Co to jest pytanie o przypadek? Pytania dotyczące sprawy i semantyczne
Brak słowa języka rosyjskiego w zdaniumoże istnieć niezależnie. Aby wypowiedź miała sens, musi mieć połączenie między wszystkimi jej częściami. To połączenie nazywane jest syntaktycznym, które tworzy się za pomocą systemu przypadków języka rosyjskiego. Jest dziesięć takich przypadków, ale sześć jest nauczanych w szkole, ale w prostych słowach są one używane w całości, chociaż mają sporny status sprawy.
Rola przypadku
Jak powstaje związek słów w zdaniu? Które części mowy są odrzucane? W jaki sposób powstają nowe formy słowa? Jak umieścić pytania między członkami wniosku? Jakie są pytania przymiotników, rzeczowników i innych części mowy? Te i wiele innych tematów związanych z tą sekcją języka rosyjskiego uczy się w szkołach, począwszy od trzeciej klasy. W języku rosyjskim części mowy, takie jak rzeczownik, zaimek, przymiotnik i liczebnik, zmieniają się lub zmniejszają w zależności od przypadku. A to wyraża się w zmianie zakończenia. Aby określić przypadek któregokolwiek z tych słów, należy zadać pytanie.
Właściwie naucz się rozumieć ten tematwcale nie jest trudne. Aby to zrobić, dzieci oferują ciekawe, a nawet zabawne wiersze, każde słowo rozpoczynające się wielką literą z listy spraw. Na przykład: Ivan Rodil Girl powiedział, aby przeciągnąć pieluchę.
System spraw rosyjskiego
W zależności od wykonywanych funkcjiRzeczownik może się zmieniać w każdym przypadku. Proces ten nazywa się deklinacją i dzięki temu słowa w zdaniu mają rolę syntaktyczną i połączenie między sobą. W przeciwnym razie byłaby to tylko lista słownictwa. Oto przypadki pytań języka rosyjskiego, które określają rolę rzeczownika w zdaniu:
Impeccative lub Im. p. - mistrz, dom - kto? Co?
Dopełniacz, czyli RP - mistrz, w domu - kogo? Co?
Celownik, czyli D.P. - mistrz, dom - kto? Co?
Biernik lub V.P. - mistrz, dom - kogo? Co?
Kreatywny, czyli T.P. - mistrz, dom - przez kogo? Co?
Wniosek, czyli PP-o kapitanie, o domu - o kogo? O czym?
Wszystkie przypadki, z wyjątkiem mianownika, mają nazwę"pośredni" i można go używać z pretekstem i bez niego (to ta oficjalna część mowy służy wyjaśnieniu znaczenia tego słowa). Wyjątkiem jest tu tylko przypadek przyimka, którego jedna z całej listy jest używana wyłącznie z przyimkiem.
Znajomość dzieci w tym systemie zaczyna sięza każdym razem zgodnie z tym samym schematem: najpierw dzieciom oferuje się metodę wyboru w celu zidentyfikowania pytania, po wymie nianiu nazwy sprawy, a wreszcie rolę słowa w zdaniu, a mianowicie, który członek wniosku jest główny lub wtórny.
Przypadek mnożnikowy
Główną cechą wyróżniającą jest to, żePojedyncze słowo w mianowniku jest zawsze formą początkową. W zdaniu, pojedynczym lub mnogim, takie słowa zawsze działają jako podstawa gramatyczna, a mianowicie podmiot.
Na przykład: "Chłopiec (pytanie o przypadek - kto?) Idzie (co robi?) Do szkoły". Tutaj zwrot "chłopiec idzie" jest gramatyczną podstawą, a słowo "chłopiec" jest w przypadku mianownika.
Ale po prostu niemożliwe jest złożenie takiej propozycji, gdy temat nie jest w mianowniku.
Przypadek genitive
Dużą trudnością jest tutaj stółna pytania kazusowe mają podobne pytania pytające, w szczególności dotyczy to dopełniacza i biernika. A potem przyjdźcie z pomocą pretekstów. Tak więc przyimki "bez", "y", "przed", "z", "z", "za" są używane tylko w słowach w RP. Z reguły wchodzą one w samo pytanie.
Na przykład:
- "Chodzi bez kapci (bez czego?)".
- "Zupa z ryb (z czego?)."
- "Dziewczyna pochodziła od babci (od kogo?)."
Przypadku Dative
Tutaj definicja formy słowa jest nieco prostsza, ale tutaj są zarówno pytania i pytania semantyczne. Co to znaczy?
Na przykład: "Dzieci przeskakują wzdłuż korytarza (po co?" Czy przypadek, gdzie? Jest pytaniem semantycznym). "
Bardzo ważne jest rozróżnienie tego rodzaju pytań, ponieważ przy użyciu formy semantycznej nie będzie możliwe prawidłowe rozpoznanie sprawy.
Warto również zauważyć, że przyimek "k" jest używany tylko z D.P., natomiast "on" może występować z V.P., D.P. i P.P.
Biernik
W przypadku tego formularza sprawy mogą występować pewne trudności z powodu problemów, które go determinują. Ponieważ są one podobne do przypadków mianownika i celownika.
Na przykład możemy przyjąć ciekawe zdanie, które brzmi następująco:
"Mysz zobaczyła mysz." "Chodzi o mysz, która zobaczyła mysz, ale które z tych słów jest przedmiotem?" Jeśli zakończysz to zdanie, otrzymamy: "Mysz zobaczyła mysz, kurczaka i kaczkę". Natychmiast staje się jasne, które ze słów jest częścią podstawy gramatycznej. Dlatego w języku rosyjskim najczęściej podmiot stoi przed orzeczeniem. Jasne jest więc, że jedno z tych słów znajduje się w IP, ale jak określić kształt drugiego? Czy jest to prawo cywilne czy cywilne? Ponownie musimy przejść do rozumowania. Tutaj nie powinieneś brać słów z kontekstu, musisz postawić pytanie bezpośrednio z predykatu: - "Mysz zobaczyła (co?) Mysz".
W słowie biernikowym używane są takie przyimki: "około", "do", "do", "na".
Instrumentalny przypadek
Z reguły słowa użyte w instrumentariumprzypadki są bezpośrednio związane z predykatem i są używane z przyimkami "powyżej" i "c". Dlatego najpierw w zdaniu wyodrębnia się podstawę gramatyczną, a następnie określa się przypadek członków drugorzędnych. Jednak zdarza się również, że zdanie może mieć niepełną podstawę gramatyczną. Tutaj ważne jest wychwycenie możliwego predykatu z kontekstu. Na przykład: "Wiewiórka jest przyjaciółką z bumpkinem, kotem z myszką i króliczkiem z trawą".
Podstawa zdania "przyjaciele wiewiórki", "kot" i"Bunny" - z kontekstu jasno wynika, że we wszystkich częściach tego zdania można użyć jednego predykatu - "przyjaciele". Odsyłamy od niego pytanie "z kim?". Słowo "za pomocą myszki" i słowo "z trawą" odpowiadają na pytania dotyczące przypadku.
Przypadek przedprocesowy
W tym przypadku ma swoje osobliwości: słowa nie są używane bez przyimków. Istnieją również pytania semantyczne, których należy się nauczyć, aby przesiać. Na przykład:
- "Chłopiec narysował (gdzie? Co?) W drzewie albumów."
- "Ogórki rosną (gdzie? Na co?) W ogrodzie."
- "Znaleziono wilki (gdzie? W czym?) W lasach."
Pytanie zawsze składa się z przyimka użytego w zdaniu.
Inne przypadki
Oprócz sześciu podstawowych przypadków uwzględnionych w szkolnym programie nauczania, istnieją tak zwane dodatkowe przypadki.
- Wołacz lub wołacz. Z reguły ten formularz jest używany w odniesieniu do osoby. Na przykład: Anya - Im.p. i An - vocational. Ta sprawa nie jest całkowicie nowa, a jej formy zachowały się od czasów starożytnych do dziś w słowach "Pan, Bóg", "stary człowiek", "ojciec" i tak dalej.
- Ilościowe separowanie, parzystość lub drugi dopełniacz. Zasadniczo w szkole wszystkie formy tego przypadku określane są jako dopełniacz.
- Lokalny lub lokalny. Formularz ten jest często zastępowany przez przypadek przyimka, ale w niektórych przypadkach można je podzielić. Na przykład: "o szafie" - o czym? i "w szafie" - gdzie?
- Początkowe lub ablacyjne. W tym przypadku rzeczownik oznacza miejsce początku akcji lub ruchu, a od lokalnego wyróżnia się tylko akcentem. Na przykład: "opuścił las".
