Metody nauk politycznych

W toku historycznej formacji myśli politycznej stopniowo rozwijały się podstawowe metody badań w naukach politycznych. Ten historyczny rozwój można podzielić na kilka okresów.

Odstęp czasowy do XIX wieku uznawany jest za okres klasyczny. W tym okresie wprowadzono takie metody nauk politycznych, jak moralno-aksjologiczna, logiczno-filozoficzna i dedukcyjna.

Okres od 19 wieku do 20 badaczy jest definiowany jako okres instytucjonalny. W tym czasie na pierwszym miejscu stają metody normatywno-instytucjonalne i historyczno-porównawcze nauk politycznych.

Od lat dwudziestych do lat 70. XX wieku trwał okres behawioralny. Na tym etapie wprowadzono głównie ilościowe metody nauk politycznych.

W ostatniej połowie XX wieku nastał okres postrihewireowski. Na tym etapie łączy się tradycyjne i nowe metody nauk politycznych.

Od czasów Arystotelesa i Platona jest to znanePorównawcze (porównawcze) środki analizy i oceny teorii. Opiera się na porównaniu dwóch (lub więcej) obiektów politycznych. Za pomocą tego narzędzia staje się możliwe ustalenie wspólnych cech obiektów lub określenie ich różnic. Zastosowanie analizy porównawczej politycznych pozwala na rozwój systemu politycznego opartego na wiedzy, weryfikowalne oceny instytucji, doświadczeń, zachowań i procedur na podstawie związków przyczynowo-skutkowych. Ponadto narzędzie to pozwala przewidzieć konsekwencje, trendy i zdarzenia.

Socjologiczna metoda nauk politycznychzbiór metod i środków określonych badań socjologicznych. Badania te mają na celu zbieranie i przetwarzanie faktów z życia politycznego, które mają miejsce obecnie. Środki badań socjologicznych powinny obejmować ankiety, ankiety, analizy statystyczne, eksperymenty, modelowanie matematyczne. W oparciu o zebrany bogaty materiał faktograficzny, staje się możliwe badanie procesów i zjawisk.

Metoda antropologiczna, ściśle związana znatury ludzkiej, jest dość powszechny w analizie instytucji władzy, mechanizmów, środków kontroli społecznej, które istniały przede wszystkim w społeczeństwie przedindustrialnym. Metodę tę można również wykorzystać do oceny problemów transformacji i adaptacji tradycyjnych narzędzi sterowania w przejściu z systemów klasycznych na nowoczesne.

Badanie subiektywnych mechanizmów zachowania, cechycharakter, cechy indywidualne, typowe środki logicznej motywacji w polityce opierają się na psychologicznej metodzie nauki politycznej. Opiera się na wybitnych ideach Seneki, Arystotelesa, Rousseau, Machiavellego i innych myślicieli. Wśród źródeł współczesnej metody psychologicznej ogromne znaczenie mają idee psychoanalizy.

W pewnym sensie rewolucja w nauce o politycestworzyła metodę behawioralną, która powstała jako alternatywa dla legalnej. Behawioralny sposób analizy i oceny opiera się na pewnego rodzaju "indywidualizacji". Zwolennicy tej metody postrzegają politykę jako niezależne zjawisko społeczne, rodzaj zachowań społecznych grup (lub jednostek), charakteryzujących się motywacjami i postawami, które mają ścisły związek z władzą i władzą.

Zastosowanie ocen eksperckich jako metody analizywskazane jest rozwiązywanie różnych niesformalizowanych zadań. Obejmują one opracowanie decyzji zarządczej, prognozy rozwoju politycznego, ocenę sytuacji.

Opracowanie cybernetycznego modelu procesustosowana jest metoda komunikatywna. W tym przypadku interakcje polityczne są analizowane jako przepływy informacyjne. Najważniejsze jest decyzja i reakcja na nią.

Metoda modelowania polega na badaniu zjawisk i procesów politycznych poprzez opracowywanie i badanie modeli. Należy zauważyć, że dziś jest to najbardziej obiecujący sposób.