Płeć i jej odmienność od seksualnej

Pojęcia płci i płci często są mylone, a tymczasemmiędzy nimi jest bardzo znacząca, choć nieoczywista różnica. Spróbujmy ustalić, czym jest płeć i jaka jest jej różnica w stosunku do płci. Można powiedzieć, że płeć biologiczna - męska i żeńska - jest wrodzoną cechą jednostki, która ujawnia się nawet na etapie rozwoju embrionalnego; że znak seksualny jest niezmienny i nie zależy od woli jednostki. Ale czy to takie proste? Rzeczywiście, ostatnio, dzięki pomocy współczesnej medycyny, możesz zmienić płeć. A obecność przy narodzinach niektórych narządów płciowych dziecka nie oznacza, że ​​z pewnością można go umieścić w kategorii chłopców lub dziewcząt. Teraz, na przykład, w badaniu sportowców biorących udział w zawodach wśród kobiet, biorąc pod uwagę nie tylko oczywiste żeńskie cechy organizmu, ale także zestaw chromosomów, ponieważ zdarza się, że wraz z żeńskich narządów płciowych przylegających do męskich hormonów, a to daje takich sportowców pewne zalety w konkursach.

A jednak, jeśli płeć większości ludzicały ten sam biologiczny i anatomiczny znak płci jest wyjątkowo towarzyski, społeczny i nabyty w wyniku edukacji. W prostszym języku można go sformułować następująco: pojawiają się dzieci płci męskiej i żeńskiej, ale stają się mężczyznami i kobietami. I nie chodzi nawet o to, jak wychowują dziecko z pieluchy - dziewczynki czy chłopca: wszyscy jesteśmy pod wpływem kulturowej nieświadomości naszego otoczenia. A ponieważ płeć jest zjawiskiem kulturowym i społecznym, może ulegać zmianom wraz z rozwojem kultury i społeczeństwa. Na przykład w XIX wieku wierzono, że kobieta nosi sukienkę i długie włosy, a także męskie spodnie i krótką fryzurę, ale teraz te rzeczy nie są oznaką płci. Wcześniej "kobieca akademika", "kobieta polityk" i "kobiety biznesu" uważano za coś niewiarygodnego, ale teraz obserwuje się to coraz częściej i nikt nie jest zaskoczony.

Ale jednak znak płci,przypisywana mężczyznom i kobietom, wciąż jest wytrwała w masowej świadomości, a im bardziej nierozwinięte społeczeństwo, tym bardziej dominuje jednostki, narzucając im pewne formy społecznego zachowania. Uważa się, że człowiek powinien być "zarabiającym na rodzinę" i musi zarabiać więcej niż jego żona. Uważa się również, że człowiek musi być odważny, asertywny, agresywny, angażować się w "męskie" zawody, angażować się w sport i rybołówstwo, robić karierę zawodową. Kobieta powinna również być kobieca, miękka, emocjonalna, wyjść za mąż, mieć dzieci, być zgodna i posłuszna, angażować się w "kobiece" zawody, wykonywać w nich skromną karierę, ponieważ główny czas powinien poświęcić rodzinie.

Te stereotypy, które, niestety, są nadaldominują w niektórych warstwach, a nawet w krajach, generują problemy związane z płcią ludzi. Żona karmi całą rodzinę; mąż udający się na urlop macierzyński pod opiekę noworodka; kobieta, która poświęciła swoje małżeństwo dla pomyślnej kariery naukowej; człowiek, który lubi hafty - wszyscy oni są w pewnym stopniu narażeni na społeczny ostracyzm za ich niewłaściwe zachowanie. Czy można jednoznacznie powiedzieć, że płeć jest społecznym stereotypem? Tak, ponieważ w różnych społeczeństwach stereotypy dotyczące płci - męskie i żeńskie - różnią się między sobą. Na przykład w hiszpańskim paradygmacie, aby móc gotować - znak tego macho, podczas gdy w słowiańskim stoisku przy piecu - czysto kobieca okupacja.

Jest oczywiste, że stereotypy płciowe nie prowadzątylko w kwestiach płci, ale także dyskryminacji ze względu na płeć, ponieważ mężczyźni często odgrywają wiodącą rolę w społeczeństwie. Dlatego wiele rozwiniętych krajów na najwyższym szczeblu opracowuje specjalną politykę płci. Oznacza to, że państwo bierze odpowiedzialność za eliminowanie nierówności płci i tworzy kodeks praw dla tworzenia egalitarnego (równego dla wszystkich ludzi) społeczeństwa. Powinien także prowadzić politykę edukacyjną mającą na celu wyeliminowanie stereotypów związanych z płcią.