Żony dekabrystów

Wymiarowe życie Rosji obaliło się w 1825 rokurok, 14 grudnia. Tego dnia nastąpiło powstanie dekabrystów. Został brutalnie stłumiony, 579 uczestników wzięło udział w śledztwie. Pięciu zostało skazanych na śmierć, 120 osób zostało zesłanych na Syberię w celu podjęcia pracy. Po zakończeniu procesu wszyscy skazani zostali uznani za przestępców politycznych i oficjalnie zmarli.

"Śmierć polityczna" oznaczała legalnośćutrata absolutnie wszystkich praw obywatela kraju. Żony dekabrystów musiały decydować o swoim losie. Mogą złożyć wniosek o rozwód lub uratować małżeństwo. Kobiety otrzymały również możliwość pójścia za mężczyznami na ciężką pracę. Dwa zostały złożone o rozwód.

Imiona jedenastu kobiet są dziś znane -towarzysze pierwszych rosyjskich rewolucjonistów dekabrystów - którzy podążali za swymi ludźmi do ciężkiej pracy na Syberii. Nie należeli do tajnych stowarzyszeń, nie brali udziału w powstaniu, ale robili bohaterski czyn.

Atak żon dekabrystów nie tylko odzwierciedlał ichmiłość i oddanie mężom. Postępująca publiczność tego czasu doceniła ich czyn, nadając mu szerokie znaczenie społeczne i polityczne. Po dobrowolnym naśladowaniu "przestępców państwowych", żony dekabrystów, podobnie jak ich mężowie, wypowiedziały się przeciwko pańszczyźnie i autokracji, nie bojąc się stracić błogosławieństw i przywilejów.

Należy zauważyć, że Mikołaj 1 stworzył wszelkiego rodzaju przeszkody dla odejścia żon dekabrystów. Jednym z najbardziej rygorystycznych warunków było porzucenie dzieci w europejskiej Rosji.

Ekaterina Trubetskaya jako pierwsza odwiedziła swojego męża. Przez pół roku w Irkucku zatrzymywali ją Zeidler (lokalny gubernator), który wykonywał tajny carski rozkaz i robił wszystko, co mógł, aby ją powrócić. Trubieckoj musiał podpisać kilka zobowiązań, które pozbawiły ją prostych praw człowieka. Zeidler powiedział, że podróż księżniczki do męża mogła odbyć się tylko na scenie, obok skazanych. Jednak Ekaterina Trubetskaya była nieugięta. W rezultacie poszła do męża.

Na początku 1827 r., Na Syberii, w NerchinskysPo kopalni trubeckiej do kopalni przybyli Alexandra Muraveva i Maria Volkonskaya. Od tego momentu pierwsze żony dekabrystów rozpoczęły swoją działalność społeczną. Pod koniec roku kopalnie przyszedł inne kobiety: Aleksandra Yentaltseva Anna Rosen Alexander Davydov, Natalia Fonvizin, Elizabeth Naryshkin, Camilla Ivashov, Praskovya Annenkov Maria Yushnevsky.

Skazani "przestępcy państwowi" bylizabronione jest pisanie listów. Żony dekabrystów nawiązały łączność między więźniami i krewnymi. W imię kobiet przychodziły drukowane publikacje, w tym zagraniczne.

Kobiety, które przybyły na Syberię, żyły po prostu. Musieli się ugotować, umyć, podpalić piec. Właśnie w tych warunkach młodzi arystokraci mogli zrozumieć całą wartość życia.

Żona Nikity Muraviev, Alexander, zaniedbującniebezpieczeństwo, przyniósł i przekazał dzieła Puszkina poświęcone Puszczynie ("Mój pierwszy przyjaciel", "Na Syberię"). Gdyby znalazła wiersze podczas poszukiwań, byłaby w więzieniu.

Alexandra Muravieva nie żyła długo na Syberii. W zimie, biegnąc do mieszkania dzieciom z kamery męża, złapała przeziębienie i wkrótce zmarła.

Osada i dwie kolejne żony zmarły (Trubieckoj iIvasheva). Trzy kobiety były wdowami; otrzymali pozwolenie na powrót po ogólnym ułaskawieniu z 1856 r. Dwie żony poszedł na Kaukazie z mężami (Naryshkin i Rosen). Trzy kobiety z wydany - wróciła po amnestii w europejskiej części kraju (Annenkov, Volkonskaia, Fonvizin).

Dekabrystowie i ich żony wrócili politycznie po trzydziestu latach wygnania. Przez te wszystkie lata nosili swoją nienawiść do poddaństwa i autokracji.