności tego naturalnego obiektu.
Nie mniej aktywnie przedstawia wersję o "wieku młodzieńczym" Bajkału w ciągu 5-8 tysięcy lat, uzasadniając takie stwierdzenia faktem, że w rejonie Bajkału trwa aktywna aktywność sejsmiczna.
Lokalne plemiona, od których pochodzi nazwa"bargut", pierwszy, który osiadł na brzegach Bajkału. Zostały one zastąpione przez Buriatów, z których języka pochodzi słowo, które obecnie nazywa się największym słodkowodnym jeziorem na świecie. Nazwa Baikal to rosyjski "Baihal", uszlachetniony przez rosyjskich Kozaków, którzy przybyli na Syberię w XVII wieku. Wśród wielu znaczeń tego słowa są "potężna stojąca woda", "bogaty ogień", "boski, najwyższy zbiornik" itd.
Nawet w czasach radzieckich problem zanieczyszczeniaWielkie jezioro zaczęło nabierać niepokojącej skali. Kompleks boomu zbudowany na jego brzegu stał się nie tylko źródłem odpadów zanieczyszczających najczystszą wodę z Bajkału, ale także przyczyną wylesiania na jego brzegach lasów cedrowych, co pociągnęło za sobą poważniejsze problemy dla roślinności i zwierząt regionu Bajkału.
Innym problemem jest obecność w ponad 330 stałych dopływach Bajkału takich dużych rzek jak Selenga, które niosą ścieki dużych miast Mongolii i regionu Bajkału do jeziora Bajkał.
Głównym zagrożeniem jest zwyczaj wydobywania zuważane za wolne zasoby naturalne wszelkiego rodzaju natychmiastowych korzyści, bez myślenia o przyszłości. Bez zdobycia takiego podejścia do środowiska nie można mieć nadziei na lepszą przyszłość. Baikal jest zbyt czystym drogocennym diamentem, danym Rosji i światu, aby go nie utrwalić.
</ p>