W dziełach rosyjskich pisarzy emigracyjnych częstosą motywy rozpaczy, nostalgii. Ale są jasne, optymistyczne prace. Jednym z nich jest historia "Jak zostałem pisarzem" (Shmelev). Podsumowanie jest przedstawione w artykule.
Ivan Shmelev - jeden z pisarzy, którzy odeszliRosja po rewolucji. W jego twórczości ważne miejsce zajęły dziecięce i młodzieżowe wspomnienia. Autor, który w swoich dziełach odzwierciedlił przedrewolucyjną przeszłość, z oczywistych powodów był mało znany w czasach sowieckich.
Jaka jest historia w pracy "Jak zostałem pisarzem" Shmelev? Podsumowanie historii opisano poniżej, ale z tytułu można zrozumieć, że mówimy o pierwszych krokach w literaturze.
Pisarz nie rozpoczyna swojej opowieści ze wspomnieniamio wizycie w wydawnictwie. Nie mówi o tym, jak trudno jest włamać się do świata literatury. Pisząc, zgodnie z własnym oświadczeniem, podjął się "nieumyślnie".
Nie podzieliłem na rozdziały historii "Jak się stałempisarz "Shmelev. Podsumowanie można jeszcze podzielić na kilka części. W pierwszych dwóch rozmawiamy o życiu w domu rodziców io związku z nauczycielami. Następnie autor pamięta ważne wydarzenie w jego życiu: publikację pierwszego dzieła. Zarys historii może wyglądać następująco:
Z opisu wrażenia z wczesnego dzieciństwa rozpoczyna się dzieło "Jak zostałem pisarzem" Shmelev.
Jako dziecko, rosyjski bohater autobiograficznyprace najbardziej lubi fantazjować. Chłopiec obserwował fenomen natury, roślin, zwierząt. Od najmłodszych lat nie tylko zastanawiał się nad wszystkim, co działo się wokół niego, ale także głosił jego myśli. Na nieustanną paplaninę był nazywany przyszłym pisarzem jako "rzymski orator". Jednak rozmowa była przyczyną wielu problemów.
Ivan Shmelev marzył o działalności literackiej, a jednocześnie był uczniem. "Jak zostałem pisarzem", którego analiza zawarta jest w szkolnym programie nauczania, to opowieść o młodym utalentowanym pisarzu.
Chłopiec czytał alkohol. Jednym z jego ulubionych pisarzy był Jules Verne. Pod wpływem prozy przygodowej francuskiego pisarza uczeń napisał opowieść o podróży nauczycieli w balonie. Kompozycja okazała się wielkim sukcesem. Później ulubionym zadaniem chłopca było esej.
W piątej klasie cierpiał bohater historiimiłość do literatury. Będąc pod wrażeniem pracy rosyjskiego poety Semena Nadsona, uczeń napisał wiersz. Entuzjazm autora, którego prace nie są zawarte w programie studenckim, wywołał gwałtowny gniew nauczyciela Batalina. Bohater tej opowieści został na drugi rok.
W następnym roku uczeń dotarł do drugiegonauczyciel. Cwietajew Fiodor Władimirowicz - tak nazywała się ta niezapomniana nauczycielka - nie ograniczała wolności twórczej. A bohater dzieła Shmelev był w stanie pisać tak, jak chce. W kolejnych latach skomponował wiele utworów poetyckich. A w końcowej klasie miał miejsce debiut literacki.
Warto powiedzieć, że mimo porażek młodego pisarza historia wcale nie jest smutna. O jego pierwszych utworach literackich, nie bez ironii, pisarz Ivan Shmelev powiedział.
Jak już wspomniano, szkolny program nauczania obejmujekilka dzieł tego pisarza. W opowieści, o której mowa w tym artykule, współczesna młodzież dostrzega przede wszystkim krytykę metody pedagogicznej stosowanej w gimnazjach końca ubiegłego wieku. Jednak analizując dzieło Szemelewa, należy zwrócić uwagę na bezinteresowny stosunek bohatera do twórczości literackiej. Autor opowieści próbował przekazać czytelnikowi pogląd, że twórcza osoba nigdy nie zrezygnuje z działalności. Nawet po tym, jak nauczyciel skrytykował esej w kurzu, początkujący pisarz nie porzucił swojego marzenia.
</ p>