Simeon Bekbulatovich: biografia, lata życia, fotografia, data panowania, reformy

Car Iwan Groźny był znany nie tylko z jegowielkie reformy, które pozwoliły Rosji zająć należne jej miejsce pośród najsilniejszych potęg tamtych czasów, ale także przez ekscentryczność, która spowodowała nie mniej zgrozy dla ludzi wokół niż masowe egzekucje z powodu jej nieprzewidywalności. Jednym z takich działań króla były rządy Symeona Bekbulatowicza. Data urodzenia nie jest znana. W tym samym czasie pozostało wiele dokumentalnych, często sprzecznych, dowodów na jego tak zwaną regułę.

Simeon Bekbulatovich: biografia (młode lata)

O dzieciństwie osoby, która później pozwoliłanawet krótko przejęli rosyjski tron, wiemy niewiele. Sain-Bułat Khan był synem Bek-Bulat - bezpośrednim potomkiem Czyngis-chana i sułtana Orda Nogajska. Jego dziadek Ahmet był ostatnim władcą Złotej Ordy, który zachował się w zależności politycznej książąt moskiewskich.

Iwan Czwarty zaprosił Bek-Bulata wraz z synem do służby. Stary książę został zdradzony Groznemu i udowodnił, że jest dobrym wojownikiem, więc po jego śmierci pieścił Sain-Bulata.

Z rozkazu cara młody książę wyszedł za mążDziewczynka od słynnego bojarów rodziny - Maria Andrejewna Kleopinoy-Kutuzowa. I tak stał przez jego położenia nad rosyjskiej szlachty, bo niby Czyngis, a małżeństwo z rosyjskiego arystokraty wzmocnił tylko jego pozycję.

Panowanie Kasimowa

W istniejącej wówczas praktyce rosyjskiejwładcy często przyznawali zaproszonych książąt tatarskich do dziedziczenia całych miast. Dlatego nikt nie był zaskoczony, gdy w latach 60. Symieon Biekbułatowicz mianowany Khan w Kasimov, w tym samym czasie otrzymał tytuł „sługi”, a nawet najbardziej dobrze urodzonych bojarów nazywane były tylko „niewolnikiem Iwana Groźnego”.

Za panowania Symeona w KasimowieBekbulatowicz wziął udział w wojnie inflanckiej, a także w kampaniach na Paide, Oreshek i Kolyvan. Następnie, pod naciskiem Iwana Groźnego, został ochrzczony i przyjął imię Symeona. W tym czasie Bekbulatowicz był wdowcem i ponownie ożenił się z nowo straconym mężem księżniczki Anastazji Czerkaskiej.

Dzięki temu małżeństwu Simeon Bekbulatovych - car Kasimovsky - związał się z rodziną królewską, ponieważ krew Sophia Palaeologus płynęła w żyłach jego drugiej żony.

W małżeństwie para miała trzech synów i trzy córki.

Dlaczego nastąpiło przeniesienie władzy?

Do tej pory powodem, dla którego Iwan Groźny stworzył tak niepozorną osobistość jak Symeon Bekbulatowicz na czele państwa, pozostaje temat do dyskusji wśród historyków.

Istnieje wiele wersji. Według najczęściej Iwana Groźnego to było zrobione zapowiedź rychłej śmierci władcy całej Rosji, w związku z tym, lądując na tronie drugiej osoby, miał nadzieję oszukać los. Jest też opinia, że ​​chciał odejść na chwilę w cieniu, aby ujawnić swoich ukrytych wrogów. Niektórzy historycy wysuwają hipotezę, i dlatego król chciał odwrócić powszechne niezadowolenie, które jest trudne do odzyskania od okropności, że musiał znosić podczas opriczninie „ruchu strzałki” na obcej księcia.

Na tronie państwa rosyjskiego

Tak czy inaczej, w 1575 roku Iwan Groźnyzarządził koronację królestwa Symeona Bekbulatowicza, który otrzymał tytuł "Wielkiego Księcia Wszechrusi". On i jego rodzina przeprowadzili się z Kremla do Pietrówki. W tym samym czasie kraj został formalnie podzielony, alokując Iwana Moskowskiego, ponieważ "były" władca tego kraju zdecydował się odtąd nazywać się małym przeznaczeniem. Tam rozpoczął własną myśl, w której biegli Godunowowie, Nagy i Belsk.

W sumie nowy władca panował przez 11 miesięcy. W tym czasie, zgodnie ze świadectwem zagranicznych ambasadorów, zabrał klasztorom i kościołom wszystkie listy uwierzytelniające, które zostały jej przyznane na wieki i zniszczone. Ponadto, formalnie na rozkazach Symeona, a tak naprawdę rozkazom Iwana Groźnego, niektórzy dworzanie zostali rozstrzelani, którzy podeszli do nich po opriczninie, ale nie spełnili ich oczekiwań. Tak więc kolejne "oczyszczenie" zostało przeprowadzone w górnym rzędzie władzy.

Simeon Bekbulatowicz i jego reformy nie zostały jednoznacznie zaakceptowane przez współczesnych, jednak kłopoty, których obawiał się Iwan Groźny, nie miały miejsca.

Przesunięcie

Upewniwszy się, że polityczny castlingPomyślnie, Grozny wyraził "niezadowolenie" z działań Symeona i "był zmuszony" ponownie wziąć berło, by zrekompensować zło, szkody, jakie zadał Kościołowi.

