Jakie jest starożytne społeczeństwo? Życie i kultura w starożytnym społeczeństwie

Starożytność (z łaciny to słowo oznacza "antyk" - antiquus) nazywana jest erą dwóch wielkich cywilizacji - starożytnej Grecji i Rzymu.

Periodyzacja starożytności

Odpowiadając na pytanie o to, co starożytne społeczeństwo, konieczne jest, aby wiedzieć, w jakiej epoce istniała i jakie okresy dzieli ten czas.

Następująca częstotliwość jest ogólnie akceptowana:

1. Wczesna starożytność - czas narodzin państw greckich.

2. Klasyczna starożytność - okres jedności cywilizacji rzymskiej i greckiej.

3. Późna starożytność - czas upadku Cesarstwa Rzymskiego.

Biorąc pod uwagę starożytne społeczeństwo, należy wziąć pod uwagęfakt, że ram czasowych nie można tu dokładnie ustalić. Grecka cywilizacja pojawiła się przed cywilizacją rzymską, a Wschodnie Cesarstwo Rzymskie istniało przez jakiś czas po upadku Zachodu. Uważa się, że era starożytności - to czas od VIII wieku. BC. e. dla VI wieku. n. e., przed początkiem średniowiecza.

Pojawienie się pierwszych stanów

Na Półwyspie Bałkańskim w czasach starożytnych podjęto kilka nieudanych prób stworzenia państw. Był to okres pradziejów starożytnego świata.

2700-1400 BC. e. - czas cywilizacji minojskiej. Istniał na Krecie i miał wysoki poziom rozwoju i kultury. Został zniszczony przez katastrofę naturalną (erupcja wulkanu, która doprowadziła do silnego tsunami) i Greków Achajskich, którzy opanowali wyspę.

Około w XVI wpne. w Grecji powstała cywilizacja mykeńska. Ona umiera w 1200-1100 pne. e. po inwazji na Dorianów. Ten czas jest również nazywany "ciemnym greckim wiekiem".

Po zniknięciu pozostałości kultury mykeńskiej rozpoczyna się pierwszy okres starożytności. Z czasem zbiega się ona z końcem epoki brązu i tworzeniem się społeczeństwa klasy pierwszej.

Starożytne państwo greckie było pierwotnecywilizacja. Pochodzi z systemu prymitywnego, a przed nim nie było wcześniejszego doświadczenia państwowości. Dlatego starożytne społeczeństwo doświadczało silnego wpływu prymitywizmu. Przejawiało się to przede wszystkim w religijnym światopoglądzie. Człowiek w tym okresie uważany był za centrum wszechświata. Stąd główna cecha starożytności - aktywna pozycja w stosunku do świata.

Życie w starożytnym społeczeństwie: struktura i klasy

Pierwsze państwa greckie rozwinęły się bardzoaktywnie. To było promowane przez walkę między chłopami a szlachtą, kiedy ta pierwsza próbowała przekształcić ich w niewolę za długi. W wielu innych starożytnych cywilizacjach było to zrobione, ale nie w języku greckim. Dema nie tylko były w stanie bronić swojej wolności, ale także osiągnęły określone prawa polityczne. Oczywiście nie oznacza to, że społeczeństwo w starożytnym świecie nie znało niewolnictwa. Zarówno starożytna Grecja, jak i późniejszy Rzym były państwami niewolniczymi.

Czym jest starożytne społeczeństwo i jakie jest jego społeczeństwostruktura? Główną formacją państwową starożytnego świata była polityka lub miasto-państwo. Dlatego tutaj istniało społeczeństwo zupełnie odmienne od innych krajów. Jego rdzeniem była społeczność. Wszyscy zajmowali w nim swoją pozycję. Zostało to określone przez obecność stanu cywilnego. Całą populację podzielono na trzy kategorie: pełnoprawnych obywateli, niewykwalifikowanych i pozbawionych praw wyborczych. Status obywatelski jest głównym osiągnięciem starożytnego społeczeństwa. Jeżeli w innych krajach ludność żyła w surowych warunkach, to w Grecji i Rzymie ważniejsze było istnienie statusu obywatela. Pozwolił demonom na równych warunkach z arystokratami brać udział w zarządzaniu polityką.

Społeczeństwo rzymskie było nieco inne od greckiego i miało następującą strukturę:

1. Niewolnicy.

2. Wolni rolnicy i rzemieślnicy. W tej samej kategorii ludności były kolonie.

3. Kupcy.

4. Wojsko.

5. Właściciele niewolników. Tutaj na pierwszym miejscu była posiadłość senatorska.

Nauka i kultura starożytnego społeczeństwa

Pierwszą wiedzę naukową uzyskano w czasach starożytnych, w stanach Wschodu. Ten okres nazywa się przednaukową. Później nauki te powstały w starożytnej Grecji.

Nauka starożytnego społeczeństwa to pojawienie się pierwszych teorii naukowych, podstawowych pojęć, traktatów i wspólnot. W tym czasie powstawanie i pochodzenie wielu współczesnych nauk.

W swoim rozwoju nauka starożytności przeszła długą drogę:

1. Wczesny etap - VII-IV wieki. BC Jest to czas nauki przyrodniczej i filozofii. Pierwsi naukowcy-filozofowie byli głównie zainteresowani problemami natury, a także poszukiwaniem podstawowej zasady wszystkich żywych istot.

2. Etap helleński - charakteryzuje się rozczłonkowaniem pojedynczej nauki w odrębne kierunki: logika, matematyka, fizyka, medycyna. Ten czas jest uważany za najwyższe kwitnienie starożytnej nauki. Tworzą wielkie dzieła Euklidesa, Arystotelesa, Archimedesa, Demokryta.

3. Rzymski etap to czas upadku starożytnej nauki. Z najważniejszych osiągnięć tego okresu można wyróżnić astronomię Ptolemeusza.

Głównym sukcesem starożytnej nauki jest kształtowanie się indywidualnych trendów, tworzenie pierwszej terminologii i metod poznania.

Filozofia starożytnego społeczeństwa i jego słynnych przedstawicieli

Powstał w wiekach VII-V. BC. e. w Grecji i dzieli się na następujące etapy:

1. Filozofia naturalna lub wczesna klasyka. Filozofowie tego czasu byli przede wszystkim zainteresowani kosmologią. Jaskrawi przedstawiciele: Tales, Pitagoras, Demokryt.

2. Klasyka to okres rozkwitu filozofii starożytnej, czas, w którym żyli jej najbardziej żywi przedstawiciele: Sokrates, Platon, Euklides, Arystoteles. Tutaj po raz pierwszy pytania filozofii naturalnej zastąpiły zainteresowanie problemem dobra i zła, etyką.

3. Filozofia hellenizmu - w tym czasie rozpoczyna się aktywny rozwój myśli filozoficznej pod wpływem starożytnych greckich naukowców. Najsłynniejszymi przedstawicielami są Seneca, Lukrecjusz, Cicero, Plutarch. Filozofia ma wiele kierunków: sceptycyzm, epikureizm, neoplatonizm i stoicyzm.

Wpływ starożytności na współczesną kulturę

Starożytna Grecja i Rzym są poetycko nazwane kolebkąnowoczesna cywilizacja. Niewątpliwie starożytne społeczeństwo miało kolosalny wpływ na rozwój innych krajów i narodów. Nauka, teatr, zawody sportowe, komedia, dramat, rzeźba - nie wymieniaj wszystkiego, co dawny świat dał współczesnej osobie. Wpływ ten jest nadal widoczny w kulturze, sposobie życia i języku wielu ludów romańskich i mieszkańców regionu śródziemnomorskiego.