W naszych czasach nie można żyć bez pomiarów. Zmierz długość, objętość, wagę i temperaturę. Istnieje kilka jednostek miary dla wszystkich miar, ale są też
powszechnie uznawane. Są używane prawie wszędzie. Aby zmierzyć temperaturę w Międzynarodowym systemie jednostek, stosuje się stopnie Celsjusza, jako najwygodniejsze. Jedynie w USA i Wielkiej Brytanii nadal stosuje się mniej dokładną skalę Fahrenheita.
Pojęcie temperatury znane było już ludziomstarożytności. Mogli ustalić, że jakiś obiekt jest zimniejszy lub cieplejszy od drugiego. Ale potrzeba dokładnych pomiarów nie pojawiła się aż do momentu pojawienia się produkcji. Metalurgia, silniki parowe nie mogły działać bez dokładnego określenia stopnia nagrzania przedmiotów. Dlatego naukowcy rozpoczęli prace nad stworzeniem metod pomiaru temperatury.
Pierwszym tak znanym systemem była skalaFahrenheit. Niemiecki fizyk Gabriel Fahrenheit zaproponował w 1724 r., Aby temperatura topnienia mieszaniny lodu i soli wynosiła 0 stopni. Zgodnie z naszą zwykłą skalą jest to około -21o. Za 100o naukowiec zasugerował akceptację normalnej temperatury ludzkiego ciała. System ten nie był dokładny, ale wciąż jest używany w USA, ponieważ mrozy są silniejsze niż 21 stopni, których nie istnieją.
Wiek XVII-XVIII to czas rozwoju nauki i technologii. Wielu naukowców próbowało stworzyć własną skalę temperatur. Pod koniec XVIII wieku było ich około 20. Ale tylko nieliczni byli używani.
Francuski fizyk René Antoine Ferschot de Reaureur zasugerował użycie alkoholu w termometrach. W 1730 r. Wziął za punkt odniesienia 0o, temperatura krzepnięcia wody. Ale wziął temperaturę wrzenia na 80o. W końcu, gdy temperatura zmienia się o 1o Roztwór alkoholu, którego używał w termometrze, został zmieniony na 1 ml. Tak było
Jest to niewygodne, chociaż taka skala już dawno istniała we Francji i w Rosji.
Zaproponował go w 1742 r. Szwedzki naukowiec Anders Celsius. Skala temperatury została podzielona przez 100o między temperaturą krzepnięcia a temperaturą wrzenia wody. Stopnie Celsjusza - jest wciąż najbardziej popularną jednostką w świecie pomiaru temperatury.
W XIX wieku wraz z rozwojem termodynamikipotrzeba stworzenia wygodnej skali dla obliczeń, które łączyłyby ciśnienie, objętość i temperaturę pary. Angielski fizyk Thompson, któremu nadano imię Lorda Kelvina, zaproponował, aby punkt zerowy uznać za absolutne zero. Stopnie Celsjusza zostały użyte do pomiaru i te dwie skale nadal istnieją razem.
Najpierw naukowiec zaproponował 0o Rozważ temperaturę wrzenia wody i punkt zamarzania - na 100o. Do tej pory używaliśmy Celsjusza do pomiaru temperatury, choć sam pomysł należał do Carlo Renaldiniego. To on zasugerował wykorzystanie temperatury wrzenia i zamarzania wody w 1694 roku.
Pierwszy termometr oparty na ideach Celsjuszazostał zastosowany przez Karla Linneusza w 1744 roku, aby obserwować rośliny. Stworzony przez Daniela Ekströma, wielki wkład w doprowadzenie skali do współczesnego umysłu, dokonał naukowiec Martin Strehmer. To był ich termometr po raz pierwszy o temperaturze 0 stopni Celsjusza, który wskazywał punkt zamarzania wody i 100o - punkt wrzenia.
Ten system był bardzo wygodny i stał sięrozprzestrzeniać się po całym świecie. To prawda, że początkowo nazywała się "Skala ekstremalna" lub "Skala Stremera". I dopiero w 1948 roku został oficjalnie uznany, nazwany na cześć Celsjusza i przyjęty na całym świecie.
Teraz prawie wszystkie kraje tego używająsystem pomiaru temperatury. W końcu punkt zamarzania wody jest taki sam we wszystkich częściach świata i nie zależy od ciśnienia. A woda jest najczęstszą substancją na Ziemi. Dlatego teraz każde dziecko zna znak stopnia Celsjusza.
</ p>