Wojna w Libanie

Wojna w Libanie rozpoczął się od konfliktu izraelsko-palestyńskiego, aby zawrzeć z zajęcia przez Izrael ziemi w niektórych południowym Libanie.

W 2000 r. Wojska izraelskie wycofały się z południowego Libanu na mocy rezolucji ONZ.

Ale Hezbollah domagał się oczyszczenia od Izraelażołnierze obszaru przygranicznego zwanego "farmami Shebaa". Na mapie Organizacji Narodów Zjednoczonych ziemie te są oznaczone jako należące do Syrii. Ale Izrael odparty ich w wyniku wojny sześciodniowej w 1967 roku. Syria potwierdziła, że ​​ziemie te należą do Libanu i dlatego powinny zostać uwolnione od oddziałów izraelskich.

Na wyzwolonych terytoriach bojownicy Hezbollahu otrzymali całkowitą swobodę działania. Zaczęli otwarcie grozić Izraelowi.

ONZ wydała rezolucję, w wyniku której Izrael uwolnił terytorium libańskie, a Liban rozbroił. Ale kierownictwo tego ostatniego odmówiło spełnienia wymagań dla Hezbollahu.

Wojna w Libanie rozpoczęła się w 2006 roku od ostrzałuizraelski region przygraniczny przez bojowników Hezbollahu. W wyniku tego ataku zabito trzech izraelskich żołnierzy, dwóch innych dostało się do niewoli. Przypuszczalnym celem tej operacji było wywarcie presji na Izrael, a także odwrócenie uwagi i sił od Strefy Gazy.

Hezbollah nie spodziewał się otrzymać odpowiedzi w jej sprawiedziałanie na pełną skalę operacji bojowej. Ale Izrael zablokował Liban drogą morską i powietrzną, zrobił ogromne naloty, niszczenie infrastruktury „Hezbollahu”, a następnie przeniósł się do eksploatacji ziemi, której celem było stworzenie strefy buforowej wzdłuż granicy z Libanem. Hezbollah codziennie ostrzał północną część Izraela, próbując zatrzymać zdobyte i ufortyfikowane tereny.

Od 14 sierpnia pożar został zawieszony w rezolucji ONZ.

Do 19 lipca miała miejsce wojna w Libaniewyrządzić szkodę gospodarczą w wysokości 2,5 mld USD. Nie mniej rozległe straty poniosła druga strona. Wojna w Libanie dotknęła 70 osad w Izraelu, niszcząc praktycznie całą infrastrukturę. Łączne szkody zostały mierzone w miliardach dolarów.

Wojna w Libanie w 2006 r. Stała się kwestiąo znaczeniu międzynarodowym. Wiele krajów i wpływowych organizacji przyłączyło się do ich rozwiązania. USA zakładały, że rozejm w tej sytuacji jest niemożliwy, dopóki bojownicy Hezbollahu nie zostaną rozbrojeni. USA wskazały na zainteresowanie Syrii i Iranu w konflikcie. Francja w tej sytuacji odrzuciła możliwość inwazji sił pokojowych NATO w strefie działań wojennych. Rosja poparła również stanowisko, że konflikt powinien pozostać w istniejących granicach.

Wojna w Libanie w 2006 roku wymagała ciężkiej pracy ONZ. W ciągu dwóch tygodni Rada Bezpieczeństwa nie mogła podjąć decyzji w sprawie tego konfliktu.

Pod koniec działań wojennych oba kraje opowiadały o swoim zwycięstwie. Chociaż niezależni obserwatorzy uważają, że żaden z krajów nie wyszedł zwycięsko.

Październik 2006 rozpoczął się wraz z całkowitym wycofaniem wojskIzrael z terytorium Libanu i zawieszenie broni. Teraz południowe ziemie tego stanu znajdowały się pod kontrolą libańskich sił zbrojnych i sił pokojowych ONZ.

Skradziony na początku konfliktu przez Izraelczykówwojsko nie wróciło do ojczyzny. Konflikt doprowadził do znacznego spadku zaufania partii izraelskiej, ale żaden mąż stanu nie został wysłany, by zrezygnować.

Izrael uznał konflikt za wojnę dopiero 19 marca 2007 roku.

Jednym z pośrednich powodów sprzeczności z Izraelemmoże stać się wojną domową w Libanie w 1990 r., która stała się ważnym politycznym motywem wybuchu działań wojennych. Dlatego zainteresowanie wojną z Izraelem było tak duże ze strony całej społeczności światowej. Konflikt palestyńsko-izraelski pokazuje, że sytuacja na Bliskim Wschodzie jest wciąż napięta, prawdopodobieństwo nowych konfliktów jest nadal wysokie.