Przynajmniej działania Iwana Czwartegosą przedstawiane ludziom i szlachcie właśnie w tym duchu. W tym samym czasie car pozwolił na przywrócenie zniszczonych dokumentów, jednak rozprowadzał je we własnym imieniu, trzymając i przyłączając się do skarbowej części ziem kościelnych. Ponadto pojawiły się pogłoski, że wielu hierarchów kościelnych musiało płacić znaczne sumy, aby zwrócić przynajmniej część majątku swoich klasztorów.

Jak obce rządy zgłosiły doAmbasadorowie, krótkie wielkiego panowania Symeona Bekbułatowicza (data przystąpienia do tronu jest nieznana, ale naukowcy uważają, że to miało miejsce w październiku 1576) pozwoliło Iwan Groźny bezboleśnie zabrać znaczną część majątku od Kościoła, a także pokaz wszystko niezadowolony, że „być może nawet gorzej wyżywienie ".

Panowanie

Po usunięciu z władzy Simeona Bekbulatowicza(zdjęcie poniżej) otrzymał rozkaz wyruszenia do Twerze, gdzie przydzielono mu nową część. W tym samym czasie zachował tytuł wielkiego księcia, który był także z Iwanem Wasiliewiczem. Jednak ten ostatni w tym samym czasie w oficjalnych dokumentach był również nazywany królem. Pozbawiony władzy, którą i tak należała tylko formalnie, Symieon Biekbułatowicz stał się jednym z największych właścicieli ziemskich w czasie. Według zachowanej książki pisarza jego własności, zebranej ok. 1580 r., W okręgach Twerze i Mikulińskiego posiadał jedynie ziemię uprawną do 13 500 dessiatinów. Ponadto był obdarzony specjalnymi przywilejami, dając mu prawo do pobierania podatków i podatków na swoją korzyść, co nie było dozwolone dla pozostałych, nawet najstarszych, służących ludziom w moskiewskim królestwie.

Dalsza kariera

Od końca 1577 roku przez 5 lat, SimeonBekbulatowicz wziął czynny udział w operacjach wojskowych skierowanych przeciwko Polsce. Nie był jednak w stanie osiągnąć rezultatów w tej dziedzinie, ponieważ nie posiadał odwagi ani talentu dowódcy.

Po śmierci Iwana Groźnego w 1588 r., WielkiegoKsiążę Simeon przez jakiś czas był w stanie utrzymać swoją wysoką pozycję. Jednak zbliżając się do tronu Borys Godunow zaczął pod każdym względem organizować młodego cara Fiodora Pierwszego przeciwko księciu Twerze.

Opal

Po tym, jak został królem, Godunow rozkazał przeklinać bojarówprzysięgnij, że nie podejmą działania, by przekazać tron ​​Simeonowi Bekbulatovichowi lub jego dzieciom. Ponadto, został szybko znalazł pretekst, aby wyeliminować niebezpieczne pretendentem do władzy w kraju, bliski krewny Simeon Bekbułatowicza - I. Mścisław - brał udział w jednej z działek przeciwko bratu wszechwładnego króla w prawo, a po tym jak został aresztowany, dawny „władcą całej Rosji” Opal się opal. Zabrał dobytek i godności, ale nie na wygnaniu, pozwalając żyć w dawnej stolicy konkretnego Kushaline.

Obawy Godunowa nie były bezpodstawne, ponieważniektórzy bojarnicy naprawdę knuli spisek mający na celu wyniesienie cara na tron, który już zajął tron ​​za zgodą samego Iwana Groźnego. Takie słynne postacie polityczne, takie jak Theodore Nikitich Romanov i Belsky, wzięły udział w spisku. Ich intryga była zmartwiona, a sam Simeon, według niektórych relacji, był zaślepiony.

Monastycyzm

Simeon, który stracił wzrok i popadł w niełaskęBekbulatowicz zaczął szukać pocieszenia w wierze prawosławnej. Budował świątynie i przekazywał darowizny klasztorom. Z tych zajęć musiał odmówić na chwilę przed przystąpieniem Fałszywego Dimitry Pierwszego, który najpierw zaprosił go do Moskwy i pieścił. Jednak sytuacja ta nie trwała długo, a nieszczęśnik został skazany na oszustwo za uwięzienie w klasztorze Kirillo-Belozersky. Był nawet dokument do podpisu, który nakazał hegumenowi klasztoru obcinanie mnichom Symeona Bekbulatowicza i pisanie go osobiście.

3 kwietnia 1616 r. Były król zajął się zasłoną pod nazwiskiem Stefana. Odtąd Simeon Bekbulatowicz, którego biografia przypomina powieść przygodową, żył praktycznie jak więzień.

Sytuacja pogorszyła się jeszcze bardziej, gdy Vasili Shuisky wysłał mnicha do Sołowki.

Gorzkie dni jego Symeona, jest również mnichem Stefanem, ukończył w Moskwie w 1616 roku i został pochowany w klasztorze Simonov.

Teraz wiesz, kim był Simeon Bekbulatowicz,których lata życia można nazwać jedynie przypuszczalnie (1540-1616). Powody ostrego zwrotu w losie, w wyniku którego znalazł się na tronie rosyjskim, są nadal przedmiotem dyskusji wśród historyków i raczej nie zostaną ustalone.