Kraje UE. Historia Unii Europejskiej

Rok 1951 odegrał decydującą rolę w rozwojuzasadniczo nowe stosunki gospodarcze między kilkoma krajami europejskimi. W tym roku narodził się jeden z najbardziej udanych projektów gospodarczych. Chodzi o Europejską Wspólnotę Gospodarczą. Początkowo był to dość skromny sojusz, na który składało się tylko sześć państw europejskich. Były to dobrze rozwinięte kraje o stabilnej gospodarce i doskonałych perspektywach na przyszłość.

Niemcy, Francja, Holandia, Belgia, Włochy iLuksemburg - te kraje, członkowie UE, są pionierem nowych stosunków politycznych i gospodarczych w społeczności światowej. W rzeczywistości była to próba przyszłej unii gospodarczej. W 1951 r. Została ustanowiona nowa integracja gospodarcza Europy Zachodniej. Rozpoczęcie projektu krajach rozwiniętych, w tym czasie był tak udany, że naukowcy i ekonomiści z perspektywy czasu okres od późnych lat 50. do połowy lat 70. o nazwie „złoty wiek” w życiu Wspólnoty Europejskiej.

Obecna liczba pojawienia się UE zaczyna prowadzićod 1957 r., ponieważ wtedy podpisano umowę o stworzeniu zupełnie nowego rodzaju relacji - Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej. Kraje Unii Europejskiej charakteryzowały się niespotykanym tempem wzrostu gospodarczego. Charakterystyczne jest również, że stały postęp odnotowano również w ciągu najbliższych 15 lat.

Kraje należące do UE zapewniły swoim narodomwysoki standard życia dzięki temu, że nowa organizacja jasno wytyczyła sobie cele i wdrożyła je w określonej kolejności i całkiem skutecznie. W pierwszym okresie (50-70 lat) wielkim osiągnięciem jest stworzenie udanego jednolitego rynku rolnego. Zjednoczone Królestwo, Irlandia i Dania uzupełniły listę przedstawioną powyżej w 1973 r.

Co to było - cud gospodarczy lubdobrze przemyślana polityka państw? Przeciwnie, ci drudzy, od krajów UE, rozwiązali wiele kwestii naraz, ze względu na fakt, że zapewnili pomyślny handel w ramach związku. Usunęli ograniczenia w przepływie kapitału, ludzi i usług, wprowadzili ogólną politykę dotyczącą transportu i rolnictwa, a przede wszystkim zunifikowali system podatkowy.

Początkowo kraje będące członkami Unii Europejskieji z powodzeniem zrealizował cel stworzenia jednolitego rynku towarów i kapitału, a także zorganizował racjonalne wykorzystanie siły roboczej w strefie UE. Unia Państw zapewniła wysoki stopień rozwoju gospodarczego, stabilne stosunki pieniężne i finansowe, współpracę humanitarną, zrównoważoną politykę zagraniczną, a także bezpieczeństwo krajów będących członkami Unii.

Historycznie, w 1967 roku, kiedyUtworzono główne instytucje prawne: Komisję Europejską, Parlament, Radę i Trybunał. Kolejnym wydarzeniem było przyjęcie do Grecji w 1981 roku. Doprowadziło to do konfliktu spowodowanego rozbieżnością między poziomem greckiej gospodarki a państwami, które były częścią związku od dawna. Kraje będące członkami UE w tym czasie miały wyższe wskaźniki rozwoju gospodarczego. Przystąpienie Grecji pociągnęło za sobą szereg trudności i strat.

W 1986 r. Kraje Unii Europejskiej,naliczył dwa kolejne państwa, dzięki przystąpieniu Hiszpanii i Portugalii. Główną rolę w dalszej formacji UE odgrywał traktat z Maastricht, podpisany w lutym 1992 r. Kraje, członkowie Unii Europejskiej, do tego czasu liczyły 15 członków w swoich szeregach. W tym samym roku utworzono jeden bank europejski z najważniejszymi uprawnieniami i uprawnieniami do emisji jednej waluty.

1 stycznia 1995 r. UE obejmowała tak zaawansowane kraje,jak Finlandia, Austria i Szwecja. Traktat Amsterdamski w czerwcu 1997 r. Zawierał konkretny plan rozszerzenia Unii Europejskiej, należało go uwzględnić w perspektywie krajów Europy Środkowej i Wschodniej. Ten plan, podobnie zresztą jak wszystkie inne, związek działał "znakomicie", ale jednocześnie napotykał dodatkowe problemy gospodarcze.

W 2004 r. Do Wspólnoty weszły państwa: Węgry, Łotwa, Litwa, Cypr, Malta, Polska, Słowacja, Słowenia, Republika Czeska i Estonia. To był triumf Europy Wschodniej. Zdobyła swoją szczęsliwą szansę na dołączenie do udanej europejskiej struktury gospodarczej, a mieszkańcy tych krajów przenieśli się do nowej, lepszej jakości życia.

W 2007 r. UE przyjęła Rumunię i Bułgarię w swoje szeregi.

Czym jest dziś UE? Jest to międzynarodowa edukacja ekonomiczna, która wciąż istnieje z powodzeniem, a wiele krajów marzy o tym. Pod każdym względem - jest to niewątpliwie organizacja międzynarodowa, nawet jeśli chodzi o funkcje państwa. Jednak formalnie jest to po prostu sojusz, ale ma pełne prawo do uczestnictwa w międzynarodowych stosunkach integracyjnych, a jego wpływ rośnie z każdym rokiem. Niewątpliwie zasługą UE jest to, że jest w stanie zapewnić trwały pokój, dobrobyt i stabilność w Europie.