Odkształcenie plastyczne

Deformacja jest procesem, kiedyktóry pod wpływem obciążeń przyłożonych do ciała zmienia swój rozmiar i kształt. Proces zmiany może być dwojakiego rodzaju. Pierwszy dotyczy odwracalnej (elastycznej), do drugiej - resztkowej (plastycznej) deformacji.

Pierwszy typ to proces, kiedyktóry po zniesieniu ładunku ciało osiąga pierwotną formę. Zmienia to odległość między atomami w obrębie parametrów sieci krystalicznej.

Odkształcenie plastyczne toproces, w którym ciało, po usunięciu ładunku, nie przywraca swojej oryginalnej formy. Takiej zmianie towarzyszy znaczące przesunięcie części kryształu względem siebie o odległość przekraczającą odległość w sieci krystalicznej między atomami.

Odkształcenie plastyczne zawsze następuje po odkształceniu sprężystym. W rezultacie całkowita zmiana w momencie oddziaływania obciążenia obejmuje dwa procesy - odwracalne i rezydualne.

Odkształcanie metali jest bardzo praktyczneznaczenie. Jest to spowodowane przede wszystkim faktem, że obróbka materiału pod naciskiem opiera się na procesach zmiany kształtu i wielkości półfabrykatów. Wraz z tym pojawiające się naprężenie wewnętrzne wpływa na właściwości fizykochemiczne i mechaniczne materiału.

Plastyczne odkształcenie metali (jego natura iwartość) zależy od plastyczności materiałów. Właściwość tę można ocenić w trakcie względnego zwężania lub wydłużania próbek podczas próby rozciągania. Charakterystyka plastyczności metali obejmuje również indeks siły uderzenia. Ta właściwość pokazuje pracę złamania podczas zginania naciętej próbki w stosunku do obszaru przekroju miejsca nacięcia.

Plastyczność materiału wzrasta wraz ze wzrostemróżnica między granicą plastyczności a siłą. Odkształcenie plastyczne w kruchych materiałach praktycznie nie powstaje. Ze względu na to, że mają wykładnik siły plastycznej zbliżającej się do poziomu ostatecznej siły, są niszczone dość szybko. Dzieje się tak na przykład ze szkłem, porcelaną, żeliwem i kamieniami. Tymczasem podgrzewanie metalu do wysokiej temperatury prowadzi do tego, że wskaźnik wytrzymałości końcowej praktycznie pokrywa się z wartością granicy plastyczności.

Resztkowa zmiana materiałustruktura polikrystaliczna ma pewne cechy w porównaniu z tym samym procesem w ciele pojedynczego kryształu. Zimne odkształcenia plastyczne składają się ze zmian kształtu i wielkości poszczególnych ziaren oraz zmian objętości obrzeży. Podczas gdy pojedyncze ziarna są zdeformowane przez połączenie bliźniacze i przesuwane, ich wzajemne połączenie i wielość w polikrystalicznym ciele wprowadzają pewne cechy do procesu.

W związku z faktem, że samoloty poślizgowesą zorientowane w przestrzeni arbitralnie, sam proces nastąpi na różne sposoby. Pierwszy zaczyna odkształcać te ziarna, których poślizgi są poddawane maksymalnym naprężeniom stycznym. W takim przypadku pobliskie elementy będą stopniowo włączane w proces. Deformacja zmienia ich kształt - wydłużają się w kierunku przepływu metalu o największej intensywności (wzdłuż kierunku odkształcenia).

W ten sposób materiał zyskuje strukturęwłóknisty. Wytłaczane wtrącenia niemetaliczne powodują różnicę we właściwościach włókien wzdłuż i wszerz. Zmianom kształtu ziaren towarzyszy zmiana orientacji sieci krystalicznych w przestrzeni. Po tym jak większość elementów będzie mieć tę samą orientację, powstanie tekstura deformacji.