Zaniedbanie pedagogiczne to ... Pedagogiczne zaniedbanie dzieci i nastolatków: przyczyny, diagnoza i korekta

Zaniedbanie pedagogiczne jest poważneproblem związany z pewnymi odchyleniami w rozwoju psychicznym dzieci. Przejawiają się one jako trudności w adaptacji w społeczeństwie, a także w komunikowaniu się z innymi. Niemniej jednak, nie uważaj tego odchylenia za ostateczną diagnozę, ponieważ jest całkiem podatna na korektę.

Definicja pojęcia

Zaniedbanie pedagogiczne to termin, któryoznacza stan dziecka charakteryzujący się opóźnieniami rozwojowymi, któremu towarzyszy złożoność adaptacji w społeczeństwie i ataki agresji. Dzieci, które mają takie anomalie, często nazywane są "złożonymi" lub "trudnymi".

Rodzaje zaniedbań pedagogicznych

Zaniedbywanie pedagogiczne jest problemem związanym z zachowaniem dziecka i jego adaptacją w społeczeństwie. Dostępne są następujące typy:

• moralny - brak zrozumienia akceptowanych w społeczeństwie norm zachowania i wartości moralnych;
• intelektualny - brak zainteresowania nauką i niechęć do rozwoju;
• estetyczny - brak koncepcji piękna, a także rozmycie faset pięknych i brzydkich;
• medyczny - ignorancja podstawowych zasad higieny lub całkowite lekceważenie ich;
• praca - pogarda za pracę i niechęć do udziału w pracy użytecznej społecznie.

Warto zauważyć, że powyższe rodzaje zaniedbań pedagogicznych mogą występować zarówno indywidualnie, jak i zbiorowo.

Przyczyny zaniedbań pedagogicznych

Te lub inne problemy związane z wychowaniem dzieci nie pojawiają się od zera. Tak więc następujące czynniki mogą być przyczyną zaniedbania pedagogicznego:

• obojętność ze strony rodziców i innych osób, które reprezentują władzę nad dzieckiem;
• regularna nieuzasadniona krytyka zachowań;
• ciągłe konflikty i skandale w rodzinie, których świadkiem jest dziecko;
• opieka maniakalna ze strony rodziców, która zamienia się w całkowitą kontrolę nad wszystkimi sferami życia dziecka;
• przemoc fizyczna i brak wzajemnego szacunku między członkami rodziny;
• analfabetów pracy nauczycieli, którzy uważają upokorzenie lub winę za dziecko w obecności akceptowanych rówieśników;
• niemożność nawiązania kontaktów z przyjaciółmi, a także obelgi i drwiny z ich strony.

Warto zauważyć, że jest to z czynnikami zewnętrznymiBrak aktywności społecznej. Pedagogiczne zaniedbanie dzieci jest w niewielkim stopniu związane z ich osobistymi cechami. Ogólnie rzecz biorąc, jest to porażka rodziców i instytucji edukacyjnych.

Główne przejawy zaniedbań pedagogicznych

Społeczne i edukacyjne zaniedbanie ma oczywiście swoje przejawy. Mogą one mieć następujący charakter:

• Problemy i trudności związane z uczeniem się,co może przejawiać się w niskiej wydajności i powolnym opanowywaniu informacji. Może to wynikać z niewystarczająco rozwiniętych codziennych umiejętności, które można rzutować na proces uczenia się.
• Niedostateczny rozwój takiego mentalnegoprocesy, takie jak zapamiętywanie, wyobraźnia, myślenie, a także pewne cechy związane z każdą osobowością społeczną. Wręcz przeciwnie, zaostrzają się takie cechy jak miłość własna i konflikt. Nastrój podlega częstym zmianom.
• Zniekształcony stosunek dziecka do siebie i do innych. W rezultacie komunikacja i komunikacja są trudne, co pozostawia swój ślad w zachowaniu.

Stopnie zaniedbania pedagogicznego

Zaniedbanie pedagogiczne jest rodzajem odchylenia, które można wyrazić w pewnym stopniu. Tak więc intensywność manifestacji może być następująca:

• Stopień lekki (utajony) charakteryzuje się słabościądynamiki, dlatego trudno jest zidentyfikować problem. Często zaniedbanie może być mylone z całkowicie naturalnym dla tego lub tamtego wieku kaprysami i odchyleniami w zachowaniu. Rozpoznanie problemu komplikuje również fakt, że zewnętrzne objawy mogą nie być trwałe, ale mają charakter epizodyczny. Najczęściej dziecko czuje się komfortowo w rodzinie, ale nie może przystosować się do społeczeństwa (lub odwrotnie).
• Początkowy stopień charakteryzuje się pogłębieniem anomalii. Z biegiem czasu stają się one bardziej widoczne i łatwiejsze do zdiagnozowania.
• Wyrażony stopień zaniedbań pedagogicznychcharakteryzuje się przewagą cech jakościowych nad ilościowymi. Pozytywne właściwości prawie się nie przejawiają, jeśli na wcześniejszych etapach rozwoju nie znalazły wsparcia i wzmocnienia. Na tym etapie staje się jasne, że dziecko nie może być niezależnym podmiotem i podejmować świadomych decyzji.

Zasady diagnozowania zaniedbania pedagogicznego

Aby móc szybko i skutecznie rozwiązać problem, należy go zidentyfikować w odpowiednim czasie i dokładnie zbadać. Tak więc diagnoza zaniedbań pedagogicznych jest przeprowadzana na podstawie następujących zasad:

• badanie indywidualnych cech musi być nierozerwalnie związane z licznymi czynnikami zewnętrznymi;
• wnioski powinny być obiektywne, a nie oparte na osobistym związku z dzieckiem lub członkami jego rodziny;
• Osobowość powinna być badana nie tylko w tym konkretnym momencie, ale także z perspektywy czasu, z możliwością prognozowania przyszłego rozwoju;
• Należy wziąć pod uwagę nie tylko przejawy dewiacji powierzchniowych i płacić tyle samo uwagi na poszukiwaniu przyczyn, które doprowadziły do ​​konkretnego stanu rzeczy;
• jedną z najważniejszych zasad można uznać za tzw. optymizm pedagogiczny, polegający na nastroju pozytywnego rozwiązania problemu, bez względu na stopień jego złożoności;
• profesjonalizm badacza musi polegać na głębokiej wiedzy z zakresu psychologii, socjologii i pedagogiki;
• Aby rozwiązać problem, ważne jest, aby pracować z dzieckiem nie tylko w ogólnym kierunku, ale także na zasadzie jego poświęcenia, biorąc pod uwagę jego pragnienia i zainteresowania.

Korekta zaniedbania pedagogicznego

Wszelkie odchylenia w rozwoju dziecka wymagająnatychmiastowa interwencja i działania korygujące. Przed podjęciem jakichkolwiek działań konieczne jest ustalenie przyczyn, które doprowadziły do ​​powstania odchylenia. Korekta bezpośrednia może być przeprowadzona na podstawie następujących metod:

• ogólny wpływ pedagogiczny, polegający na korygowaniu wyraźnych wad zachowania i charakteru (lęki, nieśmiałość, nadmierne wzbudzenie i inne odchylenia);
• stosowanie określonych technik pedagogicznych,które pomagają wyeliminować zewnętrzne przejawy dewiacji (na przykład tiki nerwowe), problemy z uczeniem się i rozwojem (słabe opanowanie materiału, brak umiejętności itp.), a także braki w charakterze;
• poprawianie zachowań i postrzeganie świata poprzez przyciąganie dziecka do aktywnej pracy;
• wyeliminowanie problemu poprzez przeniesienie do innego zbiorowości lub przeprowadzenie prac reorganizacyjnych i edukacyjnych w istniejącym;
• wykorzystanie technik psychoterapeutycznych opartych na sugestii, perswazji, hipnozie i psychoanalizie.

Główne kierunki pracy pedagogicznej

Pedagogiczne zaniedbanie dzieci nie powinnopozostać bez uwagi. Przy pierwszych oznakach odchyleń warto podjąć działania w celu ich wyeliminowania. Jeśli chodzi o nauczycieli, powinni oni pracować w następujących obszarach:

• zapobieganie ewentualnym przestępstwom;
• korekta wytycznych moralnych;
• stałe kontakty osobiste w formie rozmów, szkoleń, debat i tym podobnych;
• sztuczna symulacja sytuacji pełniących funkcję edukacyjną;
• aktywna interakcja z rodzicami i innymi członkami rodziny;
• przyciąganie uwagi organizacji publicznych do problematycznych dzieci;
• zaangażowanie dzieci i młodzieży, u których zdiagnozowano zaniedbanie pedagogiczne, zaangażowanie w pozalekcyjne instytucje edukacyjne.

Środki zapobiegawcze

Podobnie jak w przypadku poważnej choroby,zachowanie dewiacyjne dziecka jest o wiele łatwiejsze do uniknięcia niż walczyć z nieprzyjemnymi konsekwencjami. Zapobieganie zaniedbaniom pedagogicznym powinno odbywać się zgodnie z następującymi zasadami:

• biorąc pod uwagę cechy charakterystyczne charakteru dziecka, a także jego otoczenie;
• przydział pozytywnych aspektów psychiki i poleganie na nich;
• ścisła interakcja psychologii i pedagogiki.

Metody zapobiegania zaniedbaniom pedagogicznym można podzielić na cztery główne grupy:

• ukierunkowane na stymulację aktywności poznawczej (trening w formie gry, system motywacji i zachęty, sztuczne modelowanie sytuacji);
• ukierunkowane na organizację zbiorowej aktywności życiowej (szkolenie siły roboczej, gry i aktywności poznawczej w grupie, wprowadzenie elementu konkurencyjnego);
• ukierunkowane na bezpośrednią interakcję z dzieckiem (komunikacja i analiza, prezentacja wymagań, konstruktywna krytyka, tworzenie atmosfery wzajemnego szacunku i zaufania);
• ma na celu stymulowanie aktywności (prośby, żądania lub sugestie, działania oparte na pozytywnym przykładzie, rozwój uczuć miłości, współczucia, wstydu itp.).

Wnioski

Zaniedbanie pedagogiczne jest poważneproblem, który może znacznie skomplikować życie dziecka. Niestety, rodzice i nauczyciele nie zawsze zwracają należytą uwagę na tę sytuację, wierząc, że z czasem dziecko "przerośnie". Niemniej jednak w większości przypadków problem ten pogarsza się z czasem. Niestety, jeśli odpowiednie środki nie zostaną podjęte na czas, społecznie niebezpieczna osoba może dorastać z pedagogicznie zaniedbanego dziecka lub nastolatka. Z wiekiem coraz trudniej jest korygować odchylenia behawioralne i odchylenia psychiczne